صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۴:۰۲ - ۰۹ فروردين ۱۴۰۰

خبر ذخیره‌سازی شده توسط نوید فرخی (nfarokhi) در تاریخ ۰۰۰۱۰۹-۱۴:۰۲

کد خبر : 571697

به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا، بررسی‌های جدید نظریه از بین رفتن آب در سطح سیاره مریخ را دگرگون ساخته است و تحقیقات تازه نشان می‌دهد آب مریخ از بالای سطح آن صافی می‌شود. دانشمندان در به تازگی اعلام کرده‌اند فضاپیمای ماون(MAVEN) ناسا در قسمت بالایی جو مریخ جایی که اتم‌های هیدروژن و اکسیژن آن از هم پاشیده شده، آب یافته است. شان استون(Shane Stone) شیمی‌دان سیاره‌ای از دانشگاه آریزونا می‌گوید: «این اتفاق کاملاً تصور ما را چگونگی از دست دادن هیدروژن در فضا تغییر می‌دهد.»


زمانی در سطح مریخ، آب جریان داشته است اما امروز این سیاره به بیابانی خشک می‌ماند. استون می‌گوید پیش از این دانشمندان تصور می‌کردند که آب مریخ به صورت آهسته و پیوسته از بین رفته است، زیرا نور خورشید آب را در قسمت پایین‌تر جو شکافته و هیدروژن به تدریج به سمت بالا پخش ‌شده است. اما فضاپیمای ماون که از سال 2014 در مدار مریخ قرار دارد​​، مولکول‌های آب را در یونوسفر مریخ، در ارتفاعات حدود 150 کیلومتری، مشاهده کرده است. این مسئله تعجب‌آور بود زیرا قبلاً بالاترین میزان آب در فاصله‌ حدوداً 80 کیلومتری دیده می‌شد.


غلظت آب در سطوح بالا با تغییر فصول در مریخ متفاوت است و اوج آن در تابستان بخش‌های جنوبی، زمانی که طوفان‌های گرد و غبار فصلی بیشتر است به وجود می‌آید. استون می‌گوید در طی یک طوفان گرد و غبار در سال 2018، سطح آب حتی بالاتر رفت، و این نشان می‌دهد که طوفان‌های گرد و غبار، آب را «با یک وزش ناگهانی» بلند می‌کنند. بالای جو مریخ مملو از مولکول‌های باردار است که برای واکنش‌های سریع شیمیایی، به ویژه با آب، آماده هستند. بنابراین آب موجود در آنجا به سرعت از هم جدا شده و به طور متوسط پس از ​​فقط چهار ساعت اتم‌های هیدروژن آن شناور می‌شوند.  


استون و همکارانش محاسبه کردند که این فرآیند 10 برابر سریع‌تر از روش‌های شناخته‌شده قبلی برای از دست دادن آب مریخ است. به گفته این تیم، این روند می‌تواند منجر به از دست دادن اقیانوسی سراسری در مریخ، معادل 44 سانتی‌متر عمق در طی میلیاردها سال گذشته، به علاوه 17 سانتی‌متر دیگر در خلال هر طوفان و گردباد سراسری شده باشد. البته این موضوع نمی‌تواند مسئله از دست دادن آب مریخ را تمام و کمال توضیح دهد، اما به عنوان یک نقطه شروع، عامل قابل توجهی است.


انتهای پیام/4160


انتهای پیام/

ارسال نظر