پشتیبانی‌های حقیقی و مؤثر از تولید در سال 1400 کدامند؟
عباس علوی‌راد در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری آنا در یزد اظهار کرد: در اقتصاد ایران به‌ویژه طی سال‌های پس از جنگ تحمیلی هر موقع سیاست‌گذار اقتصادی در پی پشتیبانی از تولید بوده، عمدتاً سراغ نسخه تکراری و البته شکست خورده پول پاشی رفته است.
وی اضافه کرد: آخرین مورد استفاده از نسخه پول‌پاشی نیز سال ۱۳۹۹ به وقوع پیوست، جایی که سیاست‌گذار در یک رویداد بی‌سابقه برای مثبت کردن رشد اقتصادی کشور تسهیلات پرداختی بانک‌ها را در پایان بهمن ۱۳۹۹ در مقایسه با دوره مشابه سال قبل 96 درصد افزایش داده است.
عضو انجمن اقتصاددانان ایران عنوان کرد: در وهله نخست باید سیاست‌گذار اقتصادی از سیاست پول‌پاشی صرف و کور برای پشتیبانی از تولید به اعتبار تجربیات سه دهه گذشته تجدید نظر جدی کند و به نظر می رسد راهبردهای اصلی پشتیبانی حقیقی از تولید در ثبات بخشی به محیط اقتصاد کلان کشور نهفته است.
علوی‌راد متذکر شد: نخستین و مهم‌ترین مولفه ثبات محیط اقتصاد کلان که اتفاقاً در ارزیابی رقابت‌پذیری اقتصادهای دنیا در مجمع جهانی اقتصاد هم از آن استفاده می‌شود نرخ تورم است. سیاست‌گذار اقتصادی کشور باید متوجه باشد که در محیط اقتصادی با نرخ تورم بالای ۳۵ درصد، تولید رشد نخواهد کرد.
وی با بیان اینکه نخستین رکن پشتیبانی حقیقی و موثر از تولید در کشور طبق مبانی نظری و تجربی اقتصاد، کنترل و کاهش نرخ تورم به زیر ۱۵ درصد خواهد بود، متذکر شد: مولفه دوم ثبات محیط اقتصاد کلان انضباط مالی دولت است.
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی استان یزد یادآور شد: این موضوع به‌دلیل مداخله و حضور سنگین دولت در اقتصاد ایران از اهمیت زیادی برخوردار است و حجم سنگین کسری تراز عملیاتی در بودجه پیش‌بینی شده مصوب 1400 (حدود 300 هزار میلیارد تومان) و روش‌های مخاطره‌آمیز تأمین مالی آن مخل ثبات محیط اقتصاد کلان کشور خواهد بود.
علوی‌راد در ادامه توضیح داد: رکن دوم پشتیبانی حقیقی از تولید، تلاش دولت برای انضباط مالی بیشتر در سال 1400 خواهد بود. اگر دولت‌ها همچنان تن به اصلاح ساختار بودجه و انضباط مالی نمی‌دهند، بهتر است روش‌هایی را برای تأمین کسری بودجه خود انتخاب کنند که آسیب کمتری به ثبات محیط اقتصاد کلان کشور وارد کند.
انتهای پیام/4078/
انتهای پیام/