سرانه مصرف شکر هر ایرانی ۲۶ تا ۳۰ کیلوگرم در سال است/ ایران در رتبه 12 تولید چغندرقند
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا از بجنورد، مجيد رحيمیزاده در نشست همانديشی شناخت عوامل محدودكننده توليد و روشهای افزايش بهرهورزی در زراعت چغندرقند استان خراسانشمالی اظهار كرد: آمارهای منتشر شده نشان میدهد که در سال زراعی ۲۰۱۹-۲۰۲۰، تولید جهانی شکر تقریباً ۱۶۶.۱۸میلیون تن بوده است که پیشبینی میشود حجم تولید در سال ۲۰۲۰-۲۰۲۱ به ۱۸۲ میلیون تن برسد و این در شرایطی است که تقریباً ۸۰ درصد قند جهان در آب و هوای مناطق گرمسیری و نیمهگرمسیری از طریق نیشکر تولید و ۲۰ درصد مابقی نیز از چغندرقند حاصل میشود.
عضو هيئت علمی گروه كشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد با تأکید بر سرانه مصرف شكر هر ايرانی خاطرنشان كرد: سرانه مصرف شکر هر ایرانی ۲۶ تا ۳۰ کیلوگرم در سال است و سالانه دو میلیون و ۲۰۰ تا دو میلیون و 400 هزار تن شکر در کشور مورد نیاز است و در ایران بهلحاظ شرایط آب و هوایی، نیمی از شکر تولیدی از زراعت چغندر قند و نیمی از نیشکر تهیه میشود.
رحيمیزاده افزود: بر اساس آمار فائو در سال 2020-2019 تولید چغندر ایران در حدود 5 میلیون تن بوده که رتبه دوازدهم تولید را به خود اختصاص داده است.
وی گفت: سطح زیر کشت چغندرقند در استان خراسانشمالی بر اساس قراردادهای منعقد شده با کارخانجات قند در سالهای اخیر حدود 2 هزار هکتار بوده كه با میانگین عملکرد حدود 45 تن در هکتار است و سال اخیر نیز حدود 70 هزار تن شکر در کارخانجات استان تولید شد.
عضو هيئت علمی گروه كشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد خاطرنشان كرد: چغندرقند تنها محصولی است که از کاشت تا برداشت آن توسط کارخانههای قند و مشارکت کشاورزان صورت میگیرد و دولت هیچگاه نیاز به تخصیص بودجه جداگانه برای آن نداشته است.
رئيس انديشكده مديريت و بهرهوری منابع كشاورزی استان خراسانشمالی با تأکید بر مزايای كشت چغندر قند اظهار كرد: کشت و تولید چغندرقند بهدلیل مزایای زراعی، اقتصادی و صنعتی فراوانی که دارد، همواره اهمیت و نقش پررنگی در الگوی کشت استان داشته است كه از مهمترین مزایای کشت چغندرقند میتوان تناوب زراعی، افزایش عملکرد در کشت محصول بعد از چغندرقند، استحصال شکر از چغندرقند، درصد اشتغالزایی بالای کشت چغندرقند، فرآوردههای جانبی چغندرقند و درآمد نسبتا پایدار در کشت چغندرقند برای کشاورزان و روستائیان را یادآور شد.
رحيمیزاده گفت: افزایش عملکرد و بهرهوری تولید در مزارع چغندرقند، ایجاد توازن در نسبت هزینههای تولید و درآمد پایدار کشاورز با مدیریت بازار و تعیین متناسب قیمتهای تضمینی، تدارک و تأمین نهادهها و سایر عوامل مؤثر در تولید چغندرقند به ویژه بذر باکیفیت مناسب، حمایت و پشتیبانی فنی، اعتباری و تسهیلاتی از کشت و تولید چغندرقند، توسعه کشتهای نشایی و متراکم چغندرقند، توسعه کشت پاییزه چغندرقند در مناطق مستعد، ارتقای سطح دانش فنی و آگاهی تولیدکنندگان و کارشناسان با بهرهگیری از فناوریهای نوین، افزایش سطح مکانیزاسیون در مزارع چغندرقند و توسعه ناوگان حمل و نقل برای انتقال از مراکز تولید به کارخانجات قند از راهكارهای افزايش توليد چغندرقند است.
صدمات جبرانناپذیر بر تولید چغندرقند در خراسانشمالی
محمدرضا توكلو عضو هيئت علمی گروه كشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد و رئيس كارگروه علمی مكانيزاسيون و اتوماسيون انديشكده مديريت و بهرهوری منابع كشاورزی استان خراسانشمالی هم اظهار كرد: متأسفانه عملكرد ضعيف كارخانجات قند در سالهای گذشته صدمات جبرانناپذيری بر توليد چغندرقند استان داشته و بايد كارخانجات قند در نحوه عملكرد خود و پشتيبانی لازم از چغندركاران طرف قرارداد تجديدنظر كنند و در اين زمينه پيشبينیهای لازم و اقدام بهموقع سازمان جهاد استان در تأمين نهادههايی مانند كود و سم برای زراعت حائز اهميت است.
انتهای پیام/4117/4062/
انتهای پیام/