میرفخرایی: نگرش سهمیه‌ای همچنان در اخبار حوادث مطبوعات ایران وجود دارد/ در غرب این نوع سهمیه‌بندی‌ها از بین رفته است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، میرفخرایی در این نشست با توجه به نگرش سهمیه‌ای که بر اخبار حوادث سایه افکنده است، گفت: این نگرش کمابیش در مطبوعات دنیا از بین رفته است؛ اما همچنان در مطبوعات ما وجود دارد. برای مثال در خبری مانند اخبار دادگاه‌های بابک زنجانی شاهدیم که چنین خبری با اهمیت بالا در صفحه حوادث یک چهارم از صفحه را از آن خود می‌کند و سهمیه‌ای مساوی با سایر اخبار حوادث دارد. در حالی که چنین اخبار مهمی باید از فضای بیشتری برخوردار باشند چراکه مخاطب آنان بیشتر و موضوعیت آنها جذاب‌تر است.
وی ادامه داد: در غرب این نوع سهمیه‌بندی‌ها از بین رفته است تا محدودیت‌های گذشته از صفحه حوادث مطبوعات از میان برود. دیدگاه سهمیه‌ای ارزش خبر را کمتر در نظر گرفته و بیشتر حوزه خبر را مرکز توجه قرار می‌دهد. بنابراین در چنین روشی خبر هر مقدار هم مهم باشد باید بر اساس سهمیه‌اش با آن برخورد کرد.
میرفخرایی به ارزش خبری تضاد در اخبار حوادث اشاره کرد و گفت: برخی معتقدند این ارزش خبری باید از اخبار حوادث حذف شود تا این اخبار به واقعیت نزدیک‌تر شوند و مبالغه‌گویی در آنها کاهش یابد. اما در حقیقت اگر این ارزش را از اخبار حوادث حذف کنیم دیگر جذابیتی برای این اخبار باقی نمی‌ماند. بنابراین روزنامه‌های خصوصی با اخباری فاقد جذابیت مخاطبان خود را از دست می‌دهند و به ورشکستگی می‌رسند.
مدرس دانشگاه آزاداسلامی واحدتهران مرکزی تاکید کرد: وجود عنصر تضاد به خودی خود اگر همراه با دروغگویی و مبالغه افراطی نباشد هیچ ممنوعیتی در استفاده آن وجود نداشته و نه تنها ممنوع نیست بلکه به هرچه جذاب‌تر شدن و خواندنی‌تر شدن مطلب هم کمک می‌کند.
میرفخرایی ادامه داد: برخی، اخبار حوادث را به عوام پسندانه و زرد بودن متهم می‌کنند. اما جالب است بدانید از ابتدای پیدایش روزنامه‌نگاری اخبار حوادث و بخصوص دادگاه‌ها جذابیت خاصی داشته است. نویسندگان بزرگی مثل چارلز دیکنز و همینگوی در سال‌های ابتدایی کار خود اخبار دادگاه‌ها را پوشش می‌دادند و پس از انتشار در روزنامه، آنها را به شکل رمان منتشر می‌کردند.
وی تشریح کرد: اصطلاح زرد دربارهٔ اخبار حوادث نخستین بار در اوایل قرن بیستم توسط چپی‌ها خطاب به جناح راست به کار گرفته شد. در منابع اصطلاح «yellow» به معنای خائن بوده است؛ یعنی روزنامه عامه‌پسندی که زیاد می‌فروشد.
میرفخرایی خاطرنشان کرد: تیراژ چنین روزنامه‌هایی در آن دوره بسیار زیاد و شگفت‌آور بود. به همین خاطر بود که به آنها روزنامه‌های زرد، هیجان‌زا و بفروش اطلاق می‌شد.
وی گفت: گروه دیگری نیز از نظر ادبی به این سبک خرده گرفته و به اصطلاح دیگر می‌گفتند در این حوزه «روزنامه‌نگاری، روزنامه‌نگاری را می‌فروشد». هر دو گروه منتقد به این سبک نیز نخبه‌گرا به شمار می‌آمدند و شاهدیم این گونه روزنامه‌ها در آن دوره با احزاب بزرگ رابطه داشتند.
مدرس واحدتهران مرکزی بیان کرد: اما آنچه ما امروزه با آن روبه‌رو هستیم به هیچ وجه ارتباطی با روزنامه‌های زرد قرن بیستم ندارد، زیرا تیراژ این مطبوعات بسیار بسیار کمتر از روزنامه‌های آن دوره بود و هیچ ارتباطی با قدرت خاصی ندارند. این‌ها فقط حوادث و خبری را نقل می‌کنند. در واقع نوعی خبرنامه به شمار می‌آیند که اخبار دادگاه‌ها را منتشر می‌کنند. بنابراین لزومی ندارد حساسیت‌های موجود دربارهٔ روزنامه‌های زرد آن دوره را وارد این نوع روزنامه‌نگاری کرد.
میرفخرایی بهترین شکل چینش صفحه اول مطبوعات را تابلویید دانست و گفت: در چنین چینشی چشم مخاطب با حرکتی سریع و ساده مطالب مهم را دریافت می‌کند و آنچه برای ادامه می‌خواهد انتخاب کند درمی‌یابد.
وی گفت: در کشور ما یکی از دلایل پرفروش بودن نشریات حوادث عدم پوشش کافی اتفاقات توسط صداوسیماست. اگر به کشورهای غربی نگاهی بیندازید خواهید دریافت که در بسیاری از حوادث، گزارش به صورت زنده برای مخاطبان از رسانه پخش شده و در نتیجه نقطه مجهولی باقی نمی‌ماند که فرد در روزنامه‌ها به دنبال آن بگردد.
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی همچنین با اشاره به اهمیت شبکه‌های اجتماعی که امروزه بسیار فراگیر شده است، گفت: امروزه شبکه‌های اجتماعی خلائی که رسانه‌های ما هیچ‌گاه نتوانستند آن را پر کنند، به خوبی پر کرده است و به همین خاطر ما شاهدیم تیراژ نشریات و تماشای تلویزیون نسبت به گذشته به میزان چشمگیری کاهش یافته است. امروزه قشر جوان دیگر نیازی به رسانه احساس نمی‌کنند.
انتهای پیام/