طراحی واکسن mRNA با دوام بالا برای درمان سرطان

به گزارش گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا از ستاد نانو، قبل از اینکه واکسن‌های mRNA به ابزار پیشگیرانه ارزشمندی در برابر کووید-۱۹ تبدیل شوند، دانشمندان در سراسر جهان در حال بررسی کاربرد بالقوه این فناوری در درمان سرطان بودند، اما موفقیت آنها تاکنون محدود بوده است.

به‌تازگی دانشمندان مرکز ملی علوم و فناوری چین (NCNST) هیدروژل را برای تحویل واکسن mRNA طراحی کردند که با یک ماده کمکی تحریک‌کننده سیستم ایمنی استفاده می‌شود. طبق نتایج منتشرشده، این واکسن پس از تزریق به موش مبتلابه ملانوم، حداقل ۳۰ روز فعال باقی مانده و مانع رشد تومور و جلوگیری از متاستاز می‌شود.

محققان می‌گویند نتایج نشان داده است که سیستم تحویل هیدروژل پتانسیل کمک به واکسن‌های mRNA را برای دستیابی به اثرات ضد توموری طولانی‌مدت به‌عنوان ایمن درمانی سرطان دارد.

در کووید-۱۹، واکسن‌های mRNA دارای اطلاعات ژنتیکی هستند که به بدن دستور می‌دهند پروتئین ویروسی خاصی تولید کنند تا پاسخ ایمنی مورد نظر در بدن ایجاد شود. در سرطان، واکسن‌ها به‌طورمعمول برای ترجمه آنتی‌ژن‌های مرتبط با تومور ساخته می‌شوند تا سیستم ایمنی بدن بتواند سرطان را تشخیص داده و از بین ببرد.

مشکل این است که RNA بسیار ناپایدار است و واکسن‌های mRNA برای کار باید به غدد لنفاوی برسند. شرکت بیونتیک برای مقابله با کووید-۱۹ از نوعی نانوذرات لیپید برای محافظت از اطلاعات mRNA استفاده کرد. نانوذرات به‌محض رسیدن به بافت هدف، تخریب شده، mRNA را آزاد می‌کنند. mRNA خود نیز پس از ترجمه پروتئین به‌سرعت تخریب می‌شود.

این تعامل کوتاه‌مدت با سیستم ایمنی بدن، برای جلوگیری از کووید-۱۹ کافی است، اما در درمان سرطان، تحویل طولانی‌مدت mRNA برای دستیابی به نتایج درمانی پایدار موردنیاز است.

به همین منظور، تیم NCNST یک هیدروژل با اکسید گرافن و پلی اتیلنین کم‌وزن طراحی کردند. اکسید گرافن به لطف سطح وسیع خود می‌تواند مواد دارویی را بارگذاری کند و پلی‌اتیلنین برای اتصال به محتوای mRNA استفاده می‌شود. برای افزایش بیشتر تحریک و گسترش سلول‌های CD۸ + T مخصوص آنتی‌ژن، که برای واکنش‌های ایمنی ضد توموری بسیار مهم هستند، این تیم تحقیقاتی آگونیست TLR۷ / ۸ Galderma را به‌عنوان یک کمکی اضافه کردند.

محققان برای آزمایش پلت‌فرم mRNA خود، از اووالبومین، پروتئین موجود در سفیده تخم‌مرغ، به‌عنوان آنتی‌ژن مدل استفاده کردند. آن‌ها mRNA اووالبومین و مواد کمکی را با هیدروژل مخلوط کرده و آن را به زیر پوست موش‌های مبتلابه تومورهای ملانوم مهندسی‌شده تزریق کردند.

نتایج نشان داد هیدروژل به‌طور پیوسته واکسن، ازجمله mRNA و مواد کمکی موجود در نانوذرات، را آزاد و به غدد لنفاوی مهاجرت می‌کند.

موش‌هایی که این واکسن را دریافت کردند، در مقایسه با موش‌هایی که ماده کمکی آزاد و mRNA بدون هیدروژل دریافت کردند، تومورهای کوچک‌تری داشتند.

انتهای پیام/4112/