حذف دفترچه بیمه‌های کاغذی بر نگرانی‌های مردم افزوده است/ چرا مردم باید هزینه ناکارآمدی سازمان تأمین اجتماعی را پرداخت کنند؟
گروه اجتماعی خبرگزاری آنا- میثم خاکپور؛ طرح نسخه‌نویسی الکترونیک و توسعه خدمات غیرحضوری سازمان تأمین اجتماعی از ابتدای اسفندماه کلید خورد و بر این اساس دفترچه بیمه درمان کاغذی برای همیشه حذف شد و از این پس مراجعه به پزشک، مراکز درمانی و احراز هویت بیمه‌شدگان از طریق ارائه کارت ملی، شناسنامه و یا جلد دفترچه بیمه امکان‌پذیر است.
این اقدام مزایای زیادی برای نظام سلامت کشور به‌همراه خواهد داشت:
- بی‌نیازی از مصرف کاغذی که برای صدور 43 میلیون دفترچه بیمه تأمین اجتماعی هزینه می‌شد حدود 2 هزار و 500 میلیارد تومان در هزینه‌های این سازمان صرفه‌جویی می‌کند.
- براساس آمار سازمان تأمین اجتماعی 22 میلیون دفترچه بیمه در طول سال صادر می‌شد و 38 میلیون دفترچه هم تمدید می‌شدند که حذف دفترچه بیمه کاغذی خلوتی کارگزاری‌های بیمه را به‌همراه خواهد داشت.
- حذف حدود 60 میلیون تردد برای صدور و تمدید دفترچه بیمه بخش دیگری از مزایای این اقدام است.
- چندی پیش برخی استفاده از دستگاه کارت‌خوان برای دریافت ویزیت الزامی شد که در مواردی با مقاومت جامعه پزشکی همراه بود که با اجرای طرح نسخه‌نویسی الکترونیک تا حدودی این مقاومت در هم شکسته می‌شود.
مجموع این موارد تنها بخشی نقاط قوت پیاده‌سازی این طرح است؛ اما از آنجا که اجرای آن براساس سیستم مدیریت یکپارچه نبوده است در همین آغاز چند روزه از اجرای آن هم باعث بروز مشکلاتی برای نظام درمانی کشور شده و هم مردم را در انجام اقدامات درمانی و پرداخت هزینه‌هایشان مستأصل و سردرگم کرده است. در ادامه به چند نمونه به این ناهماهنگی‌ها اشاره خواهد شد:
«حمید، 35 ساله، می‌گوید من برای این‌که در انجام امور درمانی خانواده‌ام دغدغه‌ای نداشته باشم، مدت‌هاست که از بیمه تکمیلی استفاده می‌کنم ولی از زمانی‌که دفترچه‌های کاغذی حذف شده به مشکل خورده‌ام و هیچ‌کس پاسخگو نیست؛ فرزندم چند روز پیش بیمار شد و برای درمان به یکی از مراکز درمانی طرف قرارداد بیمه تکمیلی مراجعه کردم. با توجه به این‌که دفترچه بیمه تمام شده بود و کارگزاری هم دفترچه جدیدی صادر نمی‌کرد با ارائه کد ملی خواستار دریافت خدمات درمانی شدیم که قسمت پذیرش آن مرکز گفت که با کد ملی تنها ویزیت قابل قبول است و سایر هزینه‌ها همچون آزمایش و داروخانه آزاد حساب خواهد شد.»
این مورد مربوط به تهران و پایتختی است که تمرکز امکانات در آن از همه جای کشور بیشتر است و مشخص نیست این آزمون و خطا در اجرای این طرح چه بالایی می‌تواند بر سر افرادی در مناطق کمتر برخوردار کشور بیاورد که با وجود بیمه بودن نیازمند دریافت فوری خدمات درمانی هستند و از تمکن مالی لازم برای پرداخت هزینه‌هایشان برخوردار نیستند.
مشکل در دریافت خدمات در مراکز درمانی جای خود را دارد و به‌نظر می‌رسد عدم اتصال طرح نسخه‌نویسی الکترونیک سازمان تأمین اجتماعی به بیمه‌های ارائه‌دهنده بیمه‌های تکمیلی نیز مردم را در پرداخت هزینه‌هایشان گرفتار کرده است.
«مینا، 38 ساله، نماینده بیمه است و از گرفتاری‌هایی که برای مشتریانش از زمان حذف دفترچه‌های کاغذی بیمه اتفاق افتاده، برای ما می‌گوید: بیمه تکمیلی عنوان می‌کند که پرداخت هزینه‌های تکمیلی به شرط بیمه‌گر اول است یعنی در صورتی‌که به‌دلیل اختلال در سیستم اجرای طرح نسخه‌نویسی الکترونیک بیمار مجبور شود تا هزینه‌اش را آزاد حساب کند و آن مرکز درمانی بیمه پایه‌اش را قبول نکند بیمه تکمیلی هزینه‌ای را به فرد پرداخت نمی‌کند.»
در این میان باگ‌های سیستمی هم داستان خود را دارد؛ به‌طوری‌که مشاهده شده در یک مرکز درمانی دکتر نسخه الکترونیک را برای بیمار صادر می‌کند ولی در طبقه دیگری از همان ساختمان امکان دریافت نسخه الکترونیک وجود ندارد.
مشکل اینترنت هم که مشکل نام‌آشنای کشور ما است که امتحان خود را در نظام آموزشی کشور پس داده و همچنان با وجودی که قریب به یک سال از اجرای طرح غیرحضوری آموزش می‌گذرد نتوانسته کارآمدی لازم را برای دانش‌آموزان داشته باشد، حال شما این مشکل را در نظام درمان کشور در شرایطی دارید که شیوع ویروس همه‌گیر کرونا علاوه بر نگرانی مردم از درمان، باعث ازدحام در مراکز درمانی به‌دلیل ضعیف بودن اینترنت می‌شود.
سیستمی که قرار است با کاهش ترددها برای دریافت و تمدید دفترچه‌های کاغذی خود به عاملی برای کاهش تجمعات در مکان‌های عمومی تبدیل شود، باعث شلوغی در مراکز درمانی می‌شود.
چند ابهام در پیاده‌سازی طرح ملی سازمان بهزیستی در حذف دفترچه‌های بیمه کاغذی و نسخه‌نویسی الکترونیک وجود دارد که در ادامه به آنها اشاره خواهد شد:
نخست این‌که در شرایطی که مردم در نگرانی ناشی از شرایط کرونا (و یا هر شرایط بحرانی دیگر) قرار دارند، هر گونه تغییر در روال عادی انجام کارها در کشور خود باعث استرس مضاعف خواهد بود.
نکته دیگر این‌که IT BASE کردن سیستم درمانی کشور قطعاً عاملی مهم در شفاف‌سازی و سهولت پیگیری هر گونه تخلفات احتمالی در نظام درمانی خواهد بود اما در زمانی که بستر پیاده‌سازی طرح یعنی اینترنت کشش لازم برای اجرا را ندارد چرا مردم باید قربانی اجرای ناقص این طرح شوند؟
به‌نظر می‌رسد در اجرای طرح‌های ملی علاوه بر این‌که می‌بایست سیستم یکپارچه مدیریت و اجرای آن در تمام حلقه‌های انجام یک فرآیند پیش‌بینی شده و اشکالات احتمالی آن رفع شود بلکه باید براساس یک استدلال منطقی در زمان درستی هم پیاده‌سازی شود تا بتواند کارکرد اصلی خود را برای جامعه هدف که مردم سراسر کشور هستند نیز داشته باشد.
انتهای پیام/4105/پ
انتهای پیام/