هر زنده، مُردنی است

گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا - حنانه حیدری: بازخوانی نهج‌البلاغه دریای کلام و بیان حضرت علی‌بن‌ابی‌طالب، برای همه ما راه‌گشاست. روزهای یک‌شنبه که مزین به نام مولانا امیرالمومنین علیه‌السلام هم هست، بخشی از این متن شگفت را با هم می‌خوانیم.

میانه‌رو باش و از زیاده‌روی پرهیز کن! امروز، فردا را به خاطر آور. از مال دنیا قدری نگه‌دار که کارساز است و بیش از آن را از پیش برای روزی بفرست که به آن نیاز داری.

امیدواری خدایت به فروتنان پاداش دهد و آن روز سرت را بالا بگیری و طمع داری پاداش صدقه دهنده‌ها به تو هم برسد. با آن که در نعمت غوطه می‌خوری، آن را از بیچاره‌ها و بیوه زنان دریغ می‌کنی!

آدمی، پاداش کاری که کرده، می‌گیرد و به آن‌چه از پیش فرستاده، دست می‌یابد.

آنچه بعد از مرگ به کار می‌آید

برای آن‌چه از دست می‌رود، شاد می‌شوید و برای آن‌چه به دست نمی‌آید، ناراحتید. شاد باش، برای آنچه از آخرت به دست آورده‌ای و غمگین باش، برای آن چه از دست داده‌ای.

برای چیزی که از دنیا مانده، خوشحال نباش و برای چیزی که از دست رفته، بی‌تاب و نالان نشو. در بند چیزی باش که بعد از مرگ به کار می‌آید.

از فتنه در امانیم

ای مردم! فتنه را نشان دادم و کسی جز من شجاعت این کار را نداشت. پس از آن که تاریکی همه جا را پوشانده بود و آفت، زمین را گرفته بود.

از من بپرسید، پیش از آن‌که مرا دیگر نیابید. قسم به آن که جانم در دست اوست، نمی‌پرسید از چیزی که تا قیامت در میان شماست و از گروهی که صد نفر را به راه دعوت می‌کند و صد نفر را گمراه می‌کند، مگر آنکه شما را از آن آگاه می‌کنم.

وقتی فتنه سراغ شما می‌آید، باطل را به صورتی از حق درمی آورد و وقتی از میان شما می‌رود، حقیقت، آن طور که هست، پیدا می‌شود.

ترسناک‌ترین فتنه، فرزندان امیه‌اند که فتنه‌ای است سردرگم. بر همه مردم حکومت می‌کند و آزارش، دامن عده‌ای از مردم این دار را می‌گیرد.

ما اهل بیت از این فتنه در امانیم و مردم را به آن دعوت نمی‌کنیم.

عقب نمانید

خاندان پیامبرتان را ببینید و به آن سو بروید که می‌روند و پی آنان را بگیرید که هرگز شما را از راه رستگاری بیرون نمی‌برند و به سوی هلاکت نمی‌فرستند. اگر ایستادند، بایستید و اگر برخاستند، برخیزید.

از آنها جلوتر نروید که گمراه می‌شوید و از آنان عقب نمانید که تباه می‌شوید.

آنچه بوده، آنچه هست

خدا را سپاس می‌گوییم برای آن‌چه که بوده و آن‌چه که هست. در کارها از او یاری می‌گیریم و از او می‌خواهیم دین ما را سلامت دارد و آن طور که می‌خواهیم، جان ما پایدار بماند.

بیهوده شاد نشوید

اگر چه دوست ندارید، دنیا را واگذارید که شما را وامی‌گذارد. نو شدن جان‌ها را می‌خواهید، اما دنیا شما را کهنه می‌کند.

پس در عزت و نعمت دنیا بر هم سبقت نگیرید و از آسایش و آرایش دنیا شاد نشوید. بر سختی و ضرر دنیا بی‌صبری نکنید که عزت و نعمت پایان دارد و آرامش و آسایش می‌گذرد. زیان و سختی تمام می‌شود، هر مدتی سرمی آید و هر زنده، مردنی است.

دامن اهل هدایت

خدا رحمت کند کسی را که حرف حکیمانه می‌شنود و می‌پذیرد و هر گاه به حق دعوت شود، به طرف آن می‌رود.

خدا رحمت کند کسی را که به دامن اهل هدایت چنگ می زند و نجات می‌یابد.

خدا را مراعات می‌کند و از گناهش می‌ترسد. قدم خالص برمی‌دارد و کارش شایسته است.

آنچه برایش ذخیره شده، به دست می‌آورد و از آنچه نهی شده، دوری می‌کند. تیر را به نشانه می‌زند و به عوض کارش می‌رسد. بر نفس غلبه می‌کند و آرزوهایش را کنار می‌زند.

صبر را مرکب نجات کرده و تقوا را برای زمان مرگ اندوخته است. بر مسیر درست سوار است و راه روشن را انتخاب می‌کند.

مهلت را غنیمت می‌داند و فرصت را درمی‌یابد و توشه‌ای از عمل با خود جمع می‌کند.

دنیا شما را کور می‌کند

چگونه وصف کنم خانه‌ای را که اول آن رنج و آخرش نابودی است؟ حلال این خانه حساب دارد و حرامش عذاب.

ثروتمند در گرفتاری و بلاست و فقیر در ناراحتی. هر کس برای دنیا سعی‌کند، به آن نمی‌رسد و آن‌که سوی دنیا نرود، دنیا به او رو خواهد کرد.

هر کس به عبرت به دنیا نگاه کند، او را بینا می‌کند و آن که به ظاهر آن نگاه کند، او را کور خواهد کرد.

بهره‌مند از خطبه‌های 75 و 81 نهج‌البلاغه امیر مؤمنان علیه‌السلام و نامه‌های شاه نجف به زیاد و عبدالله بن عباس.
عکس: نجف، حرم حضرت سلطان.

انتهای پیام/4139/