زندگی‌نامه بابرکت آیت‌الله ضیاءآبادی را بخوانید/ عالمی توانمند در موعظه و کلام قرآنی +تصاویر
به گزارش خبرنگار حوزه معارف اسلامی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، آیت‌الله سیدمحمد ضیاءآبادی، مفسر قرآن کریم و از اساتید اخلاق کشور پس از سال‌ها مجاهدت در راه دین، شب گذشته دعوت حق را لبیک گفت. وی از چهره‌های ارزشمند و مفسران بزرگ شیعه و از علمای برجسته و خطبای نامداری بود که مشتاقان بسیاری را نیز گرد خود جمع می‌کرد.
این عالم ربانی متولد 1307 هجری شمسی در قریه ضیاءآباد واقع در ۴۵ کیلومتری شهرستان قزوین است. او از شاگردان امام خمینی (ره) و علامه طباطبایی محسوب می‌شود که سال‌ها در راه دین و اخلاق مجاهدت می‌کرد.
تحصیل در قزوین و سپس قم
این عالم دین بعد از مدتی اقامت در حوزه علمیه قزوین، در سال ۱۳۲۸ شمسی راهی حوزه علمیه قم شد و به مدت ۱۲ سال از محضر اساتید قم از جمله حضرات آیات بروجردی، امام خمینی (ره)، طباطبایی، سدهی اصفهانی، علامه طباطبایی و ... استفاده کرد. در ادامه نیز به تدریس در حوزه علمیه قم پرداخت.
مهاجرت به تهران
با این حال آیت‌الله ضیاءآبادی از سال ۱۳۴۰ و بعد از رحلت آیت‌الله بروجردی به تهران مهاجرت کرد و جلسات تفسیر و اخلاق وی در مسجد علی بن الحسین (ع) دربند برگزار می‌شد. وی به تدریس علوم اسلامی شامل مطول، معالم، لمعتین، رسایل و مکاسب و کفایة الاصول نیز اشتغال داشت.
او در جایی درباره مهاجرت به تهران و تدریس در حوزه علمیه می‌گوید:
«در دوران اقامتم در قم فقط در درس خارج حضرت امام و آیت‌الله بروجردی شرکت کردم و تمام این درسها و نیز کفایه و اسفار ملاصدار را با حضرت آیت‌الله شیخ محمد محمدی گیلانی و مرحوم شیخ حسن لاهوتی بحث می‌کردم. بعد از فوت آیت‌الله بروجردی احساس کردم اقامت من در قم ضروری نیست، لذا به تهران مهاجرت کردم.
آشنایی‌ام با دوستان شمالی که اغلب اهل وعظ وخطابه و به اصطلاح منبری بودند، مرا به منبری شدن علاقمند کرد و تشخیص دادم که زمینه کار در تهران مساعدتر است، لذا به تهران آمدم و ضمن تدریس در مدرسه آقای مجتهدی تهرانی، به کار وعظ و تبلیغ پرداختیم. بعد از مدتی چون علاقمند به مطالعه بودم، تشخیص دادم که منابر خودم را هدفمند کنم تا وقت بیشتری برای مطالعه داشته باشم که الحمدالله توفیقاتی نیز در این باره داشته‌ام.»
نظر آیت‌الله مجتهدی درباره مقام علمی آیت‌الله ضیاءآبادی
آیت‌الله مجتهدی درباره مقام علمی و معنوی او گفت: «عالم ربانی در روایات و اخباری که از ائمه معصومین علیه‌السّلام به ما رسیده است دارای مقام ویژه و شان خاصی می‌باشد. به آن کس عالم ربانی می‌گویند که دنبال دنیا و مقام و ریاست و شهرت نیست و بلکه برای رضای خدا و خدمت به دین و یاری امام زمان عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف کار می‌کند و یا منبر می‌رود و یا هرگونه خدمت دیگری که از دست اش برمی آید، هرچند در ظاهر کوچک و ناچیز باشد انجام دهد. برای اثبات عالم ربانی می‌توانم از مدرسه خودمان و در میان اساتید بزرگوار حضرت آیت‌الله جناب آقای ضیاءآبادی حفظه الله که وجودی ارزشمند و با برکتی هستند را مثال بزنم.
این مرد بزرگوار و شخصیت ربانی از عالمان بزرگ و صاحب تالیفات عدیده‌ای هستند و سالیان متمادی در این مدرسه تدریس می‌نمایند. بدون دریافت حق التدریس نه تنها برای تدریس مبلغ دریافت نمی‌کند بلکه برای نماز و منبر و سایر امور دینی پول نمی‌گیرند. یاد دارم یک زمانی شخصی یک ساعت تلفنی با ایشان صحبت کرده بود و تلاش می‌کرد که آیت‌الله ضیاءآبادی را برای تدریس به حوزه علمیه دیگری ببرند و طلاب محترم آنجا از وجود ارزشمند ایشان بهره‌مند شوند.»
این عالم فقید از چهره‌های ارزشمند و مفسران بزرگ شیعه است. معظم له درباره تفسیر قرآن گفته است:
«از دوران طلبگی و زمانی که پای منبر مرحوم آیت‌الله رفیعی می‌رفتم، به تفسیر قرآن علاقه پیدا کردم و چون در قم پای درس تفسیر علامه طباطبایی نشستم، شدت علاقه‌ام زیادتر گردید، به گونه‌ای که اکتفاء به درس معظم له نمی‌کردم و بلکه تفسیر المیزان را که در آن ایام چاپ شده بود، مطالعه می‌کردم.
تفسیر قرآن و اخلاق و اعتقادات شیعه که همگی بر اساس قرآن استوار است، می‌تواند بخشهای زیادی از نیازهای جامعه دینی به خصوص نسل جوان را تامین کند، خصوصا قشر تحصیل کرده و جوانان نیازمند به قرآن و آگاهی از مسایل آن می‌باشند و قرآن می‌تواند غذای روح آنان را تامین سازد. بنده حتی اخلاق را از قرآن جدا نمی‌دانم، چنانکه در روایات هم اخلاق از تفسیر قرآن جدا نیست.»
آیت الله ضیاءآبادی طی این سال‌ها از سخنرانان روحانی ساکن تهران محسوب می‌شد که به علت قدرت والای علمی و معنوی، آشنایی با مبانی اسلامی و قرآنی، شناخت مسایل روز و دارا بودن قدرت بیان و خطابه و شیوایی سخن درخشش خاصی در مجالس عمومی و خصوصی داشت؛ به گونه‌ای که یکی از منابر وی در جلد اول مجموعه گفتار وعاظ آمده و معظم له نیز در ردیف وعاظ و خطباء ممتاز و طراز اول کشور قرار داده شده است. همچنین به دلیل اینکه سخنانش با چاشنی قرآن، روایت و مطالب آموزنده اخلاقی همراه است، مشتاقان زیادی داشته است.
تألیفات عالم فقید
آیت الله ضیاءآبادی صاحب تألیفات بسیاری است که از جمله می‌توان به «امامت»، «بیان قرآن»، «تفسیر سوره انفال»، «تفسیر سوره یونس»، «تفسیر سوره توبه» (۲جلد)، «تفسیر سوره یوسف»، «توسل»، «شب مردان خدا: آداب و فضیلت نماز شب»، «موعظه یا راه پیشگیری از نفوذ شیطان در دل انسان»، «شرح و تفسیر دعای توبه از صحیفه سجادیه»، «در جستجوی دین» و ... اشاره داشت.
این عالم ربانی و مفسر قرآن کریم که از مدتی پیش به دلیل بیماری کرونا در بیمارستان بستری بود، شب گذشته در 92 سالگی به دعوت حق لبیک گفت.
انتهای پیام /4143/
انتهای پیام/