زن امروز، بین دو نقش سرگردان است
به گزارش خبرنگار فرهنگی آنا، برنامه سینما دانشگاه با حضور دکتر مریم جلالی مدرس دانشگاه و مدیر گروه خانواده و تلویزیون، دکتر مریم رفعت جاه عضو هیات علمی دانشگاه علوم اجتماعی، دکتر احسان شاه قاسمی دبیر نشست و شاپور شهبازی مدرس دانشگاه و فیلمنامه‌نویس در سالن ابن خلدون دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران برگزار شد.
در این مراسم که با حضور حجت الله ایوبی رییس سازمان سینمایی، حبیب ایل بیگی معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی، سید روح الله حسینی مدیر مدرسه ملی سینمای ایران، علیرضا تابش مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی، سید صادق موسوی مدیرکل حوزه ریاست سازمان سینمایی، بیژن امکانیان تهیه کننده و ساره بیات بازیگر فیلم «ناهید» برگزار شد، پس از اکران فیلم، حاضرین فیلم «ناهید» را از منظر دانشگاهی مورد نقد و بررسی قرار دادند.
مریم رفعت جاه در این مراسم اظهار کرد: «این فیلم در مسیر خود سوالاتی را بیان می‌کند که مبهم است و شاید فیلمنامه‌نویس نخواسته به آن بپردازد. علاقه مسعود و ناهید چگونه ایجاد شده است؟ دلیل این همه دروغ گفتن ناهید به مسعود چیست؟»
وی یادآور شد: «بخش اول به موضوع بچه و دغدغه‌های او پرداخته می‌شود اما در بخش دوم فیلم «ناهید» مسئله بچه به حاشیه می‌رود و بازگشت همسر اول مورد توجه قرار می گیرد.»
این مدرس دانشگاه افزود: «در صحنه برخورد مسعود با شوهر اول بسیار خونسرد است و به رغم برخورد و کتک کاری وی راه خود را گرفته و می‌رود.»
رفعت جاه با بیان اینکه شخصیت‌های این فیلم خاکستری هستند عنوان کرد: «آدم‌های این فیلم قهرمانان منفعل هستند. تنها مسئله ناهید این است که فرزندش در کنارش باشد و شیوه مادری وی مورد نقد است.»
وی تصریح کرد: «روایت زندگی ناهید است که او را قهرمان اثر کرده و تلاش شده بدون کمک دیگران کاری بکند اما تصمیم‌ها و کنش‌های وی قهرمانانه نیست. برخورد وی با فرزندش و ازدواج موقت و جدا شدن از مسعود و بازگشت دوباره اش مخاطب اثر را درگیر یک سرگشتگی می‌کند.»
این استاد دانشگاه ادامه داد: «ناهید فردی است که به سمت خودبنیادی می‌رود و سعی می‌کند خودش به تنهایی به مشکلاتش غلبه کند که با توجه به موانع قانونی و عرفی خیلی حمایتی نمی‌تواند بگیرد و از مسعود هم خیلی کمکی نمی‌گیرد و به او هم دروغ می‌گوید.»
رفعت جاه گفت: «وجه مدرن شخصیت ناهید در این فیلم پرداخته نشده است. ناهید می‌خواهد خودش برای زندگی خودش تصمیم بگیرد و نسبت به فیلم‌های اجتماعی همسان قابل تامل است.»
وی تاکید کرد: «ناهید را نمی‌توان در جرگه فیلم‌های فمینیستی قرار داد بلکه این اثر سینمایی نوعی سرگردانی یک زن را به تصویر می‌کشد.»
در ادامه شاپور شهبازی نیز مباحثی تئوریک درباره سینمای کلاسیک ارائه کرد.
وی یادآور شد: «ناهید از یک سو می‌خواهد نقش مادرانه ایفا کند و از طرفی نقش معشوقه دارد. نقش مادرانه ناهید در این فیلم ضعیف است و تلاش برای میل معطوف به امنیت دارد. در هیچ صحنه‌ای جز صحنه اول که دست ناهید و پسرش در کنار بخاری برقی به هم نزدیک می‌شود و درآغوش گرفتن فرزند از سوی مادر پس از مدت‌ها دوری، نقش مادرانه نمی‌بینیم.»
همچنین مریم جلالی مدرس دانشکده صدا و سیما نیز اظهار کرد: «پلان اول فیلم و در جایی که ناهید دو عینک می‌خرد رمزگشایی کرده و اعلام می‌دارد که زن امروزی مجبور است هر دو نگاه یعنی نقش خانوادگی و اجتماعی را بخرد.»
وی یادآور شد: «زن امروز ما سرگردان بین دو نقش است. وقتی یک محصول را می‌بینیم از منظر مخاطب به آن توجه می‌کنیم و هر کسی بر اساس داشته‌ها از این اثر رمزگشایی کرده است.»
این مدرس دانشکده صدا و سیما توضیح داد: «فیلمساز در نگاهی که به زنان دارد این مفهوم را القا می‌کند که زن‌ها به هم کمک می‌کنند و خشونت تنها به جامعه مردان اختصاص دارد.»
جلالی ادامه داد: «زن امروز نمی‌داند بین احساس استقلال و وابستگی‌اش کدام را بروز دهد.»
پس از آن برخی از دانشجویان و حضار در سالن نیز دیدگاه‌ها و نظرات خود را نسبت به این فیلم بیان کردند.
انتهای پیام/