انتخابات ریاست جمهوری 1400 مهم‌ترین مقطع سیاسی پس از انقلاب اسلامی است؟/ اثر انتخاب آگاهانه در ناامید کردن فرصت‌طلبان داخلی و خارجی
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا، بسیاری از کارشناسان امور سیاسی بر این عقیده‌اند که انتخابات ریاست جمهوری سال 1400 شاید به‌نوعی مهم‌ترین انتخاب مردم پس از پیروزی انقلاب اسلامی در زمینهٔ تشکیل دولت باشد. به همین دلیل است که بارها مقام معظم رهبری در این زمینه توصیه‌هایی داشته‌اند و بدون اینکه بخواهند طیف خاصی را برجسته کنند بر آگاهی مردم و مسئولیت نخبگان جامعه در انتخابی صحیح صحه گذاشته‌اند.
اهمیت شناخت مفاهیم مردم، نخبگان، آگاهی و انتخاب
یکی از دلایلی که انتخابات 1400 را به یک سکوی پرتاب بی‌نظیر به‌سوی موفقیتی 100 ساله بدل کرده این است که این انتخابات در آستانه قرنی جدید برگزار خواهد شد. همان‌گونه که بزرگان شعر و ادب پارسی گفته‌اند خشت اول را چو زد معمار کج، تا ثریا می‌رود دیوار کج. به دلیل پرهیز از پایه‌گذاری ساختار نامناسب اداره امور کشور است که همه دلسوزان ازجمله رهبر حکیم انقلاب پا به میدان نهاده‌اند تا اهمیت آگاه‌سازی افراد در هر طبقه اجتماعی را در این 6 ماه باقی مانده به انتخابات متذکر شوند.
با توجه به اینکه انتخابات ازجمله انتخابات ریاست جمهوری نشانگر جمهوریت نظام اسلامی هستند و بستر حضور مردم در صحنه تصمیمات کلی را فراهم می‌کنند، شرکت آگاهانه و به‌دوراز درگیر شدن در وعده‌های رایج در پویش‌های انتخاباتی می‌تواند ضامن حضور همیشگی صالحان در رأس امور کشور باشد.
صحبت از آگاهی، عوام، خواص، مردم، نخبگان، انتخاب و رهبر که به میان می‌آید این ضرورت نیز پیش می‌آید که در چند جمله به تفسیر این الفاظ پرداخته شود تا خدای‌ناکرده شبه‌ای در این زمینه پیش نیاید.
رسانه‌ها به‌عنوان سریع‌ترین و صریح‌ترین وسیله ارتباطی با جامعه بیشترین نقش را در تفهیم اهمیت حضور در انتخابات، معیارهای صحیح انتخاب، نحوه تمیز دادن برنامه یک کاندید انتخاباتی از کلی‌گویی شعارگونه و شناسایی و انتشار طرح‌های توطئه آمیز بر عهده دارند. همه این وظایفی که رسانه‌ها بر عهده دارند همان آگاه‌سازی و آگاهی است که در خصوص اهمیت آن صحبت کردیم. این اولین قدم به‌سوی انتخابی عاقلانه است. اینجاست که به گفته پروردگار، رسول باطنی که همان عقل است اجازه به خطا رفتن را به فرد عاقل و آگاه نمی‌دهد.
الفاظی چون مردم یا عامه مردم یا عوام همان طبقات جامعه هستند که بیشترین سهم را از بابت حضور فیزیکی در انتخابات بر عهده دارند و بیشترین خطر در صورت عدم وجود آگاهی همین طبقات را تهدید می‌کند. اگر مردم در انتخابات حضور کم‌رنگ یا مشارکتی پررنگ اما احساسی و پوپولیستی داشته باشند کشور برای سال‌ها درگیر تنش و نابسامانی امنیتی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خواهد شد.
بیشتر بخوانید:
سلسله نشست‌های جوان حزب‌اللهی برگزار می‌شود
اینجاست که نقش نخبگان یا عالمان یک جامعه قابل‌توجه می‌شود. اگر نخبگان و دانشمندان مخصوصاً تحصیل‌کردگان علوم اجتماعی صحنه را خالی کنند، به روزمرگی دچار شده باشند، عافیت‌طلب شده باشند و شجاعت را قاب گرفته و بر دیوار افتخارات دنیوی خود آویزان کرده باشند آن عوام آن عامه مردم و آن قدرتمندترین رکن مردم‌سالاری و جمهوریت نظام را چه کسی باید آگاه کند؟ چه کسی باید آنان را از چاله‌ها و چاه‌های راه انتخاب بر حذر دارد؟ چه کسی باید شور و شوق آگاهانه در قالب این جسم عظیم تزریق کند؟
و حال به لغت رهبر و رهبری می‌رسیم و اینکه همه این ساختاری که گفته شد اعم از مردم، نخبگان، انتخاب و آینده باید در چارچوب افکار فردی باشد که خود سال‌ها از عامه مردم بوده، سال‌ها به کسب علم و تجربه اوقات سپری کرده و به آینده اندیشیده باشد تا درنهایت به‌عنوان الگویی شکیل، باارزش و ماندگار، راهنمای نسل‌های دیگر باشد. این تعریف رهبر در جامعه‌ایست که قصد دارد خشت اول را کج نگذارد.
حال این جامعه متحد که به‌درستی شکل یافته است نه‌تنها می‌تواند بهترین چینش سیاسی را در داخل کشور شکل دهد بلکه می‌تواند در صحنه بین‌الملل هم حرف برای گفتن داشته باشد مخصوصاً در قرن جدید که صحنه‌ای شده برای حضور قدرت‌های نوظهوری مانند چین و قدرت‌های سنتی مانند کشورهای استعمارگر اروپایی و آمریکا.
انتخاب آگاهانه راه را بر فرصت‌طلبان داخلی و خارجی می‌بندد
این جامعه متحد با انتخابی درست می‌تواند نقش راهبری خود در منطقه بسیار مهم غرب آسیا تقویت کند و از پس دشمنان منطقه‌ای ازجمله رژیم صهیونیستی و دیگر قدرت‌های هم‌پیمان با استعمارگران برآید. این جامعه متحد و متعهد به رهنمودهای رهبرش می‌تواند نه‌تنها راه نفوذ جریان‌های افراطی در داخل را سد کند بلکه قادر خواهد بود ریشه‌های آن‌ها را در منطقه بلکه در جهان نیز بخشکاند. همگان از بروز مشکوک چنین جریان‌هایی در سال‌های اخیر در این منطقه مطلع هستیم که هرروز به شکل و بهانه‌ای رنگ عوض می‌کنند و هر جامعه ساده‌انگار و احساسی و بی رهبر را هدف قرار می‌دهند.
این جامعه متحد اعم از عامه مردم و نخبگان است که می‌تواند با انتخاب رئیس‌جمهوری دانا، متعهد و پای‌کار در تقابل با چالش‌های این قرن جدید از بوته آزمایش به‌سلامت بیرون آید. اقدام به محقق ساختن تمامی موارد فوق‌الذکر می‌تواند پله‌های نردبان گام دوم انقلاب به‌سوی نیل به اهداف در اوج بودن ایران و ایرانی تلقی گردد.
این جامعه متحد و قانونمند دیگر نه اسیر شعار می‌شود نه زبان‌بازی این طیف یا آن طیف. این جامعه که قصد دارد بهترین انتخاب را داشته باشد دیگر اسیر قول پوپولیست‌ها نمی‌شود، دیگر آینده 100 ساله فرزندانش را معامله نمی‌کند و اصولش که همانا مقاومت، استقلال و آزادی است را معامله نمی‌کند.
اگر عامه مردم و نخبگان به این جمع‌بندی برسند که بر سر چه بزنگاه مهمی ایستاده‌اند دیگر حتی اجازه نمی‌دهند که فرصت‌طلب‌ها از مشقت‌های چند سال اخیر که براثر تحریم و بی‌کفایتی برخی مدیران پیش‌آمده، سوء استفاده کنند و به خود جرئت دهند که با فریب مردم راه را برای به قدرت رسیدن فراهم سازند.
انتهای پیام/4155/
انتهای پیام/