تدوین برنامه‌های آموزشی برای ورودفارغ‌التحصیلان به فضای کار حرفه‌ای/ دولت از پروژه‌های هنری دانشجویی حمایت کند

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، مریم کهوند، مدیر گروه ارتباط تصویری و تصویرسازی دانشگاه هنر درباره شرایط رشته ارتباط تصویری در دانشگاه و نسبت رعایت استاندارهای آموزشی در این حوزه با استانداردهای جهانی بیان کرد: تعریف این نسبت کمی دشوار است. زیرا ارزیابی و سنجش شاخص و ملاک‌های آموزشی باید به‌صورت علمی مورد پایش قرار گیرد. سطح ارتباطات و توسعه‌ رسانه‌ها در سال‌های اخیر ضرورت به‌روز شدن دانش و تخصص حرفه‌ای را در اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها و از جمله دانشگاه هنر ایجاب کرده است و بسیاری از اعضای هیئت علمی و اساتید مجرب شرح دروس را با مطالعه و جستجو در مباحث درسی دانشگاه‌های دیگر تنظیم می‌کنند.

وی ادامه داد: برگزاری کارگاه‌های مشترک درسی با دانشگاه‌های خارج از کشور مانند دانشگاه دورتموند آلمان در دو سال اخیر امکان مناسبی برای محک زدن سطح کیفی آموزش در دانشگاه هنر در مقایسه با یک دانشگاه خارجی ایجاد کرد. این تجربه نسبتاً موفقی بود که دانشکده تجسمی دانشگاه هنر با یکی از دانشگاه‌های خارج از کشور آغاز کرد و حرکت مشابه آن نیز در دانشکده سینما و تأتر همین دانشگاه در حال اجراست. 

این مدرس دانشگاه در خصوص به‌روز بودن سرفصل‌های رشته ارتباط تصویری و تصویرسازی بیان کرد: از سال 94 برنامه‌های بازنگری شده و جدیدی برای سرفصل‌های درسی از طرف وزارت علوم به دانشگاه ارائه شده که در حال حاضر اجرا می‌‍‌شود. در این برنامه درسی کاستی‌ها و مشکلاتی نسبت به برنامه قبلی و نسبت به تحولات ارتباطی رشته‌های هنرهای دیداری وجود دارد و علی‌رغم توقعی که نسبت به بازدهی علمی بیشتر در برنامه فعلی وجود داشت، تغییرات محسوس در آرایش و بودجه‌بندی دروس و عدم بازنگری در محتوای برنامه مذکور، عملاً بازده چندانی نسبت به برنامه آموزشی پیشین را در بر نداشته است. 

مدیر گروه ارتباط تصویری و تصویرسازی دانشگاه هنر درباره مطابقت برنامه‌های علمی و آموزشی این رشته با نیازهای جامعه گفت: تلاش می‌شود برنامه‌ریزی موقت و اجرای برنامه‌های آموزشی کلاس‌ها تا حد امکان با نیازهای به‌روز جامعه تطابق پیدا کند. به عبارتی دیگر رشته‌ها و برنامه‌های علمی و آموزشی دانشگاه‌ها ناگزیر به این تطابق هستند. در حال حاضر گارگاه‌های آموزشی و تخصصی مجهز به اساتید مجرب و مسلط به حوزه‌های آموزشی مربوطه، اقدام به پرورش و مهارت آموزی تخصصی دانشجویان می‌کنند. به طوری که در ترم‌های پایانی دوره کارشناسی یعنی ترم 6 و 7  این دانشجویان توانمندی نسبی برای ورود به فضای کار حرفه‌ای و جذب توسط بازار کار طراحی گرافیک را کسب کنند.

بازار کار دانشجویان رشته تصویرسازی چندان امیدوار کننده نیست

کهوند درباره نگاه این دانشگاه درباره تأمین آینده شغلی فارغ التحصیلان رشته ارتباط تصویری و تصویرسازی اظهار کرد: شرایط بازار کار دانشجویان رشته تصویرسازی نسبت به دانشجویان رشته ارتباط تصویری چندان امیدوار کننده و مطلوب نیست. زیرا بازار کار فارغ التحصیلان تصویرسازی رونق و تنوع زیادی برای جذب فارغ‌التحصیلان ندارد. آثار تصویرسازی بیشتر در تصویرسازی کتاب‌های کودکان مورد استفاده قرار می‌گیرد، درصورتی‌که تبلیغات دیداری و سایر رسانه‌های تصویری دارای ظرفیت‌های متنوعی برای استفاده از آثار تصویرسازی دارند. یکی از شاخه‌های مهم این رشته تصویرسازی علمی است که می‌تواند به شکل مطلوبی در بصری‌سازی اطلاعات و طراحی اینفوگرافیک کاربرد داشته باشد. متأسفانه مسیر کار حرفه‌ای برای فارغ‌التحصیلان رشته تصویرسازی چندان روشن و مهیا نیست و آن‌ها را به فعالیت‌های پراکنده و غیرمتمرکز در عرصه‌های دیگر وا می‌دارد.

وی در راستای همکاری نهادهای متولی امور فرهنگی در خصوص تکمیل آموزش‌ها و رفع نیازهای رشته ارتباط تصویری و تصویرسازی دانشگاه هنر بیان کرد: در طول 20 سال سابقه‌ تدریس اینجانب در دانشگاه و 5 سال مدیریت گروه ارتباط‌ تصویری، تاکنون همکاری پیوسته و چشم‌گیری میان دانشگاه و نهادهای متولی فرهنگ و هنر مانند وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و صدا و سیما، مشاهده نکرده‌ام؛ هر چند رایزنی‌ها و مقدمات همکاری طی جلسات متعددی در دوره‌های زمانی متفاوت صورت می‌گیرد اما اغلب برنامه‌ها به عقد قرارداد همکاری منجر نمی‌شود و در همان مراحل مقدماتی ناکام می‌ماند. حمایت از پروژه‌ها و پژوهش‌های هنری دانشجویان نیز بعضاً در غالب فراخوان‌های خاص که الزاماً قابل اجرا نیستند از سوی برخی نهادها صرفاً اعلام و اطلاع‌رسانی می‌شوند اما حمایت مؤثر و سازنده‌ای که زمینه‌ساز همکاری پایدر و توسعه‌ کارآفرینی باشد، صورت نمی‌گیرد.

مدیر گروه ارتباط تصویری و تصویرسازی دانشگاه هنر، در مورد ارزیابی و امکان ورود و تحصیل دانشجویان خارجی برای رشته ارتباط تصویری و تصویرسازی به دانشگاه هنر گفت: جذب دانشجو به طور متناوب در دانشگاه هنر صورت می‌گیرد و این دانشجویان بیشتر از کشورهای پاکستان، سودان، کره جنوبی، افغانستان، سوریه و بوسنی هرزگوئین متقاضی ورود به ایران هستند. این دانشجویان در بدو ورود با مشکلاتی نظیر گفتگو به زبان فارسی و وفق یافتن با محیط جدید روبرو هستند، اما به تدریج و اغلب در پایان دوره تحصیلی به نتایج خوبی می‌رسند. از آنجایی که زمان و دوره تحصیلی در مقطع کارشناسی ارشد کوتاه است، جذب دانشجوی خارجی در این مقطع نسبت به کارشناسی و دکترا کمتر است.

تبیین مشکلات دانشگاه هنر

کهوند با اشاره به مشکلات این رشته در دانشگاه هنر تصریح کرد: در دانشگاه هنر و به ویژه دانشکده تجسمی با مشکل کمبود فضای آموزشی برای کلاس، لابراتوار و فضای کارگاهی تجهیز یافته جهت انجام پروژه‌های عملی مواجه هستیم و فارغ از شرایط فعلی همه‌گیری بیماری کرونا، این مشکل در ترم‌های پیشین گروه‌های آموزشی را با چالش مهم تطبیق تعداد دانشجو با فضای آموزشی روبه‌رو کرده بود. همچنین فاصله مکانی کتابخانه مرکزی دانشگاه با دانشکده‌های مختلف واقع در پردیس‌ها به ویژه پردیس باغ ملی و کمبود فضای آموزشی برای اعضای هیئت علمی برای حضور در دانشگاه از جمله معضلات جدی دانشکده تجسمی دانشگاه هنر است.

وی درباره پتانسیل و جنبه اقتصادی رشته ارتباط تصویری و تصویرسازی توضیح داد: تبلیغات در تمام دنیا و در دهه‌های اخیر و به ویژه بعد از انقلاب دیجیتال در دنیا و به تبع آن در جامعه ایران نقش پر رنگی داشته است. این امر را می‌توان از روی مقایسه آمار فروش کالا و خدمات هر شرکت و مؤسسه بازرگانی در قیاس با قبل از تبلیغات و بعد از تبلیغات آن کالا مقایسه کرد. امروزه نقش فارغ التحصیلان و هنرمندان رشته ارتباط تصویری و تصویرسازی در دیزاین تبلیغات تجاری و معرفی خدمات فرهنگی و ترویج آن‌ها بر کسی پوشیده نیست و از این رو لازم است بستری مناسب برای جذب و دعوت به همکاری دانش‌آموختگان این رشته با سایر بخش‌های خدماتی جامعه فراهم شود.

مدیر گروه ارتباط تصویری و تصویرسازی دانشگاه هنر در پاسخ به این سؤال مبنی بر اینکه نقش دولت و بخش خصوصی در مواجهه با رشته ارتباط تصویری و تصویرسازی چیست؟ بیان کرد: دانشجویان تمایل زیادی دارند پروژه‌های کاربردی خود را برای تولید و انتشار در اختیار سازمان‌ها و نهادهای دولتی قرار دهند، اما در بسیاری از سازمان‌ها بستری برای همکاری با دانشجویان رشته‌های هنری فراهم نیست. در سازمان‌ها سازوکارمناسبی برای بهره‌برداری از پروژه‌های دانشجویان و همکاری دوطرفه با دانشگاه وجود ندارد. البته به عقیده من کوتاهی نهادهای دولتی در این مورد بسیار بیشتر از بخش خصوصی است و بخش خصوصی به واسطه‌ی کنترل و نظارت دقیق‌تر بیشتری بر بازدهی و دستاوردهای خود، امکانات و زمینه‌های بیشتری برای این نوع همکاری‌ها مهیا می‌کند.

منبع: ایسنا

انتهای پیام/4118/