«باخانمان» خانه‌تکانی من در بازیگری بود/ تکیه‌کلام «به فضل خدا» را خود «مسعود» به من داد
به گزارش خبرنگار حوزه رادیو و تلویزیون گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، این شب‌ها مجموعه تلویزیونی «باخانمان» به کارگردانی برزو نیک‌نژاد و تهیه‌کنندگی زینب تقوایی، به‌عنوان سریال شبانگاهی شبکه سه سیما روی آنتن است.
حسام محمودی، بازیگر نقش اصلی این مجموعه تلویزیونی یعنی «مسعود خاکپور» است. مسعود پسر جوانی است که زندگی مرفهی داشته و به همراه پدر خود حاج مصطفی (آتیلا پسیانی) در کار فروش و صادرات فرش دستباف است و یک کارگاه قالیبافی را هم اداره می‌کند. او همزمان مشغول تدریس دروس معارف در دانشگاه نیز هست. از طرف دیگر، حدود 10 سال است که به خاطر مخالفت زن‌عمویش (افسانه بایگان) نمی‌تواند با دخترعمویش سمانه (مارال فرجاد) ازدواج کند. در این بین، متوجه می‌شود که حاج مصطفی پدر واقعی او نیست؛ بنابراین در جست‌وجوی خانواده واقعی‌اش درگیر ماجراهای جالبی می‌شود و ...
حسام محمودی که پیش از این با ایفای نقش در فیلم‌های سینمایی نظیر «خسته نباشید»، «آستیگمات»، «مرگ ماهی» و سریال‌های «دل‌دار»، «لحظه گرگ و میش» و «زعفرانی» برای مخاطبان شناخته شده است، در گفت‌وگو با خبرگزاری آنا از نقش‌آفرینی خود در این مجموعه تلویزیونی می‌گوید.
آنا: چگونه به پروژه «باخانمان» پیوستید و آیا پیش از این سابقه آشنایی و همکاری با آقای نیک‌نژاد یا خانم تقوایی را داشتید؟
محمودی: پیش از «باخانمان» با آقای نیک‌نژاد یا خانم تقوایی کار نکرده بودم و شناخت چندانی نداشتم. از طریق نوید صلاحی که دستیار اول کارگردان سریال هستند با من تماس گرفته شد. من آن موقع سر فیلمبرداری یک کار سینمایی بودم. بعد از صحبت‌هایی که با آقای نیک‌نژاد داشتم، کار آغاز شد. البته برای یک مدت طولانی تصویربرداری متوقف شد؛ بعد فیلمنامه تغییراتی کرد و نتیجه همین است که مردم عزیز این شب‌ها روی آنتن می‌بینند.
آنا: هنگام پیشنهاد نقش و همین صحبت‌هایی که اشاره کردید، چه مسائلی شما را به پذیرفتن این نقش ترغیب کرد؟
محمدی: دو موضوع برای من برجسته بود. اول این که من تجربه بازی در یک نقش کمدی و در سریالی با این مضمون را نداشتم. از طرف دیگر یک نقش اصلی جذاب به من پیشنهاد شده بود. آن هم در یک سریال که با توجه به قصه و گروه سازنده و البته شبکه‌ای که قرار بود پخش شود، به احتمال زیاد پربیننده می‌شد. مجموعه‌ای که دارای گروه بازیگران درجه یک و کارگردانی است که به خوبی ذائقه مخاطب و چگونگی بازی‌گرفتن از بازیگرانش را می‌داند.
برای هنرمندانی همچون سعید امیرسلیمانی، حسن پورشیرازی و آتیلا پسیانی سختی‌های بازیگری چند برابر بوده
خاطرم هست سال گذشته و زمانی که فیلم سینمایی «دوزیست» در جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد، یکی از منتقدان گفته بود که برزو نیک‌نژاد کارگردانی است که برای سیمرغ گرفتن بازیگرانش می‌جنگد. خیلی دوست داشتم با آقای نیک‌نژاد کار کنم.
کار کمدی برخلاف آن‌چه از بیرون به نظر می رسد، بسیار سخت است و به حرکت بر روی تیغ دولبه می‌ماند. بازی در چنین آثاری برای یک بازیگر که کار کمدی نکرده ریسک بزرگی است. برای من هم این‌چنین بود، اما چون آقای نیک‌نژاد تجربه این فضا را داشت، اعتماد کردم.خدا را شکر فکر می‌کنم این اعتماد نتیجه هم داد و از نگاه خودم «باخانمان» تجربه بسیار خوبی بود.
آنا: در طراحی و اجرا چگونه به مختصات این رسیدید؟
محمودی: برای اجرای درست چنین شخصیت‌هایی نباید اسیر کلیشه شد؛ این موضوع مهمی است. از طرف دیگر، قدرت مانور بازیگر هم محدودیت دارد و نمی‌تواند هر کاری بکند چون به هرحال شخصیت یک تعریفی دارد و زمان اجرا نباید از مختصات آن نقش فراتر رفت.
برای حل این مسئله، پیش از آغاز تصویربرداری سریال، جلسات زیادی با آقای نیک‌نژاد داشتم. ایده‌هایی که درباره این شخصیت داشتیم مطرح می کردیم. در آن مرحله معمولاً آقای نیک‌نژاد در مواجهه با پیشنهادهای من می‌گفت که نه این اشتباه است، مثلاً مسعود این مدلی حرف نمی‌زند یا چنین واکنشی نشان نمی‌دهد.
من در یک خانواده مذهبی بزرگ شده‌ام و مدرسه‌ای که در دوران نوجوانی می‌رفتم هم فضای مذهبی داشت
در ابتدای تولید هم جزئیات را کنترل می‌کرد که مثلاً این حرف را نباید بزنی، اینجا اینطور نباید نگاه کنی، مسعود شخصیت معتقدی است و دروغ نمی‌گوید و... اما بعد از مدتی انگار مسیر آماده شد و تقریباً دستم آمد که این نقش را باید چگونه ارائه بدهم. البته طبیعی است که مقداری ریزه‌کاری‌ها هم در بازی من بود که خود آقای نیک‌نژاد در مقام کارگردان اضافه های آن را هرس کرد.
آنا: به نظر می‌رسد در همین فرایند به یک لحن مستقل برای «مسعود» هم رسیده‌اید؟ لحنی که ویژگی‌های شخصیتی او را منعکس می‌کند؟
محمودی: بله؛ در جریان اجرای نقش بود که به لحن مسعود رسیدیم. من از همان ابتدا دنبال یک تکیه‌کلام برای این شخصیت بودم و نتیجه نمی‌گرفتم. از یک جایی به بعد انگار خود کاراکتر عبارت «به فضل خدا» را در دهان من گذاشت.
وقتی با شخصیت همراه شوی و او را بشناسی، از یک مرحله به بعد به تو می‌گوید که چه چیز را باید بگویی یا چه چیزهایی را نگویی. اصلاً هم سعی نداشتیم که این آدم بامزه باشد، چون به هر حال یک کمدی موقعیت داشتیم. مسعود باید در موقعیت‌هایی که برایش پیش می‌آمد رفتارها و واکنش‌های جدی از خودش بروز می‌داد.
موضوع مهم برای من این بود که اجرای نقش درست باشد. نقش یک استاد دانشگاه مذهبی جوان که مهربان و خیرخواه است؛ دغدغه پیدا کردن هویت گذشته و دور هم جمع‌کردن اعضای خانواده را دارد.
آنا: از بین این خصلت‌ها، کدام ویژگی شخصیت «مسعود» برای شما جذاب‌تر بود؟
محمودی: راستش، من هنوز نتوانسته‌ام به طورکامل از این نقش فاصله بگیرم و همه ویژگی‌های آن برایم جذاب است.
من خودم در یک خانواده مذهبی بزرگ شدم و مدرسه‌ای که در دوران نوجوانی می‌رفتم فضای مذهبی داشت؛ از طرف دیگر، در مقاطعی در دانشگاه و مؤسسات آموزش عالی تدریس بازیگری داشتم و با فضای تدریس و دانشگاه بیگانه نبودم. فقط باید باید در ذهن و پیشینه فکری خودم می‌گشتم و این بخش از زندگی مسعود به عنوان یک مدرس دانشگاه را می‌ساختم.
این فرصت را داشتم که در «باخانمان» هر روز کنار برزو نیک‌نژاد باشم و چیزهای جدید یاد بگیرم
آنا: کارنامه کاری متنوع شما در این چند سال نشان می‌دهد که هم در انتخاب نقش و اثر و هم در قالب آن (سینما و تلویزیون) یک خط ثابت را دنبال نکرده‌اید. این وضعیت، تا چه اندازه حاصل برنامه‌ریزی خودتان بوده است؟
محمودی: یک بخش آن انتخاب خودم بوده و بخشی از آن هم حاصل شرایط و پیشنهاد است. هیچ‌وقت این وسواس را نداشتم که به‌عنوان بازیگر یک مدیوم خاص شناخته شوم. کارم را با تئاتر شروع کردم، اما ورودم به فعالیت حرفه‌ای با سینما بود و بعد تلویزیون را هم تجربه کردم.
در یک رابطه دوسویه، امکاناتی که یک نقش می‌تواند در جریان کار به من اضافه کند و مزیت‌هایی که من می‌توانم به آن بیفزایم برایم مهم است.در دورانی به سر می‌بریم که کیفیت و جذابیت برای مخاطب اولویت دارد و نه قالب تماشای اثر؛ یعنی احتمال دارد که مخاطب، یک سریال باکیفیت در قاب موبایل را به سریالی که از تلویزیون یا پرده عریض سینما پخش می‌شود ترجیح بدهد.
آنا: با توجه به تجربه «باخانمان» آیا دوست دارید حضور در فضای کمدی را ادامه دهید؟
محمودی: راستش فکر می‌کنم در شرایط فعلی که حال خیلی از مردم به خاطر شرایط اقتصادی و پیامدهای کرونا و... خیلی خوب و میزان نیست، شاید بهتر باشد که من هم در حد وسع خودم از این جایگاه کاری انجام دهم. فکر می‌کنم بهتر است یک مقدار در همین حوزه بمانم و خیلی زود جایم را عوض نکنم.
آنا: جایگاهی که الان در آن هستید، همان جایی است که در ابتدا توقع داشتید و برای آن برنامه‌ریزی کردید؟
محمودی: مدتی است که دیگر از کار و زندگی خودم خیلی توقعی ندارم؛ به‌نظرم همین که هر روز صبح با تن سالم از خواب بیدار شوی، طلوع آفتاب را تماشا کنی و عزیزانت را در کنارت ببینی، کاری که حالت را خوب می‌کند انجام دهی و... خیلی جذاب‌تر است تا اینکه مثلاً جایگاهی را برای خودت تعریف کنی و مرتب به دنبالش بدوی و آن جایگاه هم مرتب از تو دور شود.
به هرحال در آموزه‌های دینی و قرآن کریم هم داریم که «إن‌ّ الانسان لَفی خُسر»؛ بشر همواره در خسران است، مرتب تلاش می‌کند و نمی‌رسد.
پیش از «باخانمان» تجربه بازی در یک سریال کمدی را نداشتم
آنا: سریال باخانمان در کارنامه حسام محمودی چگونه تعریف می‌شود؟
محمودی: آشنایی با برزو نیک‌نژاد و اینکه توانستم کتاب بازیگری خودم را ورق بزنم و یک گردگیری درست و حسابی انجام بدهم شانس بزرگ من در این سریال بود. «باخانمان» برام مثل یک خانه‌تکانی بود. نیک‌نژاد شخصیتی دارد که شما اگر در یک مهمانی هم با او معاشرت کنید، می‌توانید چیزهای زیادی یاد بگیرید؛ البته اگر به دنبال یاد گرفتن باشید. من هم این شانس را داشتم که در یک روند طولانی هر روز در کنار برزو باشم و یاد بگیرم. فکر می‌کنم بازی در این این سریال اتفاق درخشانی را در بازیگری برایم رقم بزند.
آنا: باخانمان یک سریال پربازیگر است که بخشی از آنها همچون آقایان آتیلا پسیانی، سعید امیرسلیمانی، حسن پورشیرازی یا خانم‌ها بایگان و لرستانی از پیشکسوتان بازیگری به حساب می آیند؟ تجربه همبازیشدن با این بازیگران برای شما چگونه بود؟
محمودی: عالی! این گروه واقعاً خیلی درخشان بودند. ما این روزها در کار و روابط اجتماعی خودمان خیلی صبور نیستیم و نمی توانیم از تجربه بزرگان و افراد باتجربه اطرافمان بهره ببریم. افرادی که حضورشان موهبت است و باید قدر آن را بدانیم.
این که این همه سال مردم این چهره‌ها را دوست داشتند و آنها نیز همچنان باانگیزه برای مردم کار می‌کنند، یعنی این که کاربلد هستند و می‌شود خیلی از آنها یاد گرفت. من تقریباً افتخار همبازیشدن با همه بازیگران پیشکسوت این مجموعه را داشتم. واقعاً خیلی از این بابت کیف کردم و یاد گرفتم.
برای این نسل، سختی‌های بازیگری چند برابر بوده؛ عزیزی مثل آقای پورشیرازی در بازیگری پیر شده و عمرش را گذاشته. بازیگری که با طیف متنوعی از کارگردانان شناخته‌شده مثل بهرام بیضایی، داریوش مهرجویی، داود میرباقری، مازیار میری، محمدحسین لطیفی، مرضیه برومند و... کار کرده است و کوله‌باری از تجربه دارد.
آنا: در حال حاضر قصد بازی در فیلم یا سریالی را دارید؟
محمودی: یک پیشنهاد تلویزیونی داشتم که نپذیرفتم؛ تصویربرداری «باخانمان» هم به‌تازگی تمام‌شده و فعلاً استراحت می‌کنم تا بعد تصمیم بگیرم.
لازم به یادآوری است، سریال «باخانمان» هر شب ساعت ۲۰:۴۵ روی آنتن شبکه سه سیما می‌رود و بازپخش آن روز بعد ساعت‌های ۱:۴۵ بامداد، ۹:۴۵ و ۱۴:۱۵ است.
حسن پورشیرازی، شهره لرستانی، آتیلا پسیانی، حسام محمودی، الهام اخوان، مارال فرجاد، مریم سلطانی، امیر کاظمی، فرزانه سهیلی، امیر آتشانی و ... بازيگران اين سريال هستند. ضمن این که بینندگان شبکه سه می‌توانند در این سریال تلویزیون شاهد هنرنمایی سعید امیرسلیمانی، خسرو احمدی و امید روحانی نیز باشند.
انتهای پیام/4104/پ
انتهای پیام/