صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

ورزش

سلامت

پژوهش

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

علم +

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۲:۰۸ - ۱۶ دی ۱۳۹۹
آنا بررسی می‌کند؛

چالش‌های ورود به بازار سرمايه/ گلایه فعالان بورس از نحوه دریافت کد بورسی

دریافت کدهای بورسی در تب و تاب روزهای داغ بورس ایران، گلایه‌های مردم بسیاری را در خصوص مشکلات اخذ کد بورسی به همراه داشت.
کد خبر : 553986

به گزارش خبرنگار حوزه بورس، بانک و بیمه گروه اقتصادی خبرگزاری آنا، خلق مجوزهای جدید در قالب کدهای مختلف مسئله جدیدی است که پیچیدگی‌های فراوانی در آینده ایجاد خواهد کرد.


کد ملی به‌عنوان کدی یکتا توانایی جایگزینی هر نوع کدی را دارد و به شفافیت کمک فراوانی می‌کند؛ بنابراین باید به سمت کدزدایی برویم. دریافت کدهای بورسی در تب‌وتاب روزهای داغ بورس ایران، گلایه‌های مردم بسیاری را در خصوص مشکلات اخذ کد بورسی به همراه داشت.


مهدی بهزادی، کارگر سبزی‌فروشی بازار میوه و تره‌بار کرج و از تازه‌واردان به بورس است که در فرآیند صدور کد بورسی متحمل سختی‌های زیادی شده است‌؛ این فرآیند شامل مراحل چندگانه ثبت نام در سامانه سجام و وارد کردن اطلاعات مختلف از قبیل تمامی اعداد و ارقام مندرج در شناسنامه، آدرس، شماره تلفن محل کار، اطلاعات شماره حساب، نام و حتی کد شعبه است.


اطلاعاتی که به‌راحتی با وارد کردن کد ملی قابل استخراج است. این تازه اول ماجراست؛ در ادامه همین اطلاعات را کارگزاری از شما می‌خواهد تا پس از ثبت اطلاعات با مراجعه حضوری به دفاتر پیشخوان خدمات دولت و دفاتر کارگزاری های بورسی، با پرداخت مبالغی و احراز هویت، کد بورسی برای شما صادر شود.


مهدی تنها یکی از چند میلیون نفری بوده که مراحل تکراری، خسته‌کننده و غیرضروری دریافت کد بورسی را طی کرده است.


حال سؤال پیش آمده این است که بهتر نبود به جای تکرار مکررات، از روش‌های دیگر ثبت و احراز هویت مانند استخراج این اطلاعات از داده‌های بانکی استفاده شود؟ برای مثال چرا متقاضی باید ریز اطلاعات بانکی خود از قبیل نوع حساب و نام بانک و حتی کد و نام شعبه محل افتتاح را وارد فرم‌های مربوطه کند؟ آیا وجود تمامی این اطلاعات در دل شماره حساب نهفته نیست؟ چرا باید متقاضی تمامی اطلاعات شناسنامه‌ای خود را به صورت دستی در فرم‌های مربوطه بارگزاری کند؟ این اطلاعات با کد ملی که برای هر شخص، واحد است، قابل استخراج نیست؟


 صف‌های طولانی و متراکم دریافت کد بورسی در دفاتر پیشخوان دولت گلایه‌های مردمی را در پی داشت. آن هم در شرایطی که هرگونه تجمع و جمعیت متراکمی مانند بمب ساعتی عمل می‌کند و امکان ابتلای افراد به ویروس منحوس کرونا را بیشتر می‌کرد.


در سوی دیگر ماجرا، گزارش از دریافت سلیقه‌ای تعرفه خدمات دفاتر پیشخوان حکایت داشت. طبق قانون، تعرفه احراز هویت برای هر فرد حقیقی 11 هزار و 100 تومان، و برای هر فرد حقوقی 12 هزار و 700 تومان است که دیده شده در بعضی دفاتر پیشخوان افراد برای دریافت کد بورسی تا 40 هزار تومان نیز هزینه کرده‌اند. سازمان بورس و اوراق بهادار در خصوص این مسئله اعلام کرده که با دفاتر متخلف برخورد خواهد شد و مراجعه‌کنندگان در صورت مشاهده، جزئیات این تخلف را به مراجع ذی‌صلاح اطلاع دهند.


در زمان‌های گذشته که آب رود گل‌آلود می‌شد، مردم در مسیر رود حرکت می‌کردند تا مشکل را حل کنند. اما گاهی هر چه پیش می‌رفتند، باز هم آب گل‌آلود بود، تا معلوم می‌شد که از آب از سرچشمه گل‌آلود است. حالا حکایت سازمان بورس و دستگاه‌های ذی‌ربط در مواجه با مشکلات فرآیند کد بورسی، همان حکایت داستان آب آلوده و سرچشمه گل‌آلود است. آیا وقت آن نرسیده تا منشأ و سرچشمه مورد بازبینی قرار گیرد؟


کمی عقب‌تر برویم؛ لزوم دریافت کد بورسی چیست؟ این کاغذبازی‌های اضافی و فرم‌های اکثراً تکراری، جز صرف هزینه و زمان اضافی برای مردم و فعالان اقتصادی عایدی دیگری دارد؟ آیا تمامی این اطلاعات درخواستی با کد ملی فرد قابل استخراج نیست؟


اهمیت کسب‌وکارهای خرد و دیجیتال و پتانسیل اشتغال‌آفرینی آنها بر کسی پوشیده نیست. اولین مرحله راه‌اندازی یک کسب‌وکار و ورود به بازار، اخذ مجوز کسب و کار است. ورود به سیستم آنلاین معاملات بورسی نیز در ابتدا نیازمند مجوز ورود به بازار یا همان کد بورسی است . امروزه شاهد آن هستیم که این فعالیت اقتصادی نیز همانند دیگر کسب‌وکارها در شروع فعالیت، فعالان اقتصادی را درگیر کاغذبازی‌ها و فرآیندهای اداری خسته‌کننده، تکراری و غیرضروری کرده و باعث دلسردی آنان شده است.


با استناد به آمارهای بانک جهانی 2020، رتبه ایران در شاخص سهولت کسب و کار در بین 190 کشور، در جایگاه 127 بوده که غیرقابل توجیه است.


یکی از پارامترهای این شاخص، شاخص شروع یک کسب‌وکار است که ایران در این شاخص رتبه 178 را از آن خود کرده است! و تنها دلیل این مسئله نیز وجود کاغذبازی‌های اضافی، فرآیندهای اداری و مقررات اضافی و دست‌وپاگیر است.


بهبود این شاخص نیز جز با حذف مقررات و کاغذبازی‌ها و الکترونیکی کردن تمامی مراحل صدور مجوز یک کسب‌وکار میسر نیست.


انتهای پیام/4133/پ


انتهای پیام/

ارسال نظر