«آقای» بهزیستی

سازمان در بحث ساماندهی و جلب مشارکت‌های اجتماعی برای کاهش آسیب‌های اجتماعی چه اقداماتی را در دست اقدام دارد؟

- سازمان بهزیستی از خیلی وقت پیش موضوع استفاده از ظرفیت‌های غیردولتی به‌خصوص خیریه‌ای و مردمی را در دستور کار دارد. شاهدش هم این است که الان در کل سازمان بیش از تقریباً 93 درصد خدمات ما توسط بخش غیردولتی انجام می‌شود.

در حوزه اجتماعی ما هم در حوزه کودکان بی‌سرپرست که الان تقریباً 680 مرکز در کل کشور برای کودکان بی‌سرپرست یا دارای سرپرست غیرمؤثر یا بعضی‌ها می‌گویند بدسرپرست، حدود 650تا از اینها توسط بخش غیردولتی و خیرین دارد مدیریت می‌شود و تمام هزینه‌هایش به عهده آنهاست، طبق دستورالعمل‌هایی که سازمان بهزیستی اعلام کرده دارد انجام می‌شود.

در بحث آسیب‌ها هم همین‌طور. چه در حوزه بحث آسیب‌های زنان، چه دختران، چه کودکان کار و خیابان، ما از ظرفیت بخش‌های غیردولتی چه در قالب خیریه‌ای، چه به صورت خرید خدمت داریم استفاده می‌کنیم.

غیر از این هم در حوزه مشارکت‌ها، برای بحث‌های معیشتی و از این دست، دوستان مشارکتی توانسته‌اند در پویش‌هایی که در این زمینه دارند، کمک‌های خوبی را از جانب خیرین و مردم برای این موضوع داشته باشند که بتوانند در بحث‌های معیشتی و حمایت‌های مالی بتوانند از ظرفیت‌های موجود استفاده کنند.

به‌طور کلی جلب مشارکت مردم و خیرین در زمینه‌های مختلف از سیاست‌های اصلی سازمان است. حالا در حوزه اجتماعی و بحث آسیب‌های اجتماعی داریم از این ظرفیت‌ها استفاده می‌کنیم ولی نیاز دارد این اقدامات را همچنان گسترش دهیم تا بتوانیم از سایر ظرفیت‌های موجود هم استفاده کنیم.

در رابطه با مراکز مثبت زندگی، موضوع نوع واگذاری این اقدام مطرح است. اینکه به جای اینکه جذب مشارکت شود، به نوعی برون‌سپاری می‌شود. این موضوع خودش باعث کاهش مشارکت‌های مردمی نمی‌شود؟

- یک بخشی از اقدامات مراکز مثبت زندگی جلب مشارکت مردم است که در همین خدماتی که در سطح محله است بتوانند از مشارکت مردم که لزوماً هم مشارکت مالی می‌تواند نباشد، می‌تواند انواع مشارکت‌های دیگر مثل مشارکت کاری باشد، در کارهای محله‌ای که بخواهند انجام دهند.

ولی سازمان مراکز تخصصی خودش را به این معنی واگذار نکرده است. الان مراکز 0355 خانواده‌ای که داریم، الان هستند. یعنی اگر خیّر بوده الان داریم. یا مراکز آسیب‌هایی که سازمان دارد، همان روال قبلی هستند.

در بحث مثبت زندگی آمده‌ایم با سطح‌بندی خدمات‌مان، خدمات را برده‌ایم در سطح محلات و این باعث شده سازمان بتواند پوشش و نفوذ خدمات خودش را افزایش دهد و به نظر من منافاتی با بحث مشارکت‌های مردم ندارد.

چون قبلاً هم بسیاری از این خدماتی که ما داشتیم انجام می‌دادیم، بعضاً توسط NGOها ولی خیلی‌هایش توسط کلینیک‌های مددکاری اجتماعی یا مجتمع‌های خدمات بهزیستی یا سایر مراکز انجام می‌شد. یعنی آنها هم به نوعی قبلاً هم برون‌سپاری شده بود.

ولی این مثبت زندگی یک مقداری نظم خیلی بیشتری به این ارائه خدمات سازمان می‌دهد و خودم هم فکر می‌کنم یک انقلابی در نحوه ارائه خدمات سازمان است که اولاً دارد نفوذ خدمات را بالاتر می‌برد، دسترسی به خدمات را بیشتر می‌کند و این بخش استفاده از ظرفیت‌ها و مشارکت‌ها هم اصلاً یکی از شرح وظایف این مراکز مثبت زندگی است.

جزئیات اینها را می‌توانید با دکتر رضازاده چون مسئولش ایشان هستند، دکتر عباسی 0515 سازمان، دوستان می‌توانند صحبت کنند ولی به هر حال چون ما مقدار زیادی از خدمات اجتماعی را هم بردیم در داخل مراکز مثبت زندگی، فکر می‌کنم این می‌تواند به فراگیری و افزایش پوشش خدماتمان کمک کند ولی همچنان مسیر مشارکت مردم برای کمک به سازمان در جنبه‌های مختلف همچنان باز است و با قدرت ادامه می‌دهیم.

در حقیقت سعی کرده‌ایم با این مثبت زندگی که تعداد مراکز ما را در کشور زیاد می‌کند، بتوانیم دسترسی خود را به خیّرین به‌خصوص در سطح محلات بیشتر کنیم.

سازوکار نظارتی‌اش چگونه است؟

- دوستان چیز بهتر می‌توانند چیز کنند ولی آی‌تی بیس خدماتی که دارد آنجا انجام می‌شود و همچنین نظارت سطح‌بندی شده، همه‌اش طراحی شده. یعنی کاملاً تمام اقدامات در سیستم سامانه‌ای که دوستان دارند آنجا طراحی می‌کنند ثبت می‌شود و بعد از آن هم نظام نظارت سطح‌بندی شده است. یعنی هم شهرستان، هم استان و هم کشور نظارت می‌کند و همه اینها در آن سیستم نظارتی دیده شده که مطمئن شویم این خدمت واقعاً انجام می‌شود.

آیین‌نامه کودکان خیابانی یا کودکان کار؛ قرار نیست اقدامی برای اصلاح آن انجام شود؟ متولیانش پای کار بیایند؟ اصلاح روند قرار نیست در آن اتفاق بیفتد؟

- ما آیین‌نامه ساماندهی را داریم، کودکان کار و خیابان که مصوبه سال 84 هیئت دولت است که آن آیین‌نامه آمده تکلیف همه دستگاه‌ها را معلوم کرده که هر دستگاهی چه کار باید انجام دهد.

چندین سال قبل دیدیم که این آیین‌نامه یک اصلاحاتی لازم دارد. عمده اصلاحات هم این بود که آن موقع در سال 84 که این آیین‌نامه در هیئت دولت مصوب شد، ما خیلی بحث اتباع را آن زمان نداشتیم ولی هر چقدر از سال 93 و 94 آمدیم به این طرف دیدیم که موضوع اتباع هم خیلی مهم شد. گفتیم حتماً باید دستگاه‌هایی که در حوزه اتباع نقش دارند، یعنی وزارت کشور و اداره اتباع که قبلاً در آیین‌نامه نبودند، اینها هم باید بیایند و حالا یک‌سری اصلاحات دیگر هم بود ولی عمدتاً در همین موضوع بود.

اصلاحات انجام شد، عنوان آیین‌نامه شد آیین‌نامه حمایتی کودکان کار و خیابان که علاوه بر آن دستگاه‌هایی که قبلاً بودند، دستگاه‌های جدید را هم اضافه کردیم که بیشتر زحمتش را دوستان در وزارت رفاه کشیدند که بحث‌های این آیین‌نامه حمایتی انجام شود، و خود بهزیستی و بعد دیگر خود وزارت کشور هم وارد این موضوع شدند، سازمان امور اجتماعی، نهایتاً اینکه آیین‌نامه حمایتی در شورای اجتماعی کشور مصوب شد، دوستان آن را فرستاده‌اند برای هیئت دولت، دارد بقیه کارهایش انجام می‌شود.

ولی ما الان بر اساس همان چیزی که در آیین‌نامه حمایتی است و نقش وزارت کشور هم خیلی پررنگ شده، با همکاری که دوستان در وزارت کشور دارند، به خصوص سازمان امور اجتماعی، و همچنین معاونت سیاسی-امنیتی که بحث اداره اتباع زیر نظر آنهاست این را داریم الان جلو می‌بریم.

ما یک برنامه جدیدی بر اساس این آیین‌نامه حمایتی که بخش‌های دیگر را هم دیده‌ایم، آنجا طراحی کردیم و الان داریم در استان تهران این را انجام می‌دهیم. إن‌شاءالله در گام اول این است که در چندین کلان‌شهر دیگر هم این را گسترش دهیم.

جلسه‌‌اش را با معاونان و مدیران استانی در همین یکی دو هفته قبل برگزار کردیم که إن‌شاءالله آنها هم بیایند با همین مدلی که برای فرآیند جدیدی که ما طراحی کرده‌ایم، کار را جلو ببرند. گرچه خیلی از استان‌ها دارند در مورد کودکان کار و خیابان فعالیت می‌کنند، منتهی برای اینکه اثربخشی کار را بالا ببریم، آورده‌ایم توی این چارچوب.

الان هم بحمدلله هماهنگی خیلی خوبی وجود دارد. ما در جذب و شناسایی کودکان، پذیرش اولیه و بقیه کارها. فرآیند کار به طور خلاصه این‌طور است که ما کودک را شناسایی می‌کنیم، توسط عمدتاً NGOها. اساس کار این است که ما در مورد کودکان ایرانی، رویکرد اصلی‌مان خدمات غیراقامتی است. یعنی بچه را نیاوریم توی مرکز. سریع یک شناسایی می‌کنیم، خانواده را ارزیابی مددکاری انجام می‌دهند که ما بیشتر به توانمندی خانواده کمک کنیم. مگر اینکه واقعاً خانواده صلاحیت نداشته باشد.

در این آخرین جذبی که ما داشتیم تقریباً حدود 300 نفر را در چند ماه گذشته جذب و شناسایی کردند، شاید تعداد 12 تا 13 درصدشان ایرانی بودند و عمده اینها هم پدر و مادر داشتند و پدر و مادران هم مشکل یا شرایط خاصی نداشتند که بگوییم کودک در معرض خطر است. کودک را با شرایطی به خانواده داده‌ایم و روی آن خانواده برای توانمندسازی کار کنیم که دیگر کودک برای اشتغال به خیابان نیاید.

مگر اینکه دو سه مورد مثلاً کودک ایرانی بودند که واقعاً خانواده آن صلاحیت لازم را نداشتند که ما کودک را آوردیم پیش خودمان ولی بقیه تقریباً 83 تا 84 درصد غیرغیرایرانی هستند که تعداد زیادی از اینها هم با خانواده هستند که باز نظر ما این بوده که اینها پیش خانواده باشند و اینجا خود اداره اتباع هم وارد شده.

حالا با توجه به شرایط و اصول کاری و دستورالعمل‌هایی که آنها دارند وارد شدند که حالا ببینند خانواده مجوز اقامت دارد یا ندارد؟ آیا اصلاً ماندنش در ایران مجاز است؟ آن دیگر فرآیندهای خود اداره اتباع و وزارت کشور و بخش‌های دیگر است که انجام دهند.

اما الان هم با این وجود نزدیک به 80 کودک غیرایرانی در مراکز کودکان کار و خیابان تهران هستند که هیچ خانواده‌ای هم دنبال اینها نیامده و در واقع غیرمجاز هستند همه‌شان و الان بیش از دو ماه است در مراکز ما هستند و باید تعیین تکلیف شود.

حالا دوستان وزارت کشور و ناجا، بخش اتباع‌شان با سفارت مربوطه باید این رایزنی‌ها صورت بگیرد که این بچه‌ها که تعدادی از آنها ممکن است خانواده هم داشته باشند ولی به دلیل غیرمجاز بودن نمی‌آیند پیگیری کنند، هر جور که دوستان خودشان صلاح می‌بینند باید اینها ساماندهی شوند. این بخش مهمی است که باید انجام شود و یکی از چالش‌های الان ما همین بحث است.

درجه‌بندی آسیب‌هایی که این کودکان دارند در آیین‌نامه جدید دیده شده است؟

- همه اینها هست، یعنی وقتی کودک می‌آید اصلاً ارزیابی می‌شوند. از لحاظ سلامت که سریع چک می‌شوند و از نظر مسائل آسیب‌های اجتماعی هم حتماً اینها بررسی می‌شوند. بحث مددکاری اجتماعی که صورت می‌گیرد چون از نظر سنی و جنسی که اینها تفکیک می‌شوند در مراکز جدا، و بعد آن مددکاران و روان‌شناسان و مربیانی که در آن مراکز هستند، یکی از کارهایشان رصد وضعیت این کودکان است. اکثراً اینها آسیب اجتماعی خاص دیگری ندارند معمولاً، یعنی مثلاً اعتیاد هم داشته باشند، با اینکه همه را بررسی می‌کنند از نظر کرونا و سایر چیزها و نظارت هم می‌کنند.

عمده بحث بچه‌های غیرایرانی این است که اینها به‌نوعی غیرمجاز وارد شده‌اند یا غیرمجاز ربوده شده‌اند و تعدادی از آنها مورد سوءاستفاده افراد دیگر قرار می‌گیرند و اینها را مورد استثمار و بهره‌کشی قرار می‌دهند.

فصل مشترک اینها همین چیزهاست ولی اگر آسیب خاصی هم باشد، دوستان شناسایی کرده و اقدامات لازم را برای این بچه‌ها انجام می‌دهند. اگر نیاز به مراقبت پزشکی ویژه داشته باشند، مثلاً اورژانسی، هماهنگی شده با دانشگاه علوم پزشکی داخل تهران که به آنجا ارجاع می‌دهند و کارهای این بچه‌ها را انجام می‌دهند.

اخیراً بحث واگذاری مهدکودک‌ها از بهزیستی مطرح شده، نحوه انتقال و انتقال مجوزها به چه ترتیبی انجام می‌شود؟ آیا همچنان سازمان بهزیستی به عنوان عضو ناظر بر این حوزه فعالیت خواهد کرد؟ آن افرادی که الان از بهزیستی مجوز گرفته و کارشان را انجام می‌دهند، این تبدیل سازوکار به چه ترتیب است؟

- شورای عالی انقلاب فرهنگی مصوب کردند که این به آموزش و پرورش منتقل شود. آنجا بحث شد که یک کارگروه مشترکی بین بهزیستی و وزارت آموزش و پرورش و شورای انقلاب فرهنگی نمایندگانش حضور پیدا کنند و فرآیند عملیاتی این انتقال را انجام دهند.

این چیزی است که دارد رویش کار می‌شود ولی شنیده‌ام این‌طور نیست که مثلاً یک‌دفعه بیاییم بگوییم کل مجوزهایی که داده باطل شود نیست، یک فرآیند گزار دارد، دارد حالا کارگروه تعیین می‌کند که اینها بعد مثلاً در عرض یک سال بیایند پروانه‌هایشان را تبدیل کنند. یا اینکه کسانی که می‌خواهند پروانه بگیرند، سازوکارش چگونه باشد؛ اینها چیزهایی است که در دستورکار آن کارگروه مشترک است که سؤالات و ابهاماتی که دوستان مهدهای کودک دارند را بتوانیم حل کنیم.

نیرویی که در سازمان بهزیستی آزاد می‌شود قرار است کجا به کار گرفته شود؟

- نیرویی که با پست چیز داشته باشد نداشتیم. عمده نیروهای ما در سازمان بهزیستی به عنوان نیروهای چند منظوره هستند. به عنوان مثلاً کارشناس کودک و نوجوان که الان مثلاً ممکن است کارشناس ما یک کارهای شبه‌خانواده را انجام می‌داده، یک بخشی از کارش هم کار مهدکودک بوده. یعنی عمدتاً نیروی مختص چیز در پست هم اصلاً نداریم مثلاً به عنوان نیروی مهدکودک.

نیروی کودک و نوجوان است که همه اینها چون چندمنظوره هستند، به‌خصوص در سطح استان‌ها و شهرستان‌ها مثلاً یک کارشناسی می‌بینی که کل کارهای معاونت اجتماعی را انجام می‌دهد. یعنی هم بحث کودک‌آزاری را انجام می‌دهد، هم بحث خانه امن، هم بحث مهدکودک، هم بحث شبه‌خانواده.

بنابراین کارشناسی به آن مفهوم نداریم. قاعدتاً در آن بحث‌هایی که هست باید این پیش‌بینی‌های در بخش آموزش و پرورش برایشان بشود.

در صورتی که بحث واکسن پیاده‌سازی شود، مددجوهای بهزیستی چه اولویتی در بحث دریافت واکسن دارند؟

- قاعدتاً ما باید از پروتکل‌های وزارت بهداشت تبعیت کنیم. یعنی در بحث واکسن آنفلوآنزا هم خود دوستان وزارت بهداشت در اولویت‌هایی که قرار داده بودند این بود که مثلاً مددجویان، سالمندان مراکز بهزیستی، فرزندان شبه‌خانواده مراکز بهزیستی، یعنی اولویت‌ها آنجا بود و مثلاً واکسن آنفلوآنزا را مراکز اقامتی ما برای فرزندان و سالمندان همه این چیزها را زده‌اند.

این هم بستگی به اولویت‌بندی خود وزارت بهداشت دارد. ما البته رایزنی‌هایی داریم ولی حرف همان چیزی است که ستاد ملی کرونا تعیین می‌کند، مثل آنفلوآنزا که تعیین کردند چه کسانی باید واکسن آنفلوآنزا به صورت رایگان برایشان زده شود و اولویت‌های بعدی کدام هستند.

هر چه که آنها تأیید کنند قاعدتاً ما هم باید از همان تبعیت کنیم و در مورد واکسن کرونا هم همین‌طور است.

تسهیلاتی اعلام کرده بودید در بحث فرزندخواندگی در مورد خانم‌های مجرد، ابهامی مطرح شده بود که به صورت قانون ایجاد شده بود که خانم‌هایی که فرزندی را قبول می‌کنند، بعدش اجازه ازدواج ندارند، این درست است؟

- اصلاً همیشه همین‌ است. ما حتی در بحث فرزندخواندگی زوجین هم که می‌خواهند بیایند باید هر دو نفر برای فرزندخواندگی موافق باشند. آنجا هم ما نگفتیم اجازه ازدواج ندارند. گفتیم اگر می‌خواهد ازدواج کند، باید بیاید دوباره ما ببینیم بالاخره با چه کسی می‌خواهد ازدواج کند؟ آیا آن فرد صلاحیت این را دارد به عنوان چیز باشد؟ چون وقتی زوج هم می‌آیند برای فرزندخواندگی ما صلاحیت هر دو را بررسی می‌کنیم، هم مادر هم پدر. اینجا هم همین است. اینجا یک خانمی آمدند لطف کردند سرپرستی یک فرزند را به عهده گرفته‌اند. اگر بخواهد ازدواج کند ما مانع ازدواج نمی‌شویم ولی حتماً باید آن فردی که بهزیستی در اختیار داده را ما باید دوباره هم ایشان را هم باید بیاید این فرزندخواندگی را بپذیرد، بگوید من هم قبول دارم که این بچه فرزندخوانده باشد و هم اینکه خود آن فرد هم از لحاظ اینکه آیا شرایط فرزندخواندگی را دارد و به عنوان پدر این بچه شناسایی شود، یک‌سری چیزها مثل عدم سوءپیشینه و عدم اعتیاد باید بررسی شود. قبلاً در مورد زوجین هر دو انجام می‌دادیم، الان خانم چهار سال زودتر آمده، پدر چهار سال بعد آمده، این بررسی‌ها حتماً باید برای ‌او هم انجام شود.

اصلاً چنین چیزی نداریم که نباید ازدواج کنید. ازدواج می‌توانید بکنید اما اگر می‌خواهید ازدواج کنید باید دوباره این مراحل را طی کنید.

اگر این مسئولیت سلب شود، این بچه دچار آسیب نمی‌شود؟

- کارشناس ما بررسی همه جوانب را می‌کند که ببیند آیا او با این شرایط در آن خانواده باشد بهتر است؟ ممکن است اصلاً پدر بیاید و قبول نکند. مثلاً گفته باشد به شرطی می‌آیم که این بچه‌ات نباشد. بعضاً در خانواده‌های دیگر هم داریم. مثلاً خانمی می‌خواهد ازدواج کند یا آقایی می‌خواهد ازدواج کند می‌گوید خودت را قبول دارم اما بچه‌ات را نمی‌خواهم. حتی بچه خود آن خانم یا آقا را. خب اگر واقعاً این تمایل نباشد، دیگر آن زندگی، زندگی خوبی نمی‌شود. آن بچه در معرض آسیب قرار می‌گیرد. یا مثلاً پدر بیاید اعتیاد داشته باشد یا شرایط خوبی از نظر روانی نداشته باشد. مثلاً من دوست دارم با یک خانمی ازدواج کنم، آن خانم صلاحیت لازم برای بچه را نداشته باشد.

حتماً وقتی کارشناس یا مددکار ما بررسی می‌کند، همه این موارد را در نظر می‌گیرند. از نظر وابستگی و دلبستگی که در بچه ایجاد شده باید ببیند اهمّ فی‌الاهمّ چیست. موضوع اصلی ما در همه این موارد، مصلحت کودک است.

در ایام کرونا در حوزه فعالیتی شما، کرونا روی بحث آسیب‌ها تأثیری داشته؟

- در بحث کرونا، به هر حال خود کرونا هم ممکن است به تنهایی نه، ولی یک‌سری عوارض اقتصادی کرونا دارد و یا اینکه خانواده‌ها باید در کنار هم باشند؛ همه جای دنیا معتقدند که بحران اقتصادی ناشی از کرونا و اینکه خانواده‌ها در خانه زمان بیشتری هستند و آن بحران‌های اقتصادی باعث می‌شود که تعارضات در داخل خانواده بیشتر شود، به کرونا به عنوان یک عامل خطر در مسائل خانوادگی نگاه می‌کنند.

ما خودمان در داخل کشور که بررسی کردیم، در ماه‌های اول تفاوت معنی‌داری نداشتیم ولی در ماه‌های بعد که این موضوع یک مقدار مزمن شد، در بعضی از استان‌ها افزایش مسائل اجتماعی را داشتیم و در بعضی جاها هم نه، واقعاً نبوده. آنچه که به ما در 2258 گزارش شده.

ولی سرجمع این است که این شرایط موجود فعلی قاعدتاً خیلی می‌تواند به خانواده‌ها فشار بیاورد و ما باید هم سعی کنیم که فشار بحران‌های اقتصادی روی مردم کم شود، هم اینکه اضطرابی که ناشی از موضوع کرونا است کم شود.

در سازمان توانستیم دو سه بار هم اطلاع‌رسانی کردیم برای خط 123 و 1480 هم که می‌توانند در این زمینه کمک کنند.

یک کاری که 1480 ما انجام داد و الان هم همین‌جور است، برای موضوع کرونا می‌توانند مشاوره روانشناختی دهند و خانواده‌هایی که نگران هستند و نسبت به کرونا اضطراب دارند زنگ می‌زدند و الان هم دارند این خدمات را در این زمینه به خانواده‌ها می‌دهند.

ولی به‌هرحال موضوع این است که همه جای دنیا این کرونا، به‌خصوص عوارض اقتصادیش خیلی به خانواده‌ها فشار آورده و دوم اینکه ما تمرین با هم بودن در خانواده را در کل دنیا انجام نداده‌ایم. حالا که قرار است خانواده با هم باشند، برنامه‌ای برای با هم بودن نداریم.

به‌هرحال رسانه‌ها هم خیلی جاها آمده‌‌اند کمک کرده‌اند، فضاهای مجازی که در این زمینه، نگاه به کودک را دارند، آمدند مثلاً خیلی از مسائل درسی را در اختیار بچه‌ها قرار دادند یا فعالیت‌هایی نظیر فیلیمو و بقیه خیلی بیشتر شده که بتوانند سر مردم را بیشتر در خانه گرم کنند که یک مقدار کمک کنند تا آسیب‌های اجتماعی ناشی از کرونا کمتر شود.

چه استان‌هایی بیشتر درگیر مسائل اجتماعی بودند؟

- کلان‌شهرها بودند. ما سعی می‌کنیم هیچ‌وقت خیلی استان‌ها را بولد نکنیم چون اگر مثلاً بگوییم استان فلان، می‌گویند چرا گفتید استان فلان؟!

چه آسیب‌هایی بیشتر بوده؟

- بیشتر مسائل خانگی است. اختلافات خانگی. بعضی آمارهای ما نشان داد سالمندآزاری در بعضی چیزها کم شده. بعضی‌ها هم مثلاً این موضوع اختلافات داخل خانوادگی بوده. ولی کاری که ما کردیم، گفتیم نمی‌دانیم این افزایش بوده یا نه، آمدیم 123 را بیشتر معرفی کردیم که اگر کسانی مشکلی در این زمینه دارند می‌توانند با 123 یا 1480 سازمان بهزیستی تماس بگیرند و مشکلات‌شان را، آن‌قدری که به سازمان بهزیستی برمی‌گردد، بعضی‌هایش خب جنبه حمایتی و اقتصادی دارد که دولت هم طرح‌هایی برای این موارد دارد یا رسانه ملی که خودش خیلی می‌تواند در این زمینه کمک کند برای آموزش مردم که در خانه می‌مانند مثلاً چه کارهایی می‌توانند در خانه انجام دهند، با بچه‌هایشان یا داخل خانواده که شاید بتواند یک مقداری فشار داخل خانواده را کم کند.

اخیراً مواردی در بحث تجاوز به کودکان خیابانی مخصوصاً آنهایی که در چهارراه‌ها و خیابان‌های اصلی فعالیت می‌کنند دیده شده، در رابطه با این موضوع هم بهزیستی اقدام پیشگیرانه‌ای را انجام داده؟

- گزارشی راجع به این موضوع به ما نرسیده که به بچه‌های کار و خیابان تجاوز شود. چون به هر حال الان NGOها در این زمینه در مورد کودکان کار و خیابان خیلی فعال هستند و خود سازمان بهزیستی هم خیلی فعال است 2622 اگر موردی هم اعلام شود ما خیلی پیگیری جدی می‌کنیم.

ولی اینکه گزارشی به ما برسد که این مسائل افزایش پیدا کرده، ما گزارشی حداقل در اورژانس اجتماعی دریافت نکرده‌ایم. ولی موردی اگر باشد و به ما اعلام شود حتماً با حساسیتی که وجود دارد این موضوع را پیگیری می‌کنیم.