صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۵:۰۵ - ۲۴ آذر ۱۳۹۹

شعرهای جدید و زیبا درباره شب یلدا

«شب یلدا» از دیرباز محل سرایش اشعار بسیاری در ادبیات کهن تا جدید ایران‌زمین بوده است.
کد خبر : 548284

به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، آخرین شب پاییز سال با اسامی «شب یلدا» یا همان «شب چله» نزد ما ایرانیان  زمان خاصی برای دورهم‌نشینی است؛ شبی که از دیرباز مورد اقبال اهالی فرهنگ و ادب نیز بوده و رد پای آن را از اشعار کلاسیک تا جدید می‌توان یافت. 


شعرهای جدید و زیبا در باره شب یلدا که برای این زمان خاص سروده شده است را در ادامه می‌خوانید:


شب یلدا همیشه جاودانی است
زمستان را بهارزندگانی است


شب یلدا شب فر و کیان است
نشان ازسنت ایرانیان است


شب یلدا و وصف بی مثالش
خداوندا مخواه، هرگز زوالش


شب یلدا فراتر از همه شب
نبینم هیچ کس افتاده در تب


شب یلدا زحزن و غم مبراست
بساط شادمانی ها مهیاست


شب یلدا بیا روشن روان شو
به نزد شاعران همزبان شو


شب یلدا شب سال است ای دل
مرا در انجمن ، شعراست محمل


*****


ﺩﻭ ﻗﺪﻡ ﻣﺎﻧﺪه ﮐﻪ ﭘﺎﯾﯿﺰ ﺑﻪ ﯾﻐﻤﺎ ﺑﺮﻭﺩ


ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺭﻧﮓ ِ ﻗﺸﻨﮓ ﺍﺯ ﮐﻒ ِ ﺩﻧﯿﺎ ﺑﺮﻭﺩ


ﻫﺮﮐﻪ ﻣﻌﺸﻮﻗﻪ ﺑﺮ ﺍﻧﮕﯿﺨﺖ ﮔﻮﺍﺭﺍﯾﺶ ﺑﺎﺩ ......


ﺩﻝ ِ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺷﻮﻗﯽ ﭘﯽ ِ ﯾﻠﺪﺍ ﺑﺮﻭﺩ؟


ﮔﻠﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﮕﺬﺍﺭ !


ﻧﺎﻟﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺲ ﻛﻦ !


ﺗﺎ ﺑﺠﻨﺒﻴﻢ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﺳﺖ ﺗﻤﺎﻡ !!


ﻣﻬﺮ ﺩﻳﺪی ﻛﻪ ﺑﻪ ﺑﺮﻫﻢ ﺯﺩﻥ ﭼﺸﻢ ﮔﺬﺷﺖ ....


ﻳﺎ ﻫﻤﻴﻦ ﺳﺎﻝ ﺟﺪﻳﺪ !!


ﺑﺎﺯ ﻛﻢ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻪ ﻋﻴﺪ !!


ﺍﻳﻦ ﺷﺘﺎﺏ ﻋﻤﺮﺍﺳﺖ ...


ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﺑﺎﻭﺭﻣﺎﻥ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻧﻴﺴﺖ !!


ﺯﻧﺪگی ﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﻛﺎﻡ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺲ ﺍﺳﺖ؛


ﺯﻧﺪگی ﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻛﻢ ﺍﺳﺖ؛


ﺯﻧﺪگی ﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﺩﺍﻡ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻏﻢ ﺍﺳﺖ؛


ﭼﻪ ﺑﻪ ﻛﺎﻡ ﻭ


ﭼﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻭ


ﭼﻪ ﺑﻪ ﺩﺍﻡ ...


*****


بر سر آنم که گر ز دست برآید


دست به کاری زنم که غصه سر آید


خلوت دل نیست جای صحبت اضداد


دیو چو بیرون رود فرشته درآید


صحبت حکام ظلمت شـب یلداست


نور ز خورشید جوی بو که برآید


بر در ارباب بی‌مروت دنیا


چند نشینی که خواجه کی به درآید


ترک گدایی مکن که گنج بیابی


از نظر ره روی که در گذر آید


صالح و طالح متاع خویش نمودند


تا که قبول افتد و که در نظر آید


بلبل عاشق تو عمر خواه که آخر


باغ شود سبز و شاخ گل به بر آید


غفلت حافظ در این سراچه عجب نیست


هر که به میخانه رفت بی‌خبر آید


******


به یلدای دلت یواشكی زمزمه كن


زیر لب یه یادی از نور دل فاطمه كن


چشماتو خیره كن و سوره والعصرو بخون


یه دعا برا ظهور پسر فاطمه كن


*****


عمرتون صد شب یلدا


دلتون قدر یه دنیا


توی این شب های سرما


یادتون همیشه باما


دل خوش باشه نصیبت


*****


غم بمونه واسه فردا


آتش گرفته دفتر شعرم به اسم تو


فالی نمانده تا به تو یلدایی اش کنم


بی خود به فال نیک نگیر این ترانه را


عشقی نمانده تا به تو لیلایی‌اش کنم


******


شب یلدا ، شب شیرین عشق است


شب طولانی و دیرین عشق است


شب یلدا ، شب شعر و ترانه است


شب دورهمی با هندوانه است


همین امشب اگر سودی به پیش است


شب دیدار با یار و قوم و خویش است


شب یلدا، شب دلهای پاک است


******


شب خندیدن گل های پاک است


رفتم شب یلدا به سراغ حافظ


تا حال مرا کند برایم محرز


گفتم که شود بهتر از این احوالم؟


دیوان به زبان آمد و گفتا: هرگز


******


مثل آن چایی که می چسبد به سرما بیشتر


با همه گرمیم… با دل های تنها بیشتر


درد را با جان پذیراییم و با غم ها خوشیم


قالی کرمان که باشی می خوری پا بیشتر


بَم که بودم فقر بود و عشق اما روزگار


زخم غربت بر دلم آورد این جا بیشتر


هر شبِ عمرم به یادت اشک می ریزم ولی


بعدِ حافظ خوانیِ شب های یلدا بیشتر…


*****


آخرین روز خزان هم چه گریزان شده است


آذرم رفت و دی سرد زمستان شده است


باد سردی شده و پنجره را می کوبد


گربه را کشته دم حجله و طوفان شده است


شمع و شام شب یلدا و قلم در دستم


بیت بیت غزل از دست تو گریان شده است


به چه احساس قشنگی شده ابری غمگین


بغض بشکسته و همدرد خیابان شده است


با اشارات قلم دست و دلم می لرزد


چشم های تر من گوش به فرمان شده است


شب یلدای من افکار تو و اشعار است


من و این آب اناری که به چشمان شده است


چه شبی بهتر از امشب که تو را یاد کنم


حال و احوال تو بر قافیه مهمان شده است


*****


شب یلدا همیشه جاودانی است


زمستان را بهار زندگانی است


شب یلدا شب فر و کیان است


نشان از سنت ایرانیان است


*****


تو که باشی


می خوام دنیا نباشد


تمام شب ها


طولانی باشد


یلدا باشد


شام مان، انار باشد


هندوانه باشد


حرف مان، شعر باشد


غزل باشد


*****


شب یلدا شب بزم و سرور است


شبی طولانی و غم ها بدور است


شباهنگام تا وقت سحرگاه


بساط خنده و شادی چه جور است


انتهای پیام /4143/


انتهای پیام/

ارسال نظر