صلح و امنیت بینالمللی از ظرفیتهای متعددی برخوردار است/ تببین ظرفیتهای حقوق بینالمللی و چالشها
به گزارش خبرنگار حوزه پایش گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، دومین پیشنشست مجازی همایش پاندومی کرونا و پدافند غیرعامل با رویکرد حقوق و روابط بینالملل به همت دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال در حال برگزاری است.
در بخشی از این نشست هیبتالله نژندیمنش، استادیار حقوق علامه طباطبایی با موضوع «صلح و امنیت بینالمللی؛ ظرفیتهای حقوق بینالمللی و چالشها» به سخنرانی پرداخت.
نژندیمنش گفت: حقوق، چه در سطح ملی و چه در سطح بینالمللی، با تنظیم روابط و رفتار مخاطبان خود به دنبال ایجاد صلح و آرامش است. سازمان ملل متحد از مهمترین نهادهای حقوق بینالمللی در زمان ماست.
وی ادامه داد: یکی از اهداف اولیه سازمان ملل متحد حفظ صلح و امنیت بینالمللی است. عدم تعریف صلح و امنیت بینالمللی در منشور ملل متحد این امتیاز را دارد تا صلح و امنیت مفاهیم بسته تلقی نشوند بلکه حسب شرایط بتوان آنها را تعبیر کرد.
این استادیار دانشگاه علامه طباطبایی گفت: به همین خاطر، امروزه از صلح ایجابی در مقابل صلح سلبی سخن به میان میرود. افزون بر آن، با توسعه حقوق بینالمللی، بهویژه در حوزه حقهای بشری، حق بر صلح نیز در منظومه حقهای بشری قرار گرفته است.
نژندی منش تأکید کرد: این امر نشاندهنده اهتمام دلواپسی جامعه بینالمللی نسبت به مفهوم صلح است. در جهت تضمین چنین حقی نیز جامعه بینالمللی تلاش کرده است تا اقدام علیه صلح و امنیت بینالمللی را در قالب جنایت تجاوز علیه کشور جرمانگاری کند و بدین ترتیب یک ضمانت اجرای کیفری را پیشبینی کند.
حقوق بینالمللی؛ از حقوق «بین» کشورها تا حقوق «درون» کشورها
وی افزود: حقوق بینالمللی دیگر محدود به روابط بین کشورها نیست، بلکه رفتار کنشگران خود را- که دیگر محدود به کشورها نیست- نیز تحت حاکمیت دارد. بدین روی، لازم است تا مفهوم صلح و امنیت بینالمللی نیز از زاویه حقوق بینالمللی تکاملیافته معاصر دیده شود.
این استادیار دانشگاه علامه طباطبایی گفت: این نظام حقوقی، در رابطه با صلح و امنیت بینالمللی از ظرفیتهای متعددی برخوردار است که مهمترین آنها را میتوان به شرح همبستگی جهانی، حاکمیت قانون و تمرکز بر رعایت حقوق بشر و مقابله با نقض آن نام برد.
نژندی منش تصریح کرد: بااینحال، این حقوق در راه نیل به اهداف خود، از جمله حفظ صلح و امنیت بینالمللی، با چالشهایی مواجه است که مهمترین آنها شامل «یکجانبهگرایی؛ در این مورد مشخصاً میتوان از اقدامات ایالات متحد آمریکا نام برد»، «تضعیف نقش دیوان بینالمللی دادگستری؛ بیتوجهی ایالات متحد آمریکا به تصمیمات دیوان بینالمللی دادگستری که نقش مهمی را در حفظ صلح و امنیت بینالمللی دارد، بهویژه در عدم اجرای دستورات موقت و احکام دیوان»، «استفاده ابزاری از نهادهای بینالمللی؛ وتوی شورای امنیت و سوءاستفاده آمریکا»، «تضعیف حاکمیت قانون؛ خصومت آمریکا با دیوان بینالمللی کیفری، خروج از معاهدات بینالمللی از سوی آمریکا» و... میشود.
انتهای پیام/4084
انتهای پیام/