نگاهی به تاریخچه داخلی و اروپایی اینتر؛ از کسب 3 گانه با مورینیو تا حذف در مرحله گروهی

به گزارش خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری آنا، باشگاه فوتبال اینترناسیونال میلانو که معمولاً با عنوان اینتر میلان یا اینتر شناخته می‌شود، در ۹ مارس سال ۱۹۰۸ میلادی به وسیله گروهی شامل 15 نفر که اعتقاد برابری بازیکنان و انسان و استفاده یکسان از بازیکنان خارجی و بومی داشتند، تأسیس شد و تنها باشگاهی است که به سری B ایتالیا صعود کرد و فقط در سری A حضور داشته است.

ویترین افتخارات اینتر شامل جام‌های زیادی مانند ۳ قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا(دوبار به صورت متوالی در سال‌های ۱۹۶۴ و ۱۹۶۵ و دیگری در سال ۲۰۱۰)، ۳ قهرمانی در جام یوفا، ۱۸ قهرمانی در سری A ایتالیا، ۷ قهرمانی در جام حذفی فوتبال ایتالیا، ۵ قهرمانی در سوپرجام فوتبال ایتالیا، ۲ قهرمانی جام بین قاره‌ای (فوتبال) و یک قهرمانی در جام باشگاه‌های فوتبال جهان  است و با کسب ۳۹ جام نهمین تیم پرافتخار در اروپا است. این باشگاه از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ توانست پنج عنوان قهرمانی لیگ به صورت متوالی را به دست بیاورد. ضمن اینکه در فصل ۱۰-۲۰۰۹ اینتر با سرمربیگری ژوزه مورینیو با قهرمانی در سری A، کوپا ایتالیا و لیگ قهرمانان اروپا اولین تیم ایتالیایی نام گرفت که فاتح سه گانه شده است.

ورزشگاه خانگی تیم اینتر میلان جوزپه مه آتزا (سن سیرو) نام دارد که با گنجایش ۸۰٬۰۱۸ نفری یکی از بزرگترین ورزشگاه‌های ایتالیا و اروپا است. در سال ۱۹۷۲ جوزپه مه آتزا (برترین گلزن تاریخ باشگاه اینتر میلان) در گذشت. از آن پس شهرداری میلان نام این ورزشگاه را به جوزپه مه آتزا تغییر داد. اینتر این استادیوم را با تیم میلان مشترکاً استفاده می‌کند. آث میلان بزرگترین رقیب اینتر است و رقابت این دو تیم دربی دلا مادونینا نام دارد که یکی از مهم‌ترین دربی‌های فوتبالی در جهان است. از سال ۲۰۱۹، اینتر از نظر حضور تماشاگر در بازی‌های خانگی، اولین تیم در ایتالیا و ششمین تیم در اروپا محسوب می‌شود. اولین قهرمانی در ایتالیا برای افعی‌ها در سال ۱۹۱۰ و اولین قهرمانی در سری A در سال ۱۹۳۰ رقم خورد که اولین دوره برگزاری این مسابقات بود.

عصر درخشان نراتزوری

ثبت رکورد ۱۷ پیروزی پیاپی و کسب ۹۷ امتیاز (در ۲۵ سپتامبر ۲۰۰۶ با پیروزی چهار بر یک خانگی برابر لیورنو آغاز و در ۲۸ فوریه ۲۰۰۷ با تساوی خانگی یک بر یک برابر اودینزه پایان یافت) در فصل ۰۷-۲۰۰۶ ، دو رکورد ارزشمند برای اینتر به ارمغان آورد . در ۲۲ آپریل ۲۰۰۷ نراتزوری‌ها با پیروزی 2 بر یک برابر سیه‌نا با دو گل مارکو ماتراتزی توانستند با ۲۲ امتیاز اختلاف نسبت به تیم دوم، پانزدهمین قهرمانی خود را در سری آ جشن بگیرند. فصل بعد هم اینتر با پشت سر گذاشتن رقبا برای سومین سال پیاپی قهرمانی ایتالیا را از آن خود کرد. اینتر خود را به عنوان قدرت اول فوتبال ایتالیا مطرح کرد اما در فتح لیگ قهرمانان اروپا ناکام بود به همین دلیل مانچینی خیلی زود از کار برکنار شد. پس از پایان فصل ۰۸-۲۰۰۷ موراتی گرانقیمت‌ترین مربی جهان یعنی ژوزه مورینیو را به اینتر آورد تا شاید این مربی سرشناس، یک بار دیگر قهرمانی اروپا را برای اینتر و موراتی به ارمغان بیاورد.

دوران طلایی آقای خاص

ژوزه مورینیو در همان سال اول ورود به ایتالیا توانست اینتر را برای چهارمین بار پیاپی به قهرمانی سری A برساند اما در لیگ قهرمانان ناموفق بود و در مرحله یک‌هشتم نهایی با شکست برابر منچستر یونایتد از دور رقابت‌ها کنار رفت. در پایان فصل بهترین بازیکن اینتر و یکی از برترین مهاجمین جهان یعنی زلاتان ابراهیموویچ در ازای ساموئل اتوئو به همراه 49 میلیون یورو از اینتر جدا شد و به بارسلونا پیوست. علاوه بر ساموئل اتوئو ، اینتر با پول به دست آمده از فروش ابراهیموویچ ستارگان دیگری مثل دیگو میلیتو، وسلی اسنایدر، لوسیو، تیاگو موتا و گوران پاندف را به خدمت گرفت. عملکرد اینتر در فصل ۱۰–۲۰۰۹ فوق‌العاده بود. شاگردان مورینیو با وجود مشکلات فراوان توانستند قهرمانی لیگ ایتالیا را به‌دست آورند.

مورینیو طی دو فصل حضور خود در ایتالیا رکورد شکست ناپذیری خود در بازی‌های خانگی را حفظ کرد و نراتزوری‌ها هرگز در مسابقات خانگی طعم شکست را نچشیدند. در رقابت‌های جام حذفی هم اینتر با شکست لیورنو ، یوونتوس و فیورنتینا به فینال رسید و در بازی فینال با تک گل دیگو میلیتو از سد رم گذشت و قهرمانی جام حذفی را به افتخارات خود اضافه کرد. اما مهم‌ترین دستاورد تیم مورینیو در لیگ قهرمانان اروپا بود. نراتزوری‌ها در مرحله یک‌هشتم نهایی چلسی، قهرمان انگلستان را در هر دو بازی رفت و برگشت مغلوب کردند. در مرحله نیمه نهایی با نتیجه 3 بر 2 از سد بارسلونا قهرمان اسپانیا و مدافع عنوان قهرمانی اروپا گذشتند و به دیدار پایانی این مسابقات راه یافتند.

دیدار پایانی این مسابقات معتبر به قضاوت «هاوارد وب» انگلیسی در ورزشگاه سانتیاگو برنابئو مادرید برگزار شد. اینتر و بایرن مونیخ پیش از رسیدن به فینال لیگ قهرمانان باشگاه‌های اروپا فاتح لیگ و جام حذفی ایتالیا و آلمان شده بودند. مورینیو که با چلسی هرگز حضور در فینال را تجربه نکرد، در دومین فصل حضورش در اینتر به فینال لیگ قهرمانان رسید. او در فینال باید مقابل استاد سابقش، لوئیز فن خال قرار می‌گرفت که بار دیگر بایرن را به تیم اول بوندسلیگا تبدیل کرده بود. هر دو تیم با قهرمانی در لیگ و جام حذفی به دنبال تکمیل سه‌گانه‌شان بودند و در نهایت این اینتر بود که با ارائه یک بازی حساب شده با درخشش دیه گو میلیتو ، بهترین بازیکن فصل لیگ قهرمانان ، برابر حریف خود به پیروزی 2 بر صفر رسید و جام قهرمانی را بالای سر برد و اولین تیم ایتالیایی لقب گرفت که توانست سه‌گانه (Treble) را کسب کند.

ناکامی تاریخی با کونته 

در فصل 21-2020 رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا اینتر با هدایت آنتونیو کونته برای اولین بار در تاریخ خود در جایگاه چهارم مرحله گروهی قرار گرفت. این تیم پس از رئال مادرید، مونشن گلادباخ، و شاختاردونتسک در جایگاه چهارم گروه ایستاد تا خیلی زود با مسابقات وداع کند. این واقعه تلخ از آنجا که برای نخستین بار اتفاق می‌افتاد ارزش تاریخی پیدا کرده است. بنابراین شاید تنها اخراج کونته بتواند مرهمی بر زخم دل میلیون‌ها هوادار نراتزوری باشد.

انتهای پیام/4048/