آمریکا برنامه هسته‌ای ایران را ابزاری تأثیرگذار بر تغییر موازنه قدرت در خاورمیانه می‌داند
به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا از روابط عمومی برنامه تلویزیون «بدون توقف»، محمد جمشیدی در این برنامه با اشاره به اینکه برنامه هسته‌ای ما می‌تواند به عنوان یک ابزار منطقه‌ای به کار رود، گفت: در سیاست باید ببینیم طرف مقابل چه فکر می‌کند و روی ذهنیت او اثر بگذاریم، نمی‌توانیم با فکر بسته خودمان کار کنیم، آمریکا به برنامه هسته‌ای ما به عنوان چیزی که بر تغییر موازنه قدرت در خاورمیانه تأثیرگذار است یعنی موازنه قدرت منطقه‌ای نگاه می‌کند، می‌گویند اگر این توان و ظرفیت راهبردی را داشته باشید حتی بمب هم نداشته باشید موازنه قدرت به هم می‌ریزد. پدر و استاد رئالیسم در روابط بینالملل سال 2013 مقاله‌ای نوشت با این عنوان که قدرت به دنبال بالانس شدن است.
وی در این برنامه که از شبکه سه سیما پخش شد ادامه داد: او می‌گوید «مشکل خاورمیانه این است که تک قطبی است، تسلیحات اتمی در اختیار اسرائیل و نسبت به بقای خودش اطمینان کافی دارد و هر که بخواهد به او حمله کند با بمب اتم از خودش دفاع می‌کند، یعنی بازدارندگی راهبردی دارد، بنابراین اسرائیل دستش باز است و در خاورمیانه هر کاری می‌کند، لذا اگر می‌خواهید در خاورمیانه امنیت برقرار شود باید قدرتی مثل ایران هم سلاح اتمی داشته باشد، لذا اگر می‌خواهید خاورمیانه امنیت داشته باشد باید موازنه قدرت در آن برقرار باشد و طرف اسرائیل هم ایران است، نه عربستان و ترکیه و دیگر کشورها»، این را جمهوری اسلامی نمی‌گوید، بعد از آن نتانیاهو علیه او در سازمان ملل موضع گرفت و گفت این رئالیست‌ها نمی‌دانند چه می‌گویند، لذا شما از صرف داشتن توانمندی هسته‌ای می‌توانید به عنوان ابزار منطقه‌ای استفاده کنید.
این تحلیلگر سیاسی همچنین عنوان کرد: آمریکایی‌ها می‌دانند ایران نه سلاح اتمی دارد و نه اراده‌ای برای ساخت آن، اما با این توانمندی می‌تواند در منطقه حرفی برای گفتن داشته و بگوید اگر شما تا این حد تند بروید ما هم می‌توانیم به این سلاح دست یابیم، این حرف‌ها در روابط بینالملل تابو نیست، چون اینها ابزار قدرت است الان اسرائیل چطور داشتن سلاح هسته‌ای را توجیه می‌کند؟ می‌گوید بقای من در خطر است، ما هم وقتی با تهدیدی مواجهیم که می‌خواهد، جامعه و اقتصاد و مردم و زندگی مردم را متلاشی کند، پس باید در صحنه بینالملل جا بیندازیم که من برای دفاع از بقای خودم باید به توانمندی هسته‌ای دست پیدا کنم. ابزارهای ما همین‌هاست ولی ما این توان را تقلیل می‌دهیم در حالیکه همه این برنامه‌ها ارزش راهبردی دارد.
عضو هیئت علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران با اشاره به اینکه با برجام عملا برنامه هسته‌ای ما تعطیل شد، اظهار کرد: تحریم‌ها عملا برعلیه ایران تثبیت شده، چون در قالب برجام تحریم‌ها برداشته نشد تعلیق شد و به صورت دوره‌ای سه ماه و شش ماه باید مهر تأیید بر این تعلیق می‌زدند، لذا عملا تعلیق تثبیت و نهادینه شد و دولت خودش هم آن را پذیرفت قبلا می‌گفتیم تحریم ظالمانه اما وقتی اینها را پذیرفتیم نمی‌توانیم بگوئیم، ظالمانه چون خودمان هم قبول کردیم. سال 2011 آمریکایی‌ها تفکر راهبردی‌شان این بود که ابزارشان برای وادار کردن ایران به امتیازدهی کم است لذا مهمترین ابزاری که به دنبالش رفتند تحریم بود، برای ساختن ابزار تحریم هم نیازمند اجماع‌سازی بودند و قبلا هم حتی آقایان بایدن و اوباما این ادبیات را به کار می‌بردند که باید ایران را تحریم کنیم، حتی اوباما در سال 2007 در جمع آیپک گفت سیاست من در قبال ایران تشدید تحریم‌هاست، لذا مذاکره و دیگر مسائل همه پوشش است.
جمشیدی در ادامه تصریح کرد: بایدن هم همین را گفت، اوباما در سال 2008 هم دوباره همین را تکرار کرد، یعنی تعاملی به سمت ایران حرکت کردند، همین کاری که الان بایدن می‌خواهد بکند، با این دستور کار که بهترین پیشنهاد برای ایران پیشنهادی است که آن را رد کند تا بتوانیم اجماع بسازیم و او را تحریم کنیم تا تحریم هم باعث آشوب داخلی و تغییر سیاست داخلی شود. در سال 2011 به خاطر جریان بیداری اسلامی یک مقدار این مسئله را عقب انداختند، چون دیدند که منطقه به هم ریخته و ایران می‌تواند از ابزار منطقه‌ای بر علیه آنها استفاده کند اما به محض اینکه دیدند می‌توانند از این ابزار استفاده کنند روز آخر سال 2011 قانون تحریم نفتی ایران را اوباما در بودجه دفاعی‌اش امضاء کرد.
وی با اشاره به اینکه ایران در مقابل این اقدام ایستاد، یادآور شد: اما آمریکایی‌ها با حیله‌گری ادبیات‌شان را عوض کردند که ایران بازیگر خوبی است و ما به دنبال مذاکره هستیم و چند مذاکره ایجاد کردند مذاکرات استانبول، بغداد و مسکو که خیلی هم خوب جلو آمدند، اما بعد در مذاکره بغداد پیشنهادی دادند تا ایران آن را رد کند، اما ایران گفت پیشنهاد شما را در این قالب می‌پذیرم که یکی از محورها این بود که توافق براساس حقوق بینالملل باشد، مثلا الان توافق برجام مبتنی بر حقوق بینالملل نیست، چون حقوق بین‌المل در توافق هسته‌ای یعنی ان پی تی، ما بر اساس ان پی تی توافق نکردیم. وقتی ایران این را پذیرفت آمریکایی‌ها گرفتار شدند اما در کل این فرآیند خرید زمان و جلوگیری از تهدید ایران بود تا زمان تحریم نفتی برسد.
این کارشناس روابط بینالملل در پایان توضیح داد: پس از آن هر چه ایران گفت بیائید مذاکره را ادامه دهیم بهانه می‌آوردند تا هشت ماه این کار را کردند، همین آقای باید می‌گفت منتظر باشید ببینید تابستان و پائیز چه اتفاقی در ایران می‌افتد و رفتند تا اسفند، بعد در مذاکرات بعدی، ایران گفت من با توافق مشکلی ندارم توافق ویژگی دارد، باید امتیازی که می‌دهی و می‌گیری هم وزن باشد، توافق باید همزمان و همجنس باشد. بعد هم در مذاکراتی که سال 92 اتفاق افتاد خانم شرمن گفت ما منتظر انتخابات ایران هستیم، بعد از انتخابات نیز گفتمان دیگری در کشور حاکم شد که آنها کل آن توافق را کنار زدند و توافق دیگری بستند، همین خانم شرمن در زمان مذاکره گفت توافق نکردن بهتر از توافق بد است، این جمله آمریکایی‌ها بود حالا نظر تیم ایرانی این بود که هر توافقی بهتر از عدم توافق است.
انتهای پیام/4104/
انتهای پیام/