مهندس تجهیزات پزشکی

توضیح در مورد فعالیت‌های انجمن؟

- مسلمی هستم. رئیس هیئت مدیره انجمن متخصصین تجهیزات پزشکی کشور و از مؤسسین این انجمن صنفی هستم که در سال 91 این انجمن را بعد از حدود دو سال فعالیت و پیگیری و برنامه‌ریزی تأسیس کردیم.

این انجمن تاکنون سه هیئت‌مدیره داشته که فعالیت‌هایشان را در این حدود هشت سال پیگیری کردند. دلیلی که این انجمن تأسیس شد، مشکلات زیادی بود که در تجهیزات پزشکی داشتیم و خلأ یک سندیکا یا تشکلی که این مشکلات را بتواند بشنود، مدیریت، برنامه‌ریزی و پیگیری کند. بر همین اساس و با این طرز فکر این انجمن را سال 91 راه‌اندازی کردیم.

اهداف کلی انجمن در اساسنامه قید شده و از عناوین برجسته آن می‌توان به مواردی از این قبیل اشاره کرد؛ کمک به حوزه تجهیزات پزشکی چه در بحث تصمیم‌گیری، تصمیم‌سازی، سیاست‌گذاری یا در اجرا هست که یکی از هدف‌هاست.

دومی بحث سر و سامان دادن به وضعیت بازار تجهیزات پزشکی است که به‌لحاظ علمی، به‌لحاظ فنی، به‌لحاظ تخصصی، انجمن بتواند کمک کند که حوزه تجهیزات پزشکی سر و سامان پیدا کند.

سومین بحث، بحث دفاع از حقوق صنفی متخصصین و کارشناسان و فعالان حوزه تجهیزات پزشکی است. مسائلی که در دولت دارند، در مجلس دارند. مشکلاتی که در کشور دارند ما بتوانیم برویم پیگیری کنیم.

و در نهایت ایجاد یک بلندگو، یک رسانه، یک صدایی که بتواند منتقل کننده خواسته اعضا و افرادی که در این حوزه کار می‌کنند به مسئولان باشد.

پل ارتباطی باشد بین...

- بله! بقیه چیزها دیگر در ذیل این چهار سرفصل اهداف ما می‌گنجد. این یک کلیاتی از شکل‌گیری انجمن و اهدافش است.

در حال حاضر انجمن ما در 15 استان کشور دفتر نمایندگی دارد.

چند عضو؟

- حدود 2 هزار و 200 عضو رسمی دارد، حدود 7 هزار نفر هم افراد و اعضایی هستند که به صورت رسمی و غیررسمی در شبکه‌های ما فعالیت می‌کنند و و با ما در ارتباط هستند. جامعه تجهیزات پزشکی 30 هزار نفر هستند.

چرا این‌قدر کم عضو انجمن هستند؟ چون مدت زیادی از تشکیل آن گذشته است.

- واقعیتش این است که یک جو ناامیدی در کشور به خصوص در چهار، پنج سال اخیر خیلی سایه انداخته، شامل ما هم شده است.

این جو ناامیدی چیست؟

- همین مسائل و مشکلاتی که در بحث بحران بیکاری و اشتغال هست. اینها انتظار دارند و این احساس را می‌کنند که آن تشکل یا سازمان نمی‌تواند برایش شغل ایجاد کند، نمی‌تواند برایش کاری انجام دهد، در واقع خیلی‌ها با این طرز فکر جلو نمی‌آیند در حالی که ما می‌گوییم شما باید بیایید جلو این جمع بزرگ‌تر شود، برویم مشکلات را حل کنیم.

به نظر من عمده دلیلی که باعث عدم این موضوع شده همین است که آن انتظاری که افراد این جامعه دارند، تشکیلات ما شاید هنوز برآورده نکرده و یا آن انگیزه‌ای که شروع‌کننده باشند را ندارند.

شما در این زمینه چه اقدامی انجام داده‌اید؟

- الان در این چند سال و به‌خصوص در این سه، چهار سال اخیر، همین 2 هزار و خرده‌ای هم شاید برمی‌گردد به فعالیت‌هایی که در همین سه، چهار سال کرده‌ایم. رساندن صدای اینها به مسئولان بوده، برگزاری جلسات با مسئولان، با نمایندگان مجلس بوده. با حضور خود اعضایی که به جلسات می‌آمدند و مشکلات‌شان را می‌گفتند.

هشت، 9 سال برای یک تشکل عمر زیادی نیست چون ما الان جوان‌ترین و بزرگ‌ترین تشکل کشور در حوزه تجهیزات پزشکی هستیم.

اهداف این جوان‌ترین تشکل در سال‌های 88 و 89 چه بوده و به آنها رسیده یا نه؟ این جلسات بالاخره باید یک محصولی داشته باشد و شما به چه چیزهایی رسیده‌اید و چه خبری برای این اعضا دارید؟

- یکی از کارهایی که انجمن ما در آن خیلی تأثیرگذار بود و تأثیرگذار است، بحث مسئولین فنی تجهیزات پزشکی است که هر شرکت و واحد صنفی که الان در حوزه تجهیزات پزشکی کار می‌کند، باید یک مسئول فنی داشته باشد. آموزش و توانمندسازی این افراد به عهده انجمن ما بوده و هست.

الان چند نفر آموزش دیده‌اند؟

- 6 هزار و 300 نفر. ضعف ما در عضوگیری هست.

من اعتقاد دارم کار تشکیلاتی زمان‌بر است و باید ریشه‌ای باشد. اینکه روز اول ما بیاییم جار و جنجال کنیم درست نیست. به نظر من اینکه الان ما در 15 استان دفتر داریم، یک دستاورد خیلی بزرگی است و تمام استان‌های بزرگ کشور را پوشش می‌دهیم و حتی در استان‌های کوچک‌تر هم یک تعدادی هستند اما کلان‌شهرها و استان‌های اصلی مثل فارس، خراسان، آذربایجان، اصفهان، تمام اینها را پوشش می‌دهیم.

چند دفتر قرار است تأسیس شود؟

- اگر بخواهیم طبق چیز پیش برویم در هر استان می‌توانیم یک دفتر نمایندگی داشته باشیم.

این اتفاق قرار است تا چه زمانی بیفتد؟

- بحث ضرورت است. الان مثلاً تقاضا برای...

مثلاً تا پایان سال 1400 قرار است چند دفتر دیگر تأسیس شود؟

- تأسیس دفتر هدف نیست. در این 9 سال به تدریج مرتب گسترش دادیم، طی هشت یا 9 سال الان 15 استان دفتر داریم. الان سه چهار استان هم مثل گیلان، قزوین، آذربایجان غربی هم درخواست داده‌اند که این درخواست‌ها به هیئت مدیره می‌آید و ما بر اساس اینکه ضرورت دارد یا ندارد، صلاحیت فرد را ارزیابی می‌کنیم، آیا اصلاً در آن استان پتانسیل ایجاد دفتر هست یا نه؟ یک موقع می‌بینید در یک استان نه دانشکده مهندسی پزشکی وجود دارد، نه بازار کاری دارد، آنجا انرژی گذاشتن برای اینکه یک دفتر تأسیس کنیم، خیلی ارزشی ندارد.

یکی از کارها همین جذب 2 هزار و 200 نفر به عنوان عضو اصلی است. بحث بعدی آموزش 6 هزار نفر را در همین چهار، پنج سال اخیر از متخصصین و کارشناسان تجهیزات پزشکی داشتیم. بحث توانمندسازی بچه‌های مهندسی پزشکی که فارغ‌التحصیل می‌شوند از جمله برنامه‌های ما در حوزه انجمن بوده، با برگزاری دوره‌های کاربردی، دوره‌هایی که در مورد تجهیزات پزشکی است، در مورد بررسی تکنیکال فایل در خصوص دوره‌های کنترل کیفیت، اینها ابزارهایی است که به یک فارغ‌التحصیل کمک می‌کند تا توانمند شده و مهارت لازم برای وارد شدن به بازار کار را داشته باشد.

الان با وزارت بهداشت دو، سه تفاهم‌نامه داریم. یکی از دستاوردهای ما این است که حدود هفت، هشت تفاهم‌نامه باع دانشگاه‌ها و سازمان‌های مختلف در زمینه‌های علمی و آموزشی و مشاوره‌ای داشتیم.

دانشگاه آزاد هم داشتید؟

- نه. در دانشگاه‌ها، دانشگاه علوم پزشکی یزد، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل و معاونت پژوهشی وزارت بهداشت تفاهم‌نامه داشتیم و با خود اداره کل تجهیزات پزشکی وزارت بهداشت دوتا تفاهم‌نامه داریم و حاصل اینها، یک‌سری خدماتی است که انجمن ما متولی انجام آن خدمات شده است.

مثلاً ما در دفتر مرکزی‌مان 22 نفر را در حال کار داریم و برای آنها اشتغال ایجاد شده. هم یک خدمتی به کشور داده می‌شود و هم باعث اشتغال شده است. همین مدل را داریم در استان‌ها دنبال می‌کنیم منتهی دفتر استان ما با دانشگاه علوم پزشکی آن استان دارد این کار را انجام می‌دهد.

در مسائل صنفی هم پیگیری حقوق مسئولان فنی تجهیزات پزشکی را در بیمارستان‌ها و ... داریم. رایزنی‌های زیادی را شروع کردیم.

چه اقدامی تا الان انجام شده که مؤثر بوده؟

- مؤثرش این بوده که این‌قدر در این حوزه سروصدا کردیم که یک روند تخریبی را سازمان غذا و دارو در یک سال اخیر شروع کرده بود بر علیه حوزه تجهیزات پزشکی و مهندسین پزشکی که فعلاً توانسته‌ایم جلویش را یک مقداری بگیریم وگرنه حلش نکرده‌ایم.

ماجرایش چه بوده؟

- اولاً اینکه متأسفانه حوزه تجهیزات پزشکی سرمایه‌ای را از حوزه تجهیزات پزشکی مصرفی جدا کرده‌اند در حالی که بسیاری از لوازم پزشکی مصرفی با خود دستگاه‌ها کار می‌کنند، کنار دستگاه‌ها هستند و مدیریت این را در دانشگاه‌های علوم پزشکی تفکیک کرده‌اند. یک مدیر دستگاه را مثلاً باید مدیریت کند، یک مدیریت دیگر دانشگاه لوازم مصرفی که استفاده می‌شود و این خنده‌دار است.

یک مثال ساده بخواهیم بزنیم، یک وسیله‌ای را بیایید آن چیزهای مصرفی که نیاز دارد را بگویید یک معاونت دیگر تأمین کند، قطعات یدکی‌اش را یک جای دیگر که این موضوع گرفتاری ایجاد کرده است.

یک بحث دیگر که فاجعه‌بار است و خیلی مهم است و باید منعکس شود این است که آمده‌اند داروسازها را به جای مهندسین پزشکی گفته‌اند می‌توانند در مراکز درمانی، مسئول فنی تجهیزات پزشکی شوند. در حالی که داروسازها حتی دو واحد درسی مرتبط با این رشته را نداشته و ندارند. بیشترش هم منافع داروسازهاست.

اینها تا الان سود خرید و فروش را روی دارو و مکمل‌ها می‌گرفتند، می‌خواهند تجهیزات پزشکی را هم ببرند توی داروخانه‌ها برای داروسازها. در حالی که داروسازها اصلاً صلاحیت این کار را ندارند.

بارها و بارها نامه زده‌ایم، پیگیری کردیم. فعلاً دستورالعمل را اجرا شدنش یک مقداری انجام شده اما کامل نشده، یعنی جلویش را گرفته‌ایم.

چه چیزی تا الان مانع شده است؟

- همین جوّ و اعتراضاتی که از دانشگاه‌ها و از همه جا آمده باعث شده یک مقداری شل کردند.

مافیای خاصی پشتش است؟ این موضوع دارد از جایی دارد هدایت می‌شود؟

- داروسازها هستند، مافیا نیست. داروسازها به خاطر منافع صنفی‌شان این کار را کرده‌اند. وسیله پزشکی تعریف دارد. مثل اینکه الان من بروم چهارتا دارو بلدم بعد شام بگو آقای مهندس آدولد کولد چیه؟ مثلاً من می‌آیم برای شما نسخه می‌نویسم می‌گویم این را بخور؟ یا اینکه در داروخانه نسخه بپیچم یا اینکه به داروخانه بروم به عنوان مسئول فنی دارو!

حرفه جدایی است!

- بله. اینها مجموعه فعالیت‌هایی است که تا الان انجام شده اما هدف اصلی ما تشکیل یک نظام بود و هست. یک سازمان نظام مهندسی پزشکی کشور.

این خاصه‌تان به کجا رسیده؟

- ما باید عین واقعیت را بگوییم. چند سال است داریم این موضوع را پیگیری می‌کنیم. در دوره قبلی مجلس با خیلی از نماینده‌ها، در این دوره با بیشتر نماینده‌ها صحبت کردیم، اینها برای ما افق خوبی را ترسیم نکرده‌اند.

علتش چیست؟

- می‌گویند تجربه‌ای که تشکیل نظام‌های دیگر داشته، مثل نظام مهندسی و نظام پرستاری را حاکمیت راضی نیست ازش. می‌گویند که اینها جز اینکه دردسر ایجاد کردند در روند فرآیندهای اجرایی کار یا گاهاً بعضی‌ها رانت ایجاد شده، امضاهای خاصی درست شده مثلاً، این را بهانه می‌کنند و به ما با اینکه طرحمان را به مرکز پژوهش‌های مجلس هم چهار سال پیش دادیم، هم اخیراً دادیم، پیگیری دارد می‌شود اما به صورت غیرمستقیم به ما گفتند این کار مطمئناً اگر به صحن علنی بیاید رأی نمی‌آورد و شما هم دنبالش نباشید.

اما این یک مطالبه اصلی است؟

- هست! خیلی مهم است! چرا؟ چون باید یک نظامی باشد، وقتی 30 تا 40 هزار نفر در این حوزه فعالیت می‌کنند و در زمینه تجهیزات پزشکی فعال هستند، باید یک سروسامان و یک نظامی داشته باشند. مشاغل ما خیلی رویشان نظارت به آن شکل نیست. اصناف ما، شرکت‌های ما، هر گوشه‌اش را یک سیستمی دارد مدیریت می‌کند.

به هر حال اینها چارچوبی است که در بحث کلی انجمن، سوابق کاریش و فعالیت‌هایش تاکنون داشته اینهاست.

وقتی که کرونا وارد کشور شد، خیلی از انجمن‌ها در نظام سلامت درگیر شدند. انجمن شما چه فعالیت‌هایی در این رابطه داشتید و مؤثرترینش کدام بوده؟

- یک سؤال می‌کنم. الان می‌گویند مهم‌ترین وسیله‌ای که برای پیشگیری از کرونا وجود دارد چیست؟ ماسک! ما هنوز یک ماه از شروع کرونا نگذشته بود که این را همان موقع متوجه شدیم که ماسک یک تأثیر اساسی در کنترل و پیشگیری این بیماری دارد. الان به این شکل در این یکی دو ماهه این‌قدر عمومی یا الزامی شده است.

اولین جایی بود که تشخیص داد که ماسک...

- و به همین دلیل ما تولید محتوی کردیم. چون انواع ماسک‌ها در همان یکی دو ماه اول آمد. ماسک‌های تقلبی زیاد بود، همین الانش هم متأسفانه خیلی زیاد است. بعد روش استفاده ماسک و انواع آن. ما طی یک برنامه آموزشی که تولید آن یک ماه زمان برد، ‌هم مطالعاتش که استانداردها چه می‌گویند؟ سازمان‌های بین‌المللی چه می‌گویند؟ و بر اساس آن آمدیم یک تولید محتوی کردیم.

چند بسته تولید محتوی شد؟

- یک کار در ارتباط با بحث ماسک ارائه دادیم ولی کاری جامع که روی آن کار تحقیقی انجام شده بود.

که این کار تحقیقی از ظرفیت خود انجمن بود؟

- بله.

چند نفر در این کار فعالیت داشتند؟

- کمیته علمی پژوهشی که حدود هشت نفر متخصص بودند. این یک کار خوبی بود که توسط بچه‌های مهندسی پزشکی در بیمارستان‌ها، دانشگاه‌ها و ... منتشر شد و فیدبک‌هایی که گرفتیم، خیلی‌ها بر اساس همان در بخش درمان خیلی مؤثر بود.

شاید اگر می‌توانستیم این محتوی را به صدا و سیما ببریم و در قالب یک برنامه عمومی رسانه‌ای، چون واقعاً من هنوز یک برنامه علمی دقیق راجع به ماسک در تلویزیون ندیده‌ام که بیاید چند دقیقه به صورت علمی آن کاری که ما کردیم، من دیده‌ام در تلویزیون یک‌سری آزمون‌ها و ... اما به هر حال در حوزه بهداشت و درمان خیلی اثربخش بود و بحث خریدهای این ماسک‌ها را بچه‌های مهندسی پزشکی و تجهیزات پزشکی بیمارستان‌ها از این استفاده کردند.

- در مورد کلیپی که ما ساختیم، باید شناخت ماسک و اقلام مورد نیاز کرونا، به صورت تخصصی برای شناخت بیشترش در صدا و سیما کار شود. بعد خود برنامه‌ها وقتی تیتر را ببیند می‌آیند سراغ آن.

- مهم‌ترین عامل بعد از فاصله‌گذاری اجتماعی، ماسک است. بقیه‌اش دیگر نه دارویی به وجود آمده، نه واکسن یا چیز دیگری وجود دارد. اگر شخص به ویروس آلوده شد دیگر حداقل باید دو هفته بخوابد و زمان بیماری را طی کند و داروهای مربوطه را بخورد اما ماسک فوق‌العاده تأثیرگذار است.

من پریروز بچه‌ام را بردم پارک، دیدم مادرها آمدند ماسک‌های پارچه‌ای رنگارنگ که 99 درصد اینها پزشکی نیست. ماسک ما پزشکی بود اما خانم من می‌گفت مال آنها قشنگ‌تر است!

یعنی مناسب نیست؟

- استاندارد نیست. فقط برای قشنگی درست کرده‌اند. قطعاً غیراستاندارد است اما دولتی که نمی‌تواند ماسک تهیه کند برای مردم و پول نمی‌تواند به آنها بدهد، باید هم بگوید با هر پارچه‌ای شما یک ماسک درست کنید. چاره‌ای نیست!

اما همه جا این یک استاندارد و پروتکل دارد. ما پروتکل‌هایش را نوشته‌ایم و باید رعایت شود که نمی‌شود!

مشکل دیگرش این است که وزارت بهداشت متأسفانه آمد بحث ماسک را داده به وزارت صنعت! یعنی به قضیه صنعتی نگاه کرده!

باید می‌داد به شما؟

- نه، خودش اجرا می‌کرد. الان آمده کلاً مجوزهایش، توزیعش و نظارتش را داده به وزارت صنعت. یک چیز پزشکی را داده به یک وزارتخانه صنعتی برای اینکه از خودش رفع مسئولیت کند.

واقعیت این است که 90 درصد اعضای ما به عنوان انجمن متخصصین تجهیزات پزشکی، با دستگاه‌های پزشکی کار داشتند که در خط کرونا خط مقدم بودند. ما دارو گفتیم نداریم، امروز هم نداریم، واکسن هم نداریم. دوتا چیز است، یکی ماسک است و بعد از ماسک وقتی مریض دچار آسیب می‌شود، دستگاه اکسیژن است، اگر با اکسیژن خوب نشده، ونتیلاتور! دستگاهی که در ICU استفاده می‌شود. کلاً همین است و دیگر هیچی در کرونا نداریم!

عرضم این است که کارشناسان تجهیزات پزشکی کشور با کرونا سروکار داشتند چرا که نصب و راه‌اندازی، نگهداری و تعمیر این دستگاه‌ها با متخصصین تجهیزات پزشکی است. اینکه چگونه با اینها کار کنند؟ وقتی یک دستگاه به یک بیمار کرونایی وصل است و ایراد پیدا می‌کند، باید با آن چه کار کنیم؟

ما یک دستورالعمل در مورد نحوه کار متخصصین و کارشناسان تجهیزات پزشکی با دستگاه‌ها در دوران کرونا نوشتیم.

الان در سایت است؟

- بله. این خیلی کمک کرد که خود بچه‌ها کمتر مبتلا به بیماری کرونا شوند. چون بچه‌های مهندسی پزشکی بعد از پزشکان و پرستاران در صف مقدم مبارزه با کرونا هستند.

برای مثال داروساز در داروخانه می‌نشیند و کاری با بیمار ندارد یا مثلاً مهندسی IT در IT نشسته.

چند متخصص در این مدت کرونا گرفتند؟

- در اوایل و دو سه ماه اول 20 تا 30 نفر مبتلا شدند و تا به حال دو نفر شهید شده‌اند. آمار دقیق نداریم.

سامانه‌ای برای اینکه بیایند اعلام کنند؟ چون همه انجمن‌ها تعداد افرادی که کرونا گرفتند و چند شهید داده‌اند را دارند.

- انجمنی که دارد؟

از انجمن هوشبری پرسیدیم گفتند هفت نفرمان شهید شدند.

- آنها زیر نظر نظام‌پزشکی هستند، نظام‌پزشکی کل رشته‌های تحت نظارت خودش را

نظام پزشکی یک چیز کلی می‌گوید.

- لیست تفکیکی‌شان را می‌گیرند.

- تمام آمار کادر درمان ثبت شده است. برای مثال واکسن‌های آنفلوآنزایی که آوردند را به کادر درمان داده‌اند چرا که هر یک نفر آنها جان 10 نفر را نجات می‌دهد بنابراین در اولویت هستند. آمار و اطلاعات دارند و رصد می‌کنند. متأسفانه یکی از مشکلات ما این است که بچه‌های ما با کادر درمان کار می‌کنند اما از هیچ امتیازی برخوردار نیستند.

پس دومین چیز این بود، سومین چیز، ما دیدیم بچه‌های ما به همین دلیل که الان گفتم جزء کادر درمان نیستند، به اینها در بیمارستان‌ها اقلام حفاظتی نمی‌دادند، به خصوص در اوایلی که کمبود بود. به پزشک می‌دادند، البته آنها در اولویت بودند. بعد ما آمدیم پک درست کردیم و رایگان به بیش از 200 نفر پک رایگان دادیم.

یک پک کامل شامل مواد ضدعفونی‌کننده، دستکش، لباس یک‌سره. در سایت‌مان یک چیزی را گذاشتیم گفتیم هر متخصصین تجهیزات پزشکی می‌تواند بیاید بگیرد. اینها را تهیه کرده و رایگان توزیع کردیم که این هم یک کار مرتبط اب بحث کرونا بود. این سه مورد کارهای اصلی بود.

ما در بحث ثبت شرکت‌هایی که می‌خواستند اقلام کرونایی را وارد کنند، چون وزارت بهداشت 2750 اینها را ما سرعت می‌دادیم که سریع‌تر بتوانند مجوزهایشان را بگیرند.

انجمن در بحث نوسان قیمت تجهیزات پزشکی ورود کرد؟ با توجه به اینکه 2800 خیلی نوسانات داشت، قطعاً روی تجهیزات پزشکی تأثیر داشته.

- نه. تجهیزات پزشکی دو بخش دارد. یک بخش اقلام مصرفی مثل ماسک و چیزهای دیگر است که در بحث کرونا هم بود. اینها معمولاً قیمت‌گذاری دارد. یعنی دلار اگر 6 برابر شود، دولت اجازه نمی‌دهد قیمتش را زیاد کند. البته این چیز خوبی نیست و به همین دلیل کمبود ایجاد می‌شود.

یعنی در نوسانات، متخصصین زیاد اذیت نشدند؟

- چرا. می‌خواهم بگویم به خاطر همین، کمبود ایجاد می‌شود. چرا که تولیدکننده می‌گوید من دارم لاتکس دستکش معاینه را از مالزی می‌آورم. مثلاً قیمت دلار شده 20 هزار تومان ولی دولت می‌گوید قیمت تو باید ثابت باشد. یا آن کسی که تولید ماسک می‌کند، پارچه‌ای که تا دیروز می‌خریده یک هزار تومان حالا شده 2 هزار تومان،‌دولت گفته یک هزار و 300 باید بفروشی! فکر می‌کنی چه کار می‌کند؟ نمی‌فروشد! قایمش می‌کند! می‌دهد به شبکه قاچاق یا شبکه غیررسمی.

تدبیر شما در این بحث چه بوده؟

- ما که دولت نیستیم که تدبیر کنیم.

انجمن هیچ کاری نمی‌کند؟

- نه. انجمن‌ها در دولت ما و در ایران، هیچ‌کاره‌اند! به هیچ عنوان وزارت بهداشت، تشکل‌ها را بازی نمی‌دهد. به نظر تشکل‌ها اهمیتی نمی‌دهند. اگر اهمیت می‌دادند که این وضع مملکت نبود. مشکل ما همین است و این را در برنامه زنده‌ تلویزیون که یک ساعت و نیم روی آنتن بودیم همین را گفتیم. اتفاقاً میرمحمدی نماینده مجلس هم آمد، گفت آقا نه! فلان! باید وزارت بهداشت باید روابطش را با انجمن‌ها درست کند.

با انجمن‌های علمی خودشان اینجوری هستند! چون خودشان سهامدار هستند، خودشان پزشک و متخصص هستند، بیهوشی با بیهوشی دوست است. می‌بینی وزیر بیهوشی می‌شود، آن یکی معاون. با بقیه به جز پزشکان، این مشکل را ما داریم.

بقیه هم به‌خصوص تشکل‌های حرفه‌ای صنفی در حوزه تجهیزات پزشکی از نظر من در تصمیم‌گیری وزارت بهداشت هیچ تأثیری ندارند.

به نظر شما اگر بخواهیم سه مورد از اساسی‌ترین مشکلات انجمن در حال حاضر را بگوییم، چیست؟

- مهمترینش دخالت داروسازان در حوزه تجهیزات پزشکی است. این فوق‌العاده فاجعه است و روز به روز دارد اثرات تخریبی بیشتری می‌گذارد.

دومین مسئله، مدیریت غیرمتمرکز و آشفتگی مدیریتی در حوزه تجهیزات پزشکی در کشور است.

- عدم مدیریت یکپارچه.

چه کسی باید به این موضوع ساماندهی کند؟

- وزارت بهداشت.

که در این زمینه وزارت بهداشت همکاری ندارد؟!

- مشکل را حل نمی‌کند.

کارشکنی می‌کنند؟

- کارشکنی نیست. خودش مسئولش است. انجمن ما مسئولش نیست.

همکاری نمی‌کند؟

- همکاری نیست. وظیفه‌اش را انجام نمی‌دهد.

- عدم یکپارچگی مدیریت در حوزه تجهیزات پزشکی در وزارت بهداشت.

- تکه تکه کرده. هر تکه‌اش را داده یک جا، بعد نمی‌تواند کنترل کند. ما هم مرتب می‌گوییم، گوش نمی‌کند. او باید اصلاح کند. ما NGO هستیم، کارشکنی در کار ما که نمی‌کند. ما صدای آن افرادی هستیم که عضو ما هستند. ما داریم می‌گوییم آقای وزارت بهداشت بیا ببین این وضعیت چندگانگی که تو در مدیریت تجهیزات پزشکی ایجاد کرده‌ای، این اتفاقات را رقم زده است.

و سومین مشکل؟

- اهمیت ندادن وزارت بهداشت به تشکل‌ها و انجمن‌های تخصصی در حوزه تجهیزات پزشکی است. برایشان ارزشی قائل نیست. فرمالیته است. در جلسات دعوت می‌کنند. نامه می‌زنند. می‌رویم می‌آییم اما آخر سر کار خودشان را می‌کنند. یعنی توجهی به بخش خصوصی نمی‌کنند.

این سه‌تا شاید آن سه‌تای اصلی باشد که بشود گفت وگرنه مسائل دیگر هم هست.

حرف آخر و حرف دل شما؟

- ما باید کلاً در کشور و در هر زمینه‌ای قوی شویم و چاره‌ای هم نداریم. برای گذر از این بحران‌ها، چه بحران‌هایی داخلی که در ایران هست و چه تحریم‌هایی که از بیرون به ما تحمیل شده، باید خیلی قوی شویم. برای اینکه قوی شویم باید متحد شویم توی حالا فیلد خودمان، و در واقع از بحث خواسته‌هایمان عقب‌نشینی نکنیم. در واقع می‌خواهم این را به مخاطبان خودمان بگویم، آنهایی که عضو انجمن هستند و آنهایی که نمی‌آیند عضو شوند و منتظرند یک سوپرمنی چیزی از آسمان بیاید یا یک کار درست شود، بعد بیایند عضو شوند. نه! تا روزی که ما یک جمعیت چند 10 هزار نفری متحد نشویم و خواسته‌های بحق کشور را در حوزه تجهیزات پزشکی پیگیری نکنیم، در این حوزه آن به موفقیتی که باید به آن برسیم، نمی‌رسیم. من فکر می‌کنم با پیگیری به این نتیجه خواهیم رسید. من اگر امید نداشتم این‌قدر انرژی هم نداشتم که وقت بگذارم. به هر حال این انجمن یک نهاد غیرانتفاعی است. ما اینجا حقوق هم نمی‌گیریم. 9 سال است یک هزار تومانی هم نگرفته‌ایم. با انرژی کار می‌کنیم. هنوز هم مثل روز اول، انرژی‌مان زیاد است. به خاطر اینکه این امید را داریم که در کشور این اتفاق بیفتد.

به نظر من ما باید بیشتر به جوان‌ترها روحیه دهیم. آن قشر جوانی که الان مأیوس شده‌اند. در رشته مهندسی پزشکی و احتمالاً رشته‌های دیگر هم تا حدودی این‌طوری باشد، یک جوّ شدید ناامیدی وجود دارد، طوری که بعد از یک ترم یا دو ترم، خیلی‌ها یا می‌خواهند انصراف دهند یا به انصراف فکر می‌کنند یا انصراف می‌دهند! به خاطر این سوءعملکرد و این مسائلی که خدمت شما گفتم. چون طرف می‌گوید آقا من بروم این رشته را بخوانم که فردا یک داروساز بشود مسئول فنی تجهیزات پزشکی؟! یک داروساز بشود مسئول بیزینسش؟!

با این‌حال ما داریم تلاش می‌کنیم إن‌شاءالله این جوّ را برگردانیم.

پس شما همه را دعوت به اتحاد می‌کنید؟

- بله! این سخن آخر ماست!