تقاضای جهانی نفت امیدوارکننده نیست/ سایه سنگین کرونا بر بازارهای جهانی

به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری آنا از بلومبرگ، اوضاع برای اوپک به حالت عادی نزدیک می‌شد. بهبود تقاضای نفت پس از اولین موج همه‌گیری، همراه با رکود عمیق در تولید ایالات‌متحده، یعنی که جهان نیاز بیشتری به نفت خام اعضای خود نیاز دارد. اما این‌طور نشد.

دو چیز علیه سازمان کشورهای صادرکننده نفت است. شیوع ویروس کرونا تهدید می‌کند که بهبود تقاضای نفت را برعکس کند. در عین حال، عرضه از منابع مختلفی افزایش می‌یابد که هیچ کنترلی بر آن‌ها نیست.

در ماه ژوئن، اوپک پیش‌بینی کرده بود که تقاضای نفت خام از اعضای آن بیش از یک میلیون بشکه در روز بیشتر از پیش‌بینی در ماه دسامبر باشد - حتی قبل از بروز کووید. تا ماه اکتبر، برآورد تا ۳.۷۵ میلیون بشکه در روز یا تقریباً به همان اندازه که توسط دومین عضو بزرگ اوپک، عراق، پمپ می‌شود کاهش داشته.

عدم موفقیت جهانی در مقابله مؤثر با بیماری همه‌گیر، در کشورهای مختلف اروپا، از انگلیس و فرانسه تا یونان دیده می‌شود که محدودیت‌های جدیدی را بر آن‌ها اعمال کرده است، از جمله اقداماتی مانند بستن رستوران‌ها و مغازه‌های غیرضروری و محدود کردن سفر. همچنین نگرانی‌هایی وجود دارد که ممکن است موارد ابتلای ویروس در ایالات‌متحده پس از شور و شادی تجمع‌های انتخاباتی و اعتراضات پس از نظرسنجی افزایش یابد، و همین امر باعث اقامت بیشتر در خانه‌ها و کاهش تقاضای نفت در آنجا می‌شود.

روز پنج‌شنبه، انگلیس وارد یک تعطیلی چهار هفته‌ای شد. اگرچه محدودیت‌ها به‌اندازه محدودیت‌های اعمال شده در ماه مارس نیستند. به عنوان مثال مدارس و برخی مشاغل همچنان باز هستند، اما ترافیک در خیابان‌های شهر به شدت کاهش یافته است. بعید به نظر می‌رسد که نفت مانند اولین تعطیلی سقوط کند.

هوای سرد زمستان ممکن است به تقاضای سوخت کمک کند، اما مقدار کمی از آن به صورت نفت خواهد بود. سوخت مایع به طور گسترده برای گرمایش در انگلیس مورد استفاده قرار نمی‌گیرد. در آلمان، جایی که بیشتر متداول است، مصرف‌کنندگان پیش از زمستان سهام خود را ذخیره کرده‌اند. دولت آنجا روز دوشنبه یک تعطیلی جزئی را اعمال کرد.

حتی در آسیا که فعالیت‌های اقتصادی و تقاضای نفت با سرعت بیشتری به سطح قبل از همه‌گیری بازمی‌گردد، تولیدکنندگان هنوز منتظر سود کامل آن هستند. ژاپن، سومین مصرف‌کننده بزرگ نفت در منطقه بعد از چین و هند، از ابتدای سال ۲۰۱۹ واردات نفت خام را بیش از یک‌سوم کاهش داده است. واردات از پنج کشور بزرگ صادرکننده نفت خام در خلیج‌فارس تقریباً تا نصف کاهش یافته است.

واردات نفت احتمالاً تا پایان سال کند و در سطح فعلی کساد باقی خواهد ماند، زیرا تصفیه‌کنندگان مجبور شده‌اند با وجود تقاضای کم سوخت، حجم قراردادی نفت خام را وارد کنند. این منجر به انباشت انبارهایی می‌شود که کاهش آن‌ها به زمان نیاز دارد.

تولیدکنندگان نفت اوپک هم از خارج از گروه و هم از درون آن با رقابت غیرمنتظره‌ای روبرو هستند. انتظار می‌رود در ایالات‌متحده، با افزایش نرخ حفاری و کاهش توفان، تولید در کوتاه‌مدت افزایش یابد. توالی طوفان‌هایی که از خلیج مکزیک عبور می‌کنند از ۲۲ اوت تولید در آنجا را به طور متوسط بیش از ۵۰۰ هزار بشکه در روز کاهش داده است.

علاوه براین، صادرکنندگان نفت آمریکا به یکی از بازارهای اصلی اوپک یعنی چین ورود می‌کنند. در ماه سپتامبر، ملت آسیا بیش از هرجای دیگر مثل عربستان سعودی و روسیه از آمریکا واردات نفت خام وارد کرد. حمل‌ونقل از عراق، سومین کشور تأمین‌کننده بزرگ در سال گذشته، از ماه می تقریباً نصف شده است، در حالی که حمل‌ونقل از ایالات‌متحده هفت برابر شده است. خریدهای باقی سال احتمالاً همچنان مبهم خواهد بود زیرا پالایشگاه‌های خصوصی سهمیه واردات سال ۲۰۲۰ خود را به مصرف رسانده‌اند.

این کشور قصد دارد بیش از ۸۰۰ هزار بشکه در روز نفت خام را در این ماه صادر کند - حدود هشت برابر میزان حمل شده در ماه اوت. اوپک هنوز این حجم را در محاسبات خود لحاظ نکرده است. اتحاد اوپک پلاس که ۱۳ عضو اوپک و ۹ متحد خارجی را جمع می‌کند (مکزیک پس از امتناع از پذیرش کاهش تولید طی مذاکره در ماه آوریل دیگر نقش مهمی ندارد)، باید اقدام بعدی خود را بررسی کند. برنامه فعلی کاهش تولید از ۱ ژانویه و افزودن ۱.۹ میلیون بشکه دیگر در روز به بازاراست. روشن است که بدون پایین آمدن قیمت نفت، انجام این کار امکان‌پذیر نیست.

با توجه به محدودیت‌ها، جلسه بعدی این گروه در ابتدای ماه دسامبر احتمالاً یک موضوع پر تنش است.

انتهای پیام/4129/