در سراشیبی سقوط!/ چرا «بدون توقف» دیگر چالشی نیست؟
به گزارش خبرنگار حوزه رادیو و تلویزیون گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، برنامه‌های گفتگومحور و البته چالشی تلویزیون که در حال حاضر نیز تعدادشان در شبکه‌های مختلف کم نیست، از محصولات حیاتی آنتن سیما برای ورود به موضوعات روز جامعه است. این‌ها برنامه‌هایی هستند که در صورت همراهی با موضوعات بکر، می‌توانند جذب مخاطب بسیاری داشته باشند. وگرنه مبدل به آیتم‌هایی صرفا زمان‌پرکن می‌شوند شبیه رویه‌ای که هم‌اکنون شاهد آن در سیما نیز هستیم.
در این بین «بدون توقف» با داعیه چالشی بودن و با ورود به فضاهای تازه و نیز تأکید بر رویکرد جوان‌محور بودنش در ابتدا توانست به خوبی مورد استقبال مخاطبان قرار گیرد. البته پخش برنامه در بهترین ساعت ممکن و پیش از سریال شبانه می‌توانست آن را برای دیده شدن هرچه بهتر و رو به جلو هدایت کند.
این برنامه به مرور با تغییر چندین مجری و حتی ساختار و طراحی در اجرا نیز مواجه شد اما پس از ارزیابی‌های دوباره، به رویه اولیه خود یعنی بدون حضور تماشاگر و صرفا گپ و گفت مناظره‌وار در دست پخش قرار گرفت. همچنان که در این شب‌ها نیز پخش خود را با کارشناسی محمد جمشیدی و طرح مسائل حول دولت آمریکا ادامه می‌دهد.
با این حال این برنامه جوان‌پسند برخلاف دوره‌های ابتدایی خود یعنی طرح موضوعات چالشی، به نظر دیگر آن جذابیت بالقوه خود را ندارد. افتادن در موضوعات تکراری و البته بی‌ربط با حال و روز مخاطب، قوت پیشین را از آن سلب کرده است.
چرا «بدون توقف» دیگر جذاب نیست؟
روابط والدین با فرزندان و یا ازدواج و حتی روابط دختر پسری موضوعاتی نیستند که یک برنامه چالشی بخواهد برای خود انتخاب کند. ماجرای روابط دختر و پسر که خود صداوسیما بر سر نمایش آن در سریال‌هایش همچنان مشکل دارد را سال‌ها پیش باید در همایش‌های دسته چندم تشکل‌های دانشجویی جستجو می‌شد؛ نه برنامهای که روزگاری با حضور کدخدایی به شبهات شورای نگهبان پاسخ داده و یا از معاون اول قوه قضائیه چالش‌های حول این قوه را نقد کرده است.
البته این روزها مهمانان برنامه «بدون توقف» هم به نوعی با سوژه‌های طراحی شده کم ارتباط هستند، مثلا وقتی این برنامه میزبان فرمانده پرتلاشی همچون سردار نقدی شده بهتر است موضوع برنامه مرتبط با سازمان بسیج و ظرفیت‌های آن باشد یعنی دقیقا همان تصویری که مردم از سال‌ها فعالیت سردار نقدی در ذهن دارند.
ورود به سوژه‌های مبتلا به جامعه مثل «حجاب» و سوژه‌های پرحاشیه حول رویه قضایی در «بدون توقف»؛ به مراتب جذاب بود و به نوبه خود نیز توانست واکنش‌هایی را در میان مرتبطین و اهالی فضای مجازی درپی داشته باشد اما ادامه این برنامه به شکل فعلی و دست گذاشتن روی ایده‌های کهنه، شاید به دلیل رویه تکراری خود و عدم رجوع به اتفاقات پرحاشیه نتوانست جدیت پیشین را دربرداشته باشد. همچنان که شاید این سوال پیش آید که با این وضعیت، بود و نبود این برنامه در بهترین ساعات روزانه شبکه پرمخاطبی مثل شبکه سه چه تفاوتی دارد؟
چاره کار کجاست؟
ماهیت چنین برنامه‌هایی از اساس ایجاد چالش است اما چه بسا در حال حاضر از جریانسازی خود عقب مانده است؛ بنابراین چه بسا بهتر است «بدون توقف» حتی با تعویق و تعلیق‌هایی نیز همراه شود تا لاقل با فرار از تکرار همیشگی، به رویه‌ای متفاوت و تازه برسد. پیگیری چندساله برای پخش چنین برنامهای، امروز منتج به خروجی خنثی، بی‌اثر و روتینی شده که گویا صرفا برای پر کردن آنتن درحال ساخت و پخش است.
سیما در کنار محصولات نمایشی، مسابقات تلویزیونی، ساخت و تولید برنامه‌های چالشی مشابه آنچه «بدون توقف» در دوران اوج خود تجربه می‌کرد را نیاز دارد و بارها نیز از وجود آنان برای ایجاد حواشی مثبت و درگیر کردن مخاطب استفاده بهینه کرده اما وقتی همین برنامه‌ها نمی‌توانند قوت و جریانسازی قبلی خود را حفظ کنند، لاجرم باید مجددا بازنگری و حتی حذف شوند.
هیچ برنامهای قرار نیست برچسب مادام‌العمر به خود بگیرد چرا که این آنتن همچنان نیازمند تولیداتی با عناوین، سوژه‌ها و چالش‌های جدید برنامه‌سازی است و قرار هم نیست صرفا در چند تولید خاص خلاصه شود.
انتهای پیام /4143/
انتهای پیام/