صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۰۰:۰۲ - ۰۵ آبان ۱۳۹۹
اصلاح‌طلبی از منظر عطریانفر؛

گریز از مسئولیت سیاسی به سبک حزب کارگزاران/دم زدن جبهه اصلاحات از موانع پشت پرده با هدف لاپوشانی ناکارآمدی‌هاست

عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی علت ناکامی دولت را موانع پشت پرده بیان کرده اما تردیدی نیست که چنین بهانه‌هایی جز برای فرافکنی و فرار از زیر بار مسئولیت بیان نمی‌شوند.
کد خبر : 525672

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری آنا، محمد عطریانفر عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران در مصاحبه‌ای با روزنامه سازندگی به سبک و سیاق بسیاری از اصلاح‌طلبان، تلاش کرده است که این جریان را از مشکلات فعلی کشور مبرا و تطهیر کند.


او گفته است: «به‌رغم مظلومیت دولت اما نمی‌توان به مردم ایراد گرفت که اشتباه می‌کنید... مشکلی که مردم دارند این است که آن‌ها پشت صحنه را نمی‌بینند...اگرچه اصلاح‌طلبان حامی دولت، امروز ناچارند مسئولیت این نفرت ملی نسبت به دولت را بپذیرند، اما حق، این نیست.»


اینکه جناح حامی دولت می‌گوید مردم پشت صحنه را نمی‌بینند وگرنه از دولت متنفر نمی‌شدند، چیزی جز فرافکنی نیست. سال‌هاست که این جریان، ناکارآمدی و فشل بودن اوضاع را به گردن عوامل پنهان و نهادهای فرادولتی می‌اندازند و حداکثر شجاعت آنان این است که می‌گویند نمی‌توان به مردم ایراد گرفت و در این خصوص حق دارند! جبهه اصلاحات یک بار جرئت به خرج دهد و فاش کند که چه دست‌های پشت پرده‌ای وجود دارند که اجازه کار به دولت را نمی‌دهند. واقعیت این است که همه دولت‌های پس از انقلاب، از بسط ید و اختیارات گسترده به اندازه‌ای که بتوانند معیشت مردم را تأمین کنند، برخوردار بوده‌اند و طرح مواردی انحرافی از این دست، جز فرار از زیر بار مسئولیت معنای دیگری ندارد.




بیشتر بخوانید:


عطریانفر: کارگزاران هیچ نسبتی با رئیس جمهور ندارد




نکته بعدی اینکه آقای عطریانفر گفته است: «وقتی در دیپلماسی خارجی، دولت اختیار مطلق ندارد پس نمی‌توان پاسخگویی مطلق را از او انتظار داشت.» تعیین خطوط کلی سیاست خارجی کشور طبق قانون، بر عهده مقام معظم رهبری است و بعید است که عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران از آقای ظریف انتظاری جز قانونمندی داشته باشند. وزیر امور خارجه تحت چنین شرایطی پذیرفته است که سکان دیپلماسی را در دست بگیرد و باید پاسخگو باشد. احتمالاً منظور این فعال سیاسی اصلاح طلب، بخشیدن اختیار کامل به وزیر امور خارجه برای مذاکره با آمریکا تحت هر شرایطی است. اگر چنین است، مذاکره کارکرد خود را در ماجرای برجام نشان داد و مشکلات اقتصادی موجود، نتیجه گره زدن معیشت مردم به گوشه چشم منظومه غرب است که حتی همفکران آقای عطریانفر هم بعضاً به آن اذعان دارند.


«این آقای حسن همان حسن دولت اول است، این اسحاق هم همان است، محمود واعظی هم همان است، نوبخت هم همان است و این آخوندی هم همان است. این‌ها در دولت اول موفق بودند و کسی هم آنان را به بی‌کفایتی متهم نکرد بلکه حرمت گذاردند.» این بخش دیگری از اظهارات عضو شورای مرکزی کارگزاران است، در حالی که شعارهای شخص رئیس جمهور قبل از ورود به نهاد ریاست جمهوری را فراموش کرده‌اند.



یین خطوط کلی سیاست خارجی کشور طبق قانون، بر عهده مقام معظم رهبری است و بعید است که عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران از آقای ظریف انتظاری جز قانونمندی داشته باشند.



ریاست محترم جمهور در بسیاری از بخش‌های اقتصادی، کارنامه قابل دفاعی ندارند و به‌ویژه در بخش مسکن، جفای فراوانی به طبقه ضعیف و متوسط جامعه شد. تمجید از آخوندی، وزیری که افتخارش بی‌مهری روا داشتن به مسکن مهر بود ثابت می‌کند که عطریانفر و بسیاری از اصلاح‌طلبان درد مردم را نمی‌فهمند و از رنج طبقات محروم کشور کاملاً بی‌خبرند. در حوزه معیشت، تولید، کشاورزی، شبکه ملی اطلاعات و ... دولت نتوانست به شعارهایی که می‌داد عمل کند و همه تقصیرها را به گردن «واشنگتن دی. سی» انداخت.


قاطبه جبهه اصلاحات به‌جای مسئولیت‌پذیری، فرار روبه‌جلو را برای توجیه ناکامی‌ها برگزیده وگرنه بدیهی است که سخن‌پراکنی درباره امور مرموز و پشت پرده، وجاهتی ندارد. این جریان متأسفانه هنوز به بلوغ نرسیده و تنگناهای اقتصادی را بدون اظهار همه ابعاد پیدا و پنهان اختیارات دولت، به گردن این و آن می‌اندازد. دولت و هر دستگاه و مسئول دیگری که با اختیار و آگاهی کامل مسئولیت پذیرفته، یا باید صفر تا صد تبعات تصمیمات خود را بر عهده گیرد و از آن‌ها دفاعی شایسته کند و یا اگر در ابتدا یا میانه راه متوجه شد که به هر دلیلی از انجام آن عاجز است، کنار رود و با شجاعت علت ناتوانی خود را اعلام کند. شرایط برای همه مسئولین یکسان است و هیچ‌کس نمی‌تواند ادعا کند مسئولیتی را پذیرفته که از چند و چون آن آگاهی نداشته است.


انتهای پیام/4106/پ


انتهای پیام/

ارسال نظر