خودکشی دانش‌آموز 11ساله به دلیل نداشتن تلفن همراه هوشمند/ حقیقت ماجرا چیست؟
به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، این روزها پدران و مادران ایرانی، حس شرمندگی را خوب درک میکنند؛ حسی که بعد از هر جواب نه که به درخواست‌های فرزندان‌شان می‌دهند به سراغ‌شان میآید. کودکان، به‌ویژه کودکان مناطق محروم، این روزها بیشتر با شرمندگی خانواده‌هایشان مواجه می‌‌شوند. حقوق‌های پایین و هزینه‌‌‌های بالا! پدر و مادر تقریبا هیچ‌کدام از خواسته‌‌‌های فرزندشان را نمی‌توانند برآورده کنند. شاید به همین خاطر است که آمار خودکشی در میان این بچه‌ها بالا رفته است.
تلفن همراه میخواست و نمی‌توانستم بخرم
اظهارات مادر سید محمد موسوی‌زاده بعد از خودکشی او، فضای جامعه را غمگین کرده است. مردم هم ضمن ابراز همدردی با این مادر، آموزش و پرورش و دولت را مقصر این موضوع می‌‌دانند. او ادعا کرده که کودکش به‌خاطر نداشتن تلفن هوشمند دست به خودکشی زد.
مادر در مصاحبه‌‌ای گفت: «محمد دانش‌آموز کلاس پنجم بود. او بچه درس‌خوان و دانش‌آموز زرنگی بود. دلش میخواست گوشی هوشمند داشته باشد و بتواند برای معلمش عکس و فیلم‌‌هایی را که خواسته میشد بفرستد، اما ما در خانه‌مان فقط یک گوشی خراب داشتیم که نه فیلمبرداری می‌کرد و نه میشد با آن فایل صوتی فرستاد؛ همین باعث غم و غصه پسرم شده بود.»
او در ادامه گفت: «همسر من مریض است و یک فرزند معلول هم دارم. در خانه‌های مردم کار می‌کنم و زندگی‌مان را به سختی و با کمک اقوام و مردم شهر می‌گذرانیم. می‌خواستم کار کنم و برای محمد گوشی بخرم. او به من می‌گفت خودم بزرگ می‌شوم و کار می‌کنم، اما الان نیاز به یک گوشی یا تبلت داشت که از بقیه بچه‌ها در درس‌هایش عقب نیفتد که ما هم توان مالی برای خرید آن نداشتیم.» مادر محمد با همان بغضی که در گلو دارد، می‌گوید: «فکرش را هم نمی‌کردم که محمد چنین بلایی سر خودش بیاورد. او آخرین شب به من گفت هوس رنگینك کرده است. بعد گفت دلش میخواهد آن شب را در آغوش من بخوابد. نمی‌دانستم چه در سر دارد و فکر نمی‌کردم فرزندم با من بی‌وفایی کند و به خاطر غصه نداشتن گوشی خودش را از بین ببرد.»
به سیدمحمد تلفن همراه داده بودیم
بعد از فشار رسانه‌های اجتماعی و خبرنگاران، آموزش‌و‌پرورش اقدام به انتشار بیانیه‌‌ای کرد. در بیانیه اعلام شد: «در پی انتشار خبری مبنی بر خودکشی دانش‌آموز ۱۱ ساله ساکن شهرستان دیر به دلیل نداشتن گوشی تلفن همراه و عدم‌امکان حضور در کلاسهای آنلاین، به اطلاع می‌‌رساند: با توجه به تحقیق و بررسی‌های میدانی و جمع‌آوری مستندات مربوط اعلام می‌‌دارد نامبرده از روز بازگشایی مدارس در ۱۵ شهریور تا روز حادثه بنا به درخواست ولی دانش‌آموز با توجه به شرایط متاثر از کرونا در مدرسه حضور نداشته و کار آموزشی خود را از طریق شبکه شاد با تلفن همراهی که توسط شخص مدیر مدرسه در فروردین ۹۹ به ایشان اهدا شده بود، تا آخرین ساعات روز حادثه در سامانه شاد به صورت فعال و در کلاسهای درس مجازی آنلاین انجام می‌داده که تمامی مستندات اعم از فایل‌های صوتی، تصویری و تکالیف و تمرین‌های درسی دانش‌آموز در گروه درسی موجود است؛ برخی از این مستندات برای تنویر و اطلاع افکار عمومی پیوست است. ضمنا نامبرده جزو دانش‌آموزان بی‌بضاعت و کم‌برخوردار بوده که در سال‌های تحصیلی به صورت مکرر مورد حمایت مدرسه و انجمن اولیا و مربیان آموزشگاه بوده است و خانواده نامبرده این موضوع را تایید می‌‌كند.»
مادر محمد علیه آموزش و پرورش
در حالی که آموزش و پرورش تکذیبیه‌‌ای در مورد علت خودکشی محمد صادر و ادعا کرده است مدیر مدرسه محمد به او گوشی داده بوده، مادر اما در پاسخ گفته است: «مدیر مدرسه محمد چند بار گفته بود که میخواهد به سه دانش‌آموز گوشی بدهد اما این اتفاق نیفتاد. هیچ گوشی‌‌ای در کار نبود و تنها دلیل غصه پسرم که باعث شد این بلا را سر خودش بیاورد، همین نداشتن گوشی بود. مدرسه تا به حال هیچ کمک مالی هم به ما نکرده بود.»
خودکشیهایی هم هست که دیده نمی‌شود
خودکشی کودک 11 ساله باید از زاویه‌‌‌های مختلف بررسی شود. سراغ «رضا کامران‌فر» روانشناس خانواده و کودک می‌رویم. او که سال‌هاست در حوزه دانش‌آموزان و مسائل تربیتی آنها تحقیق کرده، به «صبح‌نو» می‌گوید: «اول از همه باید بگویم از مساله خودکشی کودکان نباید به راحتی عبور کرد و این مساله را باید بررسی و از آن جلوگیری کرد.
مساله خودکشی کودکان به خاطر فقر بارها اتفاق افتاده است و این روزها که متاسفانه کودک ملزم به استفاده از ابزاری شده است که تعداد زیادی از خانواده‌ها نمی‌توانند برای کودک‌شان تهیه کنند، او را سرخورده می‌کند. خودکشی سیدمحمد را همه دیدیم و در مورد آن نظرهای کارشناسی زیادی داده میشود؛ اما سرخوردگی‌‌‌های شخصیتی و خودباوری‌هایی که در کودکان از دست می‌‌رود، بعدها در جامعه خودش را نشان میدهد و ما به این دست رفتارها می‌‌گوییم خودکشیهایی که در کودکان فقیر رخ میدهد که هرگز جای دیده نمی‌شود.»
این روانشناس ادامه میدهد: «بچه‌ها در این سن‌و‌سال به شدت ذهن مقایسه‌گری دارند و اساسا کودک منطق فقر را نمی‌فهمد و بسیار سرخورده میشود؛ البته در مورد خودکشی این کودک باید بگویم همه چیز نداشتن یک تبلت نبوده و قطعا عقبه‌ای منفی پشت این ماجرا مثل یک مشاهده غلط یا مشاوره غلط بوده است.»
او با بیان اینکه باید به فکر همکلاسی‌ها و کودکان نزدیک به سیدمحمد باشیم، ادامه میدهد: «بچه‌ها گاهی آن چیزی را که می‌بینند اجرا میکنند و امکان دارد باز هم اینطور رفتارها مشاهده شود و باید خانواده‌ها، مدیران مدرسه و حتی مسوولان آن شهر با کمک روانشناسان این موضوع را ساماندهی کنند چرا که مطمئنا سرخوردگی اجتماعی برای دوستان او به وجود میآید و متاسفانه به دلیل اینکه در فضای مجازی که این روزها بدون کنترل خبرها را نشر میدهد از این کودک یک قهرمان ساخته‌اند و به او می‌پردازند و برای مدتی در مرکز توجه است، دوستان یا کودکان همسن و سالش با او همذات‌پنداری میکنند و ممکن است به هر دلیلی دست به اینطور اقدامات بزنند. راهکار این است که تا حد امکان بچه‌ها را وارد خبرهای فضای مجازی نکنیم. در مقابل آنها در مورد این موضوعات صحبت نشود و خانواده‌های نزدیک به سیدمحمد با کودکان‌شان منطقی حرف بزنند.»
منبع: صبح نو
انتهای پیام/
انتهای پیام/