صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۶:۳۰ - ۲۷ مهر ۱۳۹۹

لقب‌ها و کنیه‌های امام حسن مجتبی(ع)

امام حسن مجتبی که دومین امام شیعیان است دارای لقب‌های زیادی بوده است در این خبر تعدادی از آن‌ها را بخوانید.
کد خبر : 521220

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا،حسن بن علی اولین فرزند امام علی(ع) و فاطمه زهرا(س)است که نخستین نوه پیامبر(ص) نیز هست.نقل شده است که نام «حسن» را پیامبر(ص) برای او برگزید و او را بسیار دوست می‌داشت. او هفت سال از عمر خود را با پیامبر(ص) همراه بود.


حسن بن علی مشهور به حسن مجتبی دومین امام شیعیان است که ۱۰ سال  امام و حدود ۷ ماه خلیفه مسلمانان بود همچنین اهل سنت او را آخرین خلیفه از خلفای راشدین می‌دانند.


کنیه‌ها امام حسن(ع)


برای امام حسن مجتبی(ع) لقب‌های زیادی بود اما در بیشتر منابع برای ایشان یک کنیه آورده شده است که آن «ابو محمد» است.


در روایات آمده است رسول خدا (ص) از شدت علاقه به امام حسن (ع)، او را «ابو محمد» نامید و بدان کنیه صدایش می زد.


البته لازم به ذکر است که در تعدادی کمی از گزارشات برای ایشان کنیه ابوالقاسم نیز آورده شده است.


                                                  


لقب‌های مشترک امام حسن(ع) و امام حسین(ع)


برای امام حسن(ع) و امام حسین(ع) لقب‌های مشترکی وجود دارد که به آن‌ها القاب حسنین می‌گویند،این القاب غبارتند از:


سبط رسول الله:«سبط» به معناى نواده است و به معنای «منتجب» هم گفته شده است.


سید شباب اهل الجنه:به معنی سید جوانان بهشت است.


قره عین البتول:منظور نور دیدگان حضرت فاطمه(س) است.


مُلهَم الحق:معنی لفظی آن تلقین کننده حق است.


بیشتر بخوانید:۳ نکته برای زندگی زیبا در کلام امام رضا (ع) + فیلم


                                       


لقب‌های امام حسن مجتبی(ع)


کریم اهل بیت:امام حسن مجتبی (ع) نسبت به دردمندان و تیره بختان جامعه بسیار دلسوز بود و با خرابه ‌نشینان دردمند و اقشار مستضعف و کم درآمد، همراه و همنشین می‌شد. درد دل آن‌ها را با جان و دل می‌شنید و به آن ترتیب اثر می‌داد و در این حرکت انسان‌دوستانه جز خداوند را مدنظر نداشت. هیچ فقیر و مسکینی از در خانه امام حسن مجتبی (ع) ناامید برنمی گشت و حتی خود ایشان به سراغ فقرا می‌ رفت و آن‌ها را به منزل دعوت می ‌کرد و به آن‌ها غذا و لباس می‌داد،از این رو این لقب را به ایشان نسبت دادند.


                                           


همچنین زکی، سبط اول، سید، طیب، مصلح، تقی، کریم اهل بیت و ولی از لقب هایی بود که به ایشان نسبت داده بودند.


انتهای پیام/


انتهای پیام/

ارسال نظر