مرگ بشر در فضای مجازی/ شبکه‌های اجتماعی انسان‌نما تولید می‌کنند

گروه فناوری خبرگزاری آنا؛ توسعه یک مخلوق هوش مصنوعی، می‌تواند نژاد انسان را دچار تغییراتی کند. چنین موجودی کنترل را به دست می‌گیرد، خود را بازطراحی می‌کند و با سرعتی صعودی پیشرفت می‌کند. انسان‌ها که درگیر محدودیت‌های تکامل بیولوژیکی آهسته و کند هستند، نمی‌توانند با پیشرفت این مخلوقات هوشمند رقابت کنند و در نتیجه  نژاد بشر سرکوب می‌شود. این هشدارهای 6 سال پیش استیون هاوکینگ در خصوص توسعه هوش مصنوعی با سرعتی بالا بود.

چگونه آینده را پیش‌بینی کنیم؟

هیچ انسانی نمی‌تواند آینده را پیش‌بینی کند اما با بررسی فناوری‌های جدید و ترکیب آنها با علوم اجتماعی و تاریخ می‌توان ایده کلی از مزایا و معایب این تکنولوژی‌ها به دست آورد. پیش از تصمیم‌گیری در خصوص اعمال هوش مصنوعی باید از تصورات خود استفاده کنید، تجربه کنید و یاد بگیرید که بهترین راه برای پیاده‌سازی فناوری چیست، پیامدهای خواسته و ناخواسته را پیش‌بینی کنید و مزایا و معایب آنها را بسنجید.

ویژگی‌های مورد نیاز یک تصمیم‌گیرنده

این فرایند روشی ضروری برای آشنایی و درک بهتر از تلفیق هوش مصنوعی و زندگی روزمره است. این تجزیه و تحلیل‌ها برنامه‌نویس‌ها را به چالش می‌کشد، تفکر تحلیلی ایجاد می‌کند و مانع از پذیرش تفکرات و اظهارات متخصصانی می‌شود که فناوری‌ها را براساس ارزش اسمی آنها می‌پذیرند. هر آدم معمولی می‌تواند اشیا، وسایل و ابزارآلات را بزرگ‌تر و پیچیده‌تر کند اما حرکت در جهت مخالف به کمی نبوغ و مقدار زیادی شجاعت نیاز دارد. احتیاط حکم می‌کند که تصمیم‌گیرنده شجاع و جسور باشد، حقیقت را بر زبان بیاورد، براساس تجربیات و تحصیلات خود حرف بزند و از متفاوت بودن و غیرمحبوب بودن ترسی نداشته باشد.

سوالی که هر انسانی در آینده نه چندان دور  با آن مواجه می‌شود این است که وجه تمایز انسان و انسان‌نما در تصمیم‌گیری چیست؟ انسان به طور طبیعی توانایی قضاوت ذهنی دارد اما یک انسان‌نما نه‌تنها توانایی قضاوت ذهنی ندارد بلکه تصمیمات آن به نحوه برنامه‌ریزی آن بستگی دارد. دیدگاه‌های متناقض در خصوص قانون و اصول اخلاقی مرتبط به تکنولوژی‌های اتوماتیک و هوش مصنوعی وجود دارد.

فناوری و نقش آن در زندگی روزمره

بدون شک فناوری‌ها از اصلی‌ترین اجزای زندگی روزمره هر انسانی به شمار می‌روند. یکی از ابعاد فناورانه‌ای که بیشتر انسان‌ها به صورت روزانه با آن سروکله می‌زنند، شبکه‌های اجتماعی است. شاید جالب باشد که بدانید اپراتورهای اتوماتیک و هوش مصنوعی نقش بسیار در این شبکه‌های اجتماعی ایفا می‌کنند.

در سال 2017 گزارشی در خصوص فناوری و جامعه منتشر شد که تمرکز اصلی آن یافتن پاسخی برای این پرسش بود که آیا  اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی میان جوانان باعث از بین رفتن سریع مهارت‌های نوشتاری در جامعه می‌شود؟ براساس نتایج این مطالعه، شبکه‌های اجتماعی کاربران را مجبور می‌کنند که در فرمت تکه‌تکه‌ای فکر کنند و بنویسند. ادبیات شبکه‌های اجتماعی پر از مخفف‌ها و اختصارهایی است که جایگزین جملات می‌شوند و از سوی دیگر ایموجی‌ها از بروز احساسات واقعی جلوگیری می‌کنند.

ظهور شکل جدیدی از ارتباطات

همه انسان‌ها در حال یادگیری و سازگاری با روش ارتباطی دیکته‌شده توسط کامپیوترها هستند. علاوه‌براین اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی اثرات مخربی بر راه‌های ارتباطی مبتنی بر نوشتار گذاشته است. شبکه‌های اجتماعی در حال از بین بردن اختلاف سنتی است که همواره میان نوشتار و گفتار وجود داشته است.

نتایج بررسی‌های گروه تحقیقاتی دانشگاه استنفورد در خصوص نوآوری‌های اجتماعی نشان می‌دهد که در هنگام تعامل با شبکه‌های اجتماعی مغز امکان این را دارد که سطح بالاتری از هورمون اکسی‌تویسن را رهاسازی کند. یکی از نگرانی‌هایی اصلی در خصوص صدمات شبکه‌های اجتماعی به جامعه ایجاد توهم است، برای مثال شبکه اجتماعی توهمی از وجود جامعه آزاد و مردم‌سالار است، در حالی که واقعیت دقیقاً برعکس است. شبکه‌های اجتماعی با تمرکز بر قدرت و ثروت باعث آزاد کاربران می‌شود که این امر از نظر سیاسی بسیار بی‌رحمانه است.

سایه فضای مجازی بر سر افراد حقیقی

رفتار بیشتر افراد در شبکه‌های اجتماعی ساده و پیش‌پا افتاده است با این حال به‌راحتی می‌توان این رفتارها را با استفاده از روش‌های موذیانه تحت تأثیر قرار داد. اطلاعاتی که کاربران به راحتی در اختیار انظار عمومی می‌گذارند مانند لایک کردن و کامنت گذاشتن نشان‌دهنده راهی برای برقراری ارتباط با آنهاست و افراد سودجو می‌توانند از آن استفاده کنند.

نتایج مطالعات نشان می‌دهد که هر فرد به صورت متوسط 2 هزار و 617 بار در روز به گوشی همراه خود دست می‌زنند. بنابراین اگر بخواهید پیام یا مفهومی را به جامعه برسانید، شبکه‌های اجتماعی بهترین روش برای رساندن آن است.  نه‌تنها رفتارهای اعتیادآور به سرعت در حال افزایش است بلکه میزان پیام‌ها و محتواهای کوتاه نیز به شدت در حال افزایش است، این امر نشان می‌دهد که تفکر تحلیلی در شبکه‌های اجتماعی مورد حمله قرار گرفته است.

چه کنیم تا نجات پیدا کنیم؟

نگرانی در خصوص تبدیل شدن انسان‌ها به انسان‌نماها تحت‌تأثیر شبکه‌های اجتماعی دغدغه‌ای کاملاً درست و بجاست. با این حال روش‌هایی وجود دارد که می‌تواند مانع از وقوع این فاجعه شود.

در شرایطی که کار، زندگی و استرس ناشی از کووید-19 فرزند داری سنتی را با مشکلات بسیار مواجه کرده است. بسیاری از والدین از برای آموزش، نگهداری و مراقبت از فرزندان خود از فناوری استفاده می‌کنند. تأکید بر تفکر تحلیلی در تمامی مقاطع تحصیلی از مهد کودک گرفته تا تحصیلات تکمیلی می‌تواند یکی از راه‌ها نجات نسل امروزی باشد.

شرکت‌های مادر شبکه‌های اجتماعی درباره الگوریتم‌های جستجو و هویت افراد تولیدکننده محتوای خود شفاف‌سازی نمی‌کنند.  این در حالی است که موقعیت آنها در بازار انحصاری مانند شبکه‌های اجتماعی به شفافیت تمام و کمال و نظارت حکومت نیاز دارد. براساس علم اعتیاد، این کمپانی‌ها در فعالیت‌های نابکارانه موجود در شبکه‌های اجتماعی دخیل هستند. بنابراین باید به صورت هوشمندانه و آگاهانه از آنها استفاده کرد.

انتهای پیام/4021/