انتخاب هوشمندانه فدراسیون با نیمکت‌های خالی!/ جوانگرایی یا نتیجه‌گرایی؟!
به گزارش خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری آنا، شش ماه از رفتن ایگور کولاکوویچ از تیم ملی والیبال کشورمان می‌گذرد؛ اوایل سال 99 بود که فدراسیون والیبال تصمیم گرفت به دلیل تعویق المپیک با او قطع همکاری کند و در نهایت پس از توافق دو طرفه ایگور کولاکوویچ از هدایت تیم ملی والیبال کشورمان کنار رفت. اولین موضوعی که پس از رفتن ایگور کولاکوویچ مطرح شد این بود که مربی بعدی تیم ملی والیبال کشورمان گزینه داخلی باشد یا خارجی؟!
رئیس فدراسیون و اهالی والیبال چندین بار جلسه برگزار کردند تا در مورد گزینه‌های خارجی یا داخلی تصمیم‌گیری کنند. در ابتدا فدراسیون مصمم بود که گزینه داخلی برای نیمکت تیم ملی والیبال انتخاب کنند و حتی نام نفراتی همچون بهروز عطایی و پیمان اکبری هم مطرح شد؛ اما تصمیم‌گیری‌ها به سرانجام نرسید و رئیس فدراسیون به همراه کارشناسان دوباره جلسه برگزار کردند که هیچ‌کدام خروجی نداشتند. در نهایت پس از 6 ماه بلاتکلیفی از اوایل شهریورماه فدراسیون والیبال اعلام کرد در شرایط فعلی که المپیک پیش‌روی تیم ملی است بهتر است گزینه‌های خارجی برای نیمکت تیم ملی انتخاب شود.
تشکیل کمیته فنی در دستور کار قرار گرفت و از بین گزینه‌های مدنظر، نام پنج مربی خارجی مطرح شد. در ابتدا قرار بود به دلیل مسائل حقوقی و بین‌المللی نام هیچ‌یک از مربیان رسانه‌ای نشود اما از دل همین جلسه اسامی رسانه‌ای شد. در نهایت قرار بر این شد که از بین «ولادیمیر آلکنو»، «دجورجی»، «کاستلانی»، «جیانی» و «لورزنتی» سه نفر به عنوان گزینه انتخاب شود و فدراسیون مذاکرات نهایی را با آن‌ها پیگیری کند و در نهایت یک نفر به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب شود.
بیشتر بخوانید:
آلکنو امید اول ایران برای نیمکت تیم ملی/ ۵ گزینه نهایی را بشناسید
از بین گزینه‌هایی مطرح شده فدراسیون خیلی امیدوار است که آلکنو پیشنهاد ایران را بپذیرد و در زمان المپیک هدایت تیم ملی را برعهده بگیرد. آلکنو شرایط فدراسیون را دارد چرا که داورزنی در صحبت‌هایش عنوان کرده بود قصد دارند کسی را به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب کند که تجربه حضور در المپیک را داشته باشد. البته خبرها حاکی از این است که او پیشنهاد ایران را پذیرفته و حتی به زودی به ایران می‌آید تا بازی‌های لیگ را از نزدیک ببیند، اما هنوز در مورد جزییات این قرارداد خبری منتشر نشده و فدراسیون هم به صورت رسمی اعلام نکرده است.
از بین گزینه‌های مطرح شده تنها آلکنو در سال 2012 همراه با روسیه به طلای المپیک رسید؛ دیگر گزینه‌های تیم ملی والیبال از جمله دجورجی، لورنزتی، کاستلانی و جیانی مربیانی هستند که تجربه سرمربی‌گری تیم ملی را دارند و میدان المپیک را ندیدند.
اگرچه والیبال ایران یکی از قدرت‌های آسیا به شمار می‌رود؛ اما باید این حقیقت را پذیرفت که سال‌هاست والیبال به ستاره‌های خود متکی شده و ترکیب اصلی تیم ملی در تمامی مسابقات ثابت است؛ یکی از دلایلی که ایگور کولاکوویچ برای هدایت تیم ملی انتخاب شد بحث جوانگرایی او بود. این مربی سابقه درخشانی در استفاده از جوانان داشت اما در تیم ملی والیبال کشورمان به این موضوع کم توجه کرد و حتی خیلی از اهالی والیبال بحث عدم پشتوانه‌سازی و استفاده نکردن از نیروهای جوان والیبال ایران را ضعف اصلی ایگور می‌دانستند. البته این موضوع با نتیجه‌گرایی در ورزش ایران رابطه مستقیم دارد و احتمالاً ایگور هم این موضوع را به خوبی فهمیده بود و به همین خاطر ترجیح می‌داد در مدت زمانی که در ایران حضور دارد به جای اینکه به نسل آینده والیبال ایران توجه کند، رضایت مسئولان را جلب کند و به نتیجه‌گرایی بسنده کرد.
در اختیار قرار دادن نیمکت تیم ملی به آلکنو از سوی فدراسیون والیبال یک انتخاب هوشمندانه بود؛ در سال منتهی به المپیک هدایت تیم ملی به عهده مربی گذاشته شد که هم تجربه حضور در المپیک و حتی کسب مدال را در کارنامه خود دارد به طوری که حتی سرمربی تیم ملی والیبال لهستان معتقد است با حضور آلکنو در تیم ملی والیبال ایران کار مقابل ملی‌پوشان سخت خواهد بود؛ اما طبیعی است که در سال منتهی به المپیک سرمربی تیم ملی به دنبال جوانگرایی نیست و موضوع عدم پشتوانه‌سازی در تیم ملی همچنان یکی از چالش‌های اصلی والیبال ایران خواهد بود.
انتهای پیام/4057/
انتهای پیام/