روز دوازدهم محرم بر کاروان امام حسین (ع) چگونه گذشت؟

به گزارش خبرنگار حوزه معارف اسلامی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، پس از واقعه جانسوز کربلا کاروان  حضرت امام حسین (ع) زیر شکنجه‌های روحی و جسمی اشقیاء، مسیر خود به سمت کوفه را آغاز کرد. خاندان مطهر حضرت سیدالشهدا(ع) در این مسیر سخت مرارت‌های فراوانی را تحمل کرد. 

در روز دوازدهم محرم کاروان اسرای کربلا به کوفه رسید و بازماندگان به دارالاماره این شهر نزد ابن زیاد ملعون رفت. در مقاتل وارده درباره مواجهه ابن‌زیاد و حضرت زینب (س) آمده است:

فقال‌ابْنُ زِیَادٍ كَیْفَ رَأَیْتِ صُنْعَ اللَّهِ بِأَخِیكِ وَ أَهْلِ بَیْتِكِ فَقَالَتْ مَا رَأَیْتُ إِلَّا جَمِیلًا

هنگامی که اهل بیت امام حسین(علیه‌السلام) در مجلس ابن زیاد وارد شدند، ابن زیاد رو کرد به حضرت زینب(س) و گفت]: كار خدا را نسبت به برادر و خاندانت چگونه دیدی؟ حضرت زینب علیها السّلام فرمود: من جز نیکویی و زیبایی چیزی ندیدم.

دفن شهدای کربلا

قبیله بنی اسد که در حوالی کربلا سکونت داشتند به محل حادثه کربلا آمده و با کمک «امام سجاد (ع)» بر پیکر مطهر شهدای کربلا نماز خواندند سپس با راهنمایی ایشان پیکر‌ها را به خاک سپردند.

چرخاندن سرهای شهدا و اسیران کربلا در کوفه

روز دوازدهم روز ورود اهل بیت (ع) با حالت اسارت به کوفه است. در این روز «ابن زیاد» فرمان داد که احدی حق ندارد با اسلحه از خانه بیرون آید و 10 هزار سوار و پیاده بر تمام کوچه‌ها و بازارها موکل گردانید، که احدی از شیعیان امیرالمومنین (ع) حرکتی نکنند.

عبیدالله‌بن زیاد به مأموران خود دستور داده بود تا ابتدا سر‌های شهدای کربلا و سپس اسرا را به شهر وارد کنند و در کوچه و بازار بچرخانند.

مردم با دیدن حالت زار خانواده پیامبر(ص) و سرهای بر نیزه و بانوان در محمل‌های بدون پوشش، صدا به گریه بلند کردند. زینت کبری، ام کلثوم، فاطمه بنت‌الحسین و امام زین‌العابدین (علیهم السلام) به ترتیب با جگرهای سوزان و قلوب دردناک ایراد خطبه کردند، که عده‌ای از لشکر با دیدن این اوضاع از کرده خود پشیمان شدند، اما این دیگر هنگامی بود که خیلی دیر شده بود.

انتهای پیام/4104/