تشریح نتایج بررسی جذب و امکان دارورسانی داروی «متفورمین» با «نانو فولرن»

به گزارش خبرنگار گروه استان‌های خبرگزاری آنا، نخستین دانشجویان دوره دکتری شیمی دانشگاه آزاد اسلامی اردبیل به‌تازگی از رساله دکتری خود دفاع کردند.

دانشگاه آزاد اسلامی اردبیل از سال ۹۵ در مقطع دکتری رشته شیمی به پذیرش دانشجو اقدام کرده است و اکنون  ۱۸ دانشجوی دکتری در دو گرایش شیمی آلی و شیمی فیزیک در حال تحصیل هستند که مرداد ۹۹ نخستین جلسات دفاع این مقطع برگزار شد و افسون بهمنش در گرایش شیمی آلی و فرید کمالی در گرایش شیمی فیزیک از رساله دکتری خود  دفاع کردند.

رساله افسون بهمنش با عنوان «بررسی امکان دارورسانی داروی لترازول توسط نانوفلورن‌های نیتروژن-بور B۳۰N۳۰ و کربنی C۶۰ داپت‌شده توسط سیلیسیوم، گالیم، آلومینیوم و ژرمانیوم با استفاده از نظریه تابعی چگالی (DFT)» به راهنمایی فرشید سلیمی و مشاوره غلامرضا ابراهیم‌زاده رجائی و رساله فرید کمالی با عنوان «بررسی جذب و امکان دارورسانی داروی متفورمین توسط نانو فولرن خالی و داپت‌شده با اتم‌های سیلیسیم، آلومینیوم، گالیم و ژرمانیوم با استفاده از نظریه تابع چگالی» به استاد راهنمایی غلامرضا ابراهیم‌زاده رجائی و سحر مهاجری و با مشاوره علی شامل و محمد خدادادی‌مقدم انجام شد.

مقالات این دو دانشجو در مجله بین‌المللی Monatshefte für Chemie - Chemical Monthly از انتشارات اشپرینگر به چاپ رسیده است.

فرید کمالی از نخستین دانشجویان دوره دکتری شیمی دانشگاه آزاد اسلامی اردبیل در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری آنا عنوان رساله دکتری خود را «بررسی جذب و امکان دارورسانی داروی متفورمین توسط نانوفولرن خالی و داپت شده توسط سیلیسیم، گالیم، ژرمانیوم و آلومینیوم با استفاده از نظریه تابع چگالی (DFT) دانست.

وی با بیان اینکه علم نانودارو به ساختارهای مواد و داروها مربوط می‌شود و در زیر شاخه‌های خود به درمان بیماری‌های خاص و جراحی‌‌های حساس می‌پردازد، اظهار کرد: استفاده نانودارو به این شکل است که در نحوه پخش‌شدن آن در بدن تأثیر دارد و این کارایی داروها را افزایش می‌دهد.

دانش‌آموخته دوره دکتری شیمی دانشگاه آزاد اسلامی اردبیل ادامه داد: به‌وسیله دانش نانودارو می‌توان با یک روش خاص انواع سرطان را درمان کرد. این روش خاص به این صورت است که با تزریق دارو به بدن، داروها سلول‌های سرطانی را در یک نقطه جمع می‌کنند و مانع از انتشار آن به نقاط دیگر و بعد از مدتی سلول‌های سرطانی در همان محل کشته می‌شوند.

کمالی گفت: صنعت داروسازی تاكنون در دارورسانی از طریق فناوری نانو به دستاوردهای چشمگیری رسیده است به‌علاوه از دیدگاه صنعت داروسازی در بخش دارورسانی این عنوان كه فناوری نانو قابلیت در دسترس قراردادن مواد را در مقیاس بسیار كوچک فراهم می‌كند، بسیار حائز اهمیت است.

وی ادامه داد: سیستم دارورسانی نوین (نانو) عبارت است از رساندن دارو در زمانی معین و با دوز كنترل شده به اهداف دارویی خاص، این كار به‌نحو چشمگیری ایمن‌تر و بسیار مؤثرتر از پخش دارو در تمام بدن است و یكی از مشكلاتی كه وجود دارد، این است كه اهداف در بدن بسیار كوچک و پراكنده هستند.

دانش‌آموخته دوره دکتری شیمی دانشگاه آزاد اسلامی اردبیل با بیان اینکه دارورسانی نوین عوارض ناخواسته را كاهش می‌دهد و دوزهای كمتری را مصرف می‌كند، بیان کرد: سیستم‌های دارورسانی برای اینكه قادر به رساندن دوز مورد نیاز دارو در زمان معین به سطح هدف باشند از سیستم‌های طراحی شده نانومتری فعال یا غیرفعال استفاده می‌كنند، پس باید اینگونه گفت که عبور از گذرگاه نانوتكنولوژی برای رسیدن به اهداف نهایی دارورسانی الزامی است.

نحوه دارورسانی در روش‌هاى هوشمند و معمولی

این فارغ‌التحصیل دکتری شیمی افزود: در روش دارورسانی هوشمند، دارو روی یک نانوذره خاص به‌عنوان حامل دارو قرار داده می‌شود و به بافت بیمار در بدن می‌رسد؛ اما در روش‌هاى معمول، مصرف دارو مانند مصرف خوراکى و تزریقى، دارو در سراسر بدن توزیع می‌شود و تمام بدن تحت اثر آن دارو قرار می‌گیرد.

کمالی خاطرنشان کرد: برخى از داروها به‌شدت سمی هستند و مصرف آنها به‌صورت معمول می‌تواند سبب ایجاد اثرات منفى شوند و یا اثر درمانى آنها کاهش یابد. برای مثال در بیماری‌های سرطانی، داروهاى مصرفى سمی هستند و افزایش مقدار آنها می‌تواند اثر معکوس بر سلامتی بیمار بگذارد و حتى منجر به مرگ بیمار شود؛ بنابراین سیستم‌هاى دارورسانى جدید عوارض جانبى کمتر و کارایى بیشتری دارند.

وی با بیان اینکه در پروژه رساله دکتری و تحقیقات و پژوهش به بررسی جذب و امکان دارورسانی داروی متفورمین توسط نانوفولرن خالی و داپت‌شده توسط سیلیسیم، گالیم، ژرمانیوم و آلومینیوم با استفاده از نظریه تابعی چگالی پرداختیم به آنا گفت: همه محاسبات به روش B3PW91  و از مجموعه پایه 6-311G(d,p) با استفاده از نرم‌افزار Gaussian09 برای بهینه‌سازی کمپلکس‌ها و از نرم‌افزار GaussView برای رسم مولکول‌ها استفاده شده است.

دانش‌آموخته دوره دکتری شیمی دانشگاه آزاد اسلامی اردبیل اظهار کرد: پارامترهایی مانند مقدار انرژی جذب، ساختارها در پایدارترین حالت، مقادیر HOMO و LUMO، انرژی گپ، انرژی جذب، چگالی دانسیته الکترونی (MEP) را با استفاده از روش نظریه تابع چگالی(DFT) برای بررسی قابلیت دارورسانی این نانوساختارها مورد مطالعه قرار دادیم.

کمالی با بیان اینکه این نتایج با یکدیگر مقایسه و بهترین حالت برای یک سیستم دارورسانی نوین معرفی شد به آنا گفت: در این پژوهش با قراردادن داروی متفورمین بر روی نانوفولرن‌های خالی و داپت‌شده به‌عنوان نانوحامل توسط اتم‌های سیلیسیم، ژرمانیوم، آلومینیوم و گالیم با استفاده از نظریه تابع چگالی (DFT) آنها را از نظر انرژی جذب، انرژی گپ، انرژی‌های هومو و لومو، ممان دوقطبی و پتانسیل الکترواستاتیک مولکول مورد بحث و بررسی قرار دادیم تا بهترین و مناسب‌ترین حامل دارو برای ارائه یک سیستم جدید دارورسانی برای داروی متفورمین معرفی شود.

این فارغ‌التحصیل دکتری شیمی واحد اردبیل با بیان اینکه نتایج حاصل از این محاسبات، جذب و حساسیت ضعیف داروی متفورمین با نانوفولرن خالی(C60)  را نشان می‌دهد، افزود: برای افزایش کارایی نانوساختارها برای دارورسانی، جذب داروی متفورمین با نانوساختارهای SiC59, GeC59  ,AlC59,GaC59 انجام شد.

به گفته دانش‌آموخته دوره دکتری شیمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل، انرژی جذب در نانوساختار Si-doped C60 بیشتر از سایر نانوساختارهای داپت‌شده بهبود یافته و حساسیت نشان داده است که می‌توان از آن به‌عنوان حامل این دارو استفاده کرد.

انتهای پیام/4062/