صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۰۰:۰۲ - ۰۴ شهريور ۱۳۹۹
استاد دانشگاه سانتا مونیکای آمریکا در گفتگو با آنا:

بحث اصلی در رقابت بین ترامپ و بایدن اثبات توانایی برای انجام امور روزمره است!/حاکمیت دیکتاتوری 2 حزبی در آمریکا

استاد دانشگاه سانتا مونیکای آمریکا با تصریح بر اینکه دیکتاتوری دو حزبی در ایالات متحده حاکم است، بحث اصلی در انتخابات این کشور را اثبات توانایی ترامپ و بایدن برای انجام امور روزمره دانست و آن را نشانه‌ای از افول آمریکا برشمرد.
کد خبر : 510267

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا، رضا یگانه شکیب، عضو هیئت‌علمی گروه تاریخ کالج سانتا مونیکا در کالیفرنیای آمریکا، معتقد است کامالا هریس سیاستمدار آمریکایی که به‌تازگی به‌عنوان معاون جو بایدن انتخاب شده، به ‌احتمال‌ زیاد نمی‌تواند برگ برنده بایدن در انتخابات پیش روی ریاست جمهوری باشد.


شکیب گفت که نقاط سیاه کارنامه هریس حتی ممکن است موجب ریزش آرای بایدن نزد دموکرات‌ها شود و افزود که دیکتاتوری دو حزبی در آمریکا حاکم است.


مشروح این گفتگو در ادامه آمده است:


آنا: فکر می‌کنید آمریکایی‌ها می‌توانند امید داشته باشند انتخابات پیش رو موجب حل مشکلات دیرینه مانند نژادپرستی در این کشور شود؟


یگانه: در آمریکا موقعی که یک رئیس‌جمهور انتخاب می‌شود، در دو سال اول واقعاً ریاست می‌کند، روی اوضاع کنترل دارد و یک حرکتی می‌کند. اما آن دو سال که سپری شد، دو سال بعد عملاً صرف کمپین‌های انتخاباتی می‌شود، مخصوصاً در شرایطی مثل حالا که چیزی تا انتخابات نوامبر نمانده است. همه‌چیز را باید در این بستر ببینید که این رفتارهای دولتی - حالا می‌خواهد قانون‌گذاری باشد، مثلاً در جهت کم کردن تبعیض‌های نژادی - چه نفعی در آن انتخابات به جناح‌ها می‌رساند.


دو جناح اصلی در آمریکا وجود دارد، حزب جمهوری‌خواه و حزب دموکرات. حکومت آمریکا یک حکومت دیکتاتوری دوحزبی است. از اولش هم این‌طور بنیاد گذاشته‌شده است، حتی قبل از سال 1776. سیستم این‌طور طراحی‌شده که یک طبقه‌ای حکمران شود و طبقات پایین‌تر نتوانند در تصمیم‌گیری آن طبقه دخالت کنند.


آنا: یک دورههای تاریخی کوتاه سه‌حزبی شدهاند، اما آن حزب سوم سریع حذف‌شده است.


یگانه: آن حزب سوم عملاً کاتالیزور آن سیستم دوحزبی بوده است. الآن حزب سوم حزب سبز است.


آنا: امروز هم بعید است حزب سومی بتواند قدرت پیدا کند.


یگانه: نه! دیکتاتوری مطلق دوحزبی است. همان‌طور که اشاره کردم آن طبقه حاکم خیلی عمیق‌تر و ریشه‌دارتر از حتی این کاندیداهای ریاست جمهوری هستند. این طبقه حاکم در اصل طبقه سرمایه‌دار است؛ طبقه سرمایه‌داری که نوعاً از کشورهای اروپایی 400 سال پیش مهاجرت کردند و آمدند و آن‌هایی بودند که اصلاً قانون اساسی آمریکا را هم نوشته‌اند. اکثر این‌ها برده‌داران و سرمایه‌داران خیلی بزرگ بودند که اسم قشنگی هم به نام «پدران بنیان‌گذار» یا Founding Fathers برای آن‌ها گذاشته‌اند. ولی این‌ها در اصل همان برده‌داران چپاولگری بودند که به آنجا رفتند و همه‌چیز را قبضه کردند. این مسائل در انتخابات آمریکا بسیار مهم است. اینکه آن طبقه سرمایه‌دار، آن دولت پنهان یا دولت در سایه که به آن Deep State می‌گویند چه تصمیمی می‌گیرد.


آنا: پس فکر می‌کنید این دیکتاتوری دوحزبی مانع تغییرات بنیادین مثلاً دادن حق بیشتر به رنگین‌پوستان می‌شود?


یگانه: من بعید می‌دانم این‌ها یک قانونی بگذارند و اصلاحات اساسی ترتیب دهند، چراکه سنا دست جمهوری‌خواهان است. اصلاً کمپین انتخاباتی جمهوری‌خواهان بر این اساس استوارشده که این کشور، کشور سفیدپوستان است.



درست است که شعار اصلی ترامپ روی کاغذ این بود که آمریکا را دوباره عظمت دهیم - Make America Great Again - ولی فی‌الواقع شعار انتخاباتی او بر اساس سفیدبرترپنداری و این است که آمریکا را دوباره سفید کنیم -Make America White Again.



این واقعیت قضیه است و روی این سرمایه‌گذاری کرده‌اند. یعنی آن آمریکایی‌های مسیحی معتقد سفیدِ که نوعاً هم روستایی هستند و بدنه اصلی رأی ترامپ را تشکیل می‌دهند، اصلاً کالج نرفته‌اند. آن‌ها اصلاً به خاطر این چیزها رأی می‌دهند و از این رویکردها خوششان می‌آید. مثلاً ترامپ می‌گوید دیوار بکشیم. برای تفریح که نمی‌گوید، برای اینکه رأی بیاورد می‌گوید.


آنا: یک عده از این شعارها خوشحال هم میشوند.


یگانه: دقیقاً. کیف می‌کنند! سنا دست جمهوری‌خواهان است. اگر هم چیزی تصویب بشود، جمهوری‌خواهانی که در سنا هستند برای اینکه بگویند ما اینجا کشور را در اختیار داریم و کنترل دست ماست، جلویش را می‌گیرند. دموکرات‌ها می‌روند سراغ این قضیه که خانم کامالا هریس را به‌عنوان متحد انتخاباتی بایدن انتخاب کنند که بگویند گوناگونی وجود دارد. خانم هریس هفته پیش یک سخنرانی کرد راجع به همین گوناگونی در آمریکا؛ اینکه چرا همه باید سفید باشند؟ بقیه هم باید حرف داشته باشند.



البته هریس هم این‌طور نیست که بگوییم علیه‌السلام است و پیشینه خیلی خوبی دارد. ایشان مدتی دادستان سانفرانسیسکو بوده است و زمانی که آنجا بود چندین بار فساد پلیس را لاپوشانی کرد و این موضوع در مطبوعات ثبت‌شده است. مدت دیگری ایشان دادستان ایالت کالیفرنیا بود و باز آنجا فساد و لاپوشانی‌اش ادامه داشت. یعنی ایشان را به‌عنوان یک آدم موج‌سوار و فرصت‌طلب می‌شناسند. این را قطعاً جمهوری‌خواهان رویش دست می‌گذارند. اگر یادتان باشد یکی از کاندیداهایی که ترامپ برای قضاوت در دیوان عالی آمریکا معرفی کرد «برت کاوانا» بود. برت کاوانا اخیراً به فساد اخلاقی متهم شد، به این خاطر که به یک زن در یک مهمانی حمله یا تجاوز جنسی کرده بود. یکی از کسانی که در مجلس سنا کاوانا را آزار داد همین خانم هریس بود. ترامپ آمد گفت این زن به زبان خودمانی دریده است و این زن بدجنس‌ترین آدمی است که من می‌شناسم.


قطعاً حزب جمهوری‌خواه و ترامپ از این مسائل استفاده می‌کنند و هریس را می‌کوبند. قبلاً جو بایدن را هم کوبیده بودند و می‌گفتند که جو بایدن توان عقلی لازم را ندارد، چون در حرف‌هایش زیاد تپق می‌زند. موقعی که صحبت می‌کند خیلی از کلمات را فراموش می‌کند. خب بایدن 77 سالش است! الان ترامپ 74 سالش است.



خیلی جالب است که چند هفته پیش در جریان رقابت‌های انتخاباتی آمریکا بحث این بود که کدام کاندیدا توانایی انجام امور روزمره‌اش را دارد! مثلاً کدام‌یک وقتی می‌رود دستشویی راه را گم نمی‌کند. در این حد.



بعد ترامپ گفت من تست هوش داده‌ام. حالا تست هوش چیست؟ مثلاً عکس مار کشیده‌اند، عکس الاغ کشیده‌اند. به آن‌ها می‌گویند مار کدام است؟ الاغ کدام است؟ ترامپ می‌گوید من آن تست را پاس کرده‌ام. این بحث اصلی در رقابت انتخاباتی شده است. در کشوری که داعیه دارد ما رهبر جهان آزاد هستیم - 70 سال است این چرند را به خورد مردم دادند - ما قطب تکنولوژی دنیاییم و ... حالا بحث اصلی جنگ انتخاباتی این است که از بین این دو پیرمرد کدام‌یک توانایی اداره امور روزمره‌اش را دارد؟ این افول نیست؟


کامالا هریس معجزه نمی‌کند


آنا: به خانم هریس اشاره کردید. فکر می‌کنید ایشان بتوانند به پیروزی بایدن در انتخابات کمک کنند؟


یگانه: هریس برای جو بایدن معجزه نخواهد کرد. رفتار زنان در انتخابات آمریکا به‌طورکلی به تحصیلات ربط دارد. زنانی که تحصیلات کالج یا بالاتر دارند معمولاً به دموکرات‌ها رأی می‌دهند، زنانی که سطح کالج پایین‌تر دارند به جمهوری‌خواهان رأی می‌دهند.


فرض کنیم به‌جای خانم هریس، آقای بایدن این مسئولیت را به یک مرد حتی مثلاً برنی سندرز می‌داد. چه اتفاقی می‌افتاد؟ خانم‌های رنگین‌پوستی که به‌صورت سنتی به دموکرات‌ها رأی می‌دهند، همان مقدار رأی قبلی را می‌دهند. آیا خانم‌های جمهوری‌خواه می‌آیند رأی خود را تغییر دهند؟ تاریخ انتخابات آمریکا ثابت کرده که این احتمال بسیار پایین است. زن‌های جمهوری‌خواه نمی‌آیند رأی‌شان را عوض کنند. بنابراین آن‌کسی که رأیش را می‌داد هنوز هم می‌دهد. یعنی اگر به‌جای خانم هریس برنی سندرز را هم می‌گذاشتید، در رأی مخصوصاً خانم‌های رنگین‌پوست تأثیر آن‌چنانی نمی‌گذاشت.


آنا: در انتخابات 2016 که یک کاندیدای زن داشتیم و ترامپ هم به زنان توهین کرده بود باز 40 درصد خانم‌ها به ترامپ رأی دادند و 60 درصد به کلینتون.


یگانه: ببینید رأی‌دهندگان جمهوری‌خواه رأی‌دهندگانی هستند که حزبی می‌آیند و رأی می‌دهند. پای‌کار هستند. یعنی از آن جوان 18 ساله‌ای که تازه حق رأی دادن پیدا می‌کرده می‌رود تا آن پیرمرد 75 ساله‌ای که با واکر راه می‌رود همه رأی می‌دهند. انتخابات را خیلی جدی می‌گیرند، چون قضیه بعد دینی هم دارد و این را وظیفه دینی خود می‌دانند که به این کاندیدا رأی بدهند تا این دست ما را بگذارد در دست حضرت عیسی مسیح و بعد آخرالزمان شود.


درصد کمی از دموکرات‌ها مسیحی معتقد هستند. دموکرات‌ها عموماً خیلی راحت لیز می‌خورند. مثلاً به شما قول می‌دهم به خاطر اینکه برنی سندرز از انتخابات خارج شد خیلی از دموکرات‌ها اصلاً رأی نمی‌دهند یا به حزب سبز رأی می‌دهند. ولی جمهوری‌خواه‌ها اصلاً این‌جوری نیستند و می‌ایستند و به کاندیدای حزب رأی می‌دهند.


آنا: پس شما معتقدید خانم هریس باوجود زن بودن و رنگین‌پوست بودن نمی‌تواند برای بایدن معجزه کند.


یگانه: بله. من اخیراً گزارش بعضی رسانه‌های آمریکایی را می‌دیدم که می‌گفتند انتخاب هریس نقطه عطفی در انتخابات آمریکا است. اما این‌ها حرف‌های عوام‌پسند بی‌خاصیت است که آخر کار در رأی‌ها تأثیر ندارد. وقتی کسی می‌آید رأی دهد به چه رأی می‌دهد؟ همان‌طور که عرض کردم روز انتخابات یک جمهوری‌خواه نمی‌آید به خاطر اینکه یک زن شده معاون نخست‌وزیر آمریکا به او رأی بدهد.



غیرازاین قضیه، خیلی‌ها اعتقاد دارند که پیشینه خانم هریس به ضرر بایدن هم تمام خواهد شد. چون ترامپ می‌آید روی سه موضوع مانور می‌دهد. یکی بی‌اخلاقی هریس در جلسه پرسش و پاسخ آقای برت کاوانا در مجلس سنا، یکی هم فساد و لاپوشانی ایشان زمانی که دادستان ناحیه سان‌فرانسیسکو و دادستان ایالت کالیفرنیا بود. این خانم پرونده سیاهی از خود به‌جای گذاشته است، به خاطر همین خیلی‌ها ممکن است اصلاً نیایند رأی بدهند.


تقلای ترامپ برای تحریک اقتصاد آمریکا


آنا: در خصوص بدنه رأی ترامپ یکی به سفیدبرترپندارها و دیگری به نگاه مذهبی جمهوری‌خواهان اشاره کردید. فکر می‌کنید عملکرد اقتصادی ترامپ در انتخابات چقدر تأثیرگذار است؟ اقتصاد آمریکا تا قبل از شیوع کرونا عملکرد نسبتاً خوبی داشت.


یگانه: قطعاً تأثیر زیادی دارد. یکی از شعارهای بسیار پررنگ ترامپ این بود که من شغل ایجاد می‌کنم. اولین مسافرت خارجی ترامپ به ریاض بود. آنجا او یک رقص شمشیری هم کرد و قراردادهایی بست. بعد از بازگشت، روی قراردادهایی که جریان این سفر منعقد شد خیلی مانور داد. چرا مانور می‌دهد؟ ترامپ در یک توییت گفت این قراردادها یعنی شغل، شغل، شغل. سه بار این را گفت.


البته این موضوع واقعیت ندارد. قراردادها در چه حوزه‌ای بودند؟ مثلاً ساخت بالگرد در عربستان و فروش ماشین‌های زره‌پوش و یک مقدار هم سلاح‌های مختلف. هیچ‌کدام از این‌ها در آمریکا تعداد شغل بالایی ایجاد نخواهد کرد. صنایع تسلیحاتی و ماشین‌سازی اکثر موقعیت‌های شغلی را به خاطر خودکارسازی صنعتی حذف کرده‌اند. مثلاً در فرودگاه قبلاً یکی می‌ایستاد و بار شما را می‌گرفت و وزن می‌کرد و یکی دیگر مهر می‌کرد. اما الآن دستگاه گذاشتند. شما چمدانتان را می‌گذارید به شما می‌گوید این‌قدر اضافه‌بار دارید باید فلان مقدار پول بدهید. آخر هم یک تگ چاپ می‌کند که شما می‌زنید به چمدان و راه می‌افتید.


رأی‌دهنده روی ایجاد شغل حساب می‌کند. ترامپ در دو حوزه سرمایه‌گذاری کرد که راحت شغل ایجاد کند، یکی صنعت غذا و دیگری صنعت فروشگاه‌های زنجیره‌ای. حالا بحران کرونا چگونه روی این استراتژی ترامپ تأثیر گذاشته است؟ بیشترین ضربه‌ای که کرونا به شغل‌ها زد، به همین دوبخشی زد که ترامپ رویش سرمایه‌گذاری کرده بود.


از طرفی، افول اقتصادی آمریکا قبل از کرونا شروع‌شده بود. دلیلش هم این است دنیا دیگر دنیای تک‌قطبی نیست. دنیا، دنیای پیمان‌های تجاری جدید و رقبای جدیدی است که باهم توافق منعقد می‌کنند. انعقاد پیمان‌هایی مثل شانگهای و بریکس به ضرر آمریکا تمام می‌شود. پس این فرآیند شغل‌زدایی که از قبل شروع‌شده بود الآن با بحران کرونا شدت گرفته است.


اینجا ترامپ باید کاری می‌کرد. اول که کرونا آمده بود اصلاً این بنده خدا قاطی کرده بود! آمد گفت کرونا دروغ است! بعد دو روز گفت یک سرماخوردگی ساده است! دو روز بعد گفت آقا کاری ندارد، وایتکس و مواد تمیزکننده استفاده کنید! به خاطر همین حرف ترامپ چند نفر بیمارستانی شدند!



ترامپ به خاطر این مسائل می‌آید با بورس هم بازی می‌کند. یک مثال از این بورس‌بازی‌ها بزنم. شاید دو ماه پیش یک‌دفعه مثلاً صبح دوشنبه ‌بازار بورس نیویورک 9 درصد افت کرد. اتفاق عجیبی است که شما بازار بورس را باز کنید و ببینید اول صبح 9 درصد افت کند. خب بعدازاین اتفاق شروع کردند بازی کردن. این هفته که بازار بورس باز شد، می‌بینیم که مثلاً شاخص نزدک-100 واحد بالا رفته است. سهام تسلا بالا کشید و از یک هزار دلار شد یک هزار و 500 دلار. این اتفاق عجیبی است که ارزش سهام به‌یک‌باره 50 درصد بالا برود. برنده این بازی ترامپ است که می‌گوید ببینید‍ من بازار بورس را نجات دادم. ولی یک تحلیلگری که عددها را نگاه می‌کند می‌فهمد که چنین ظرفیتی برای افزایش قیمت‌ها وجود ندارد. چرا؟ چون اگر به نسبت قیمت به درآمد یا به‌اصطلاح P&E نگاه کنیم می‌بینیم که اتفاقی برای تسلا نیفتاده بود. تسلا ماشین جدید بیرون داده؟ افزایش سرمایه داده؟ فروشش بیشتر شده؟ هیچ اتفاقی نیفتاده! کار سیاسی است. برنده‌اش کیست؟ ترامپ!


آیا ترامپ می‌تواند این بازی را تا ماه نوامبر کش دهد یا نه؟ این مسئله است. خیلی از رأی‌دهنده‌ها هستند که 24 ساعت آخر تغییر نظر می‌دهند. البته به‌احتمال‌زیاد گرایش سیاسی خود را عوض نکنند، مثلاً از جمهوری‌خواه نروند به دموکرات رأی بدهند یا بالعکس. اما یا اصلاً نمی‌روند رأی بدهند یا به حزب سبز رأی می‌دهند یا سفید می‌اندازند.


 این بورس‌بازی باعث می‌شود یک توهمی در ذهن مصرف‌کنندگان آمریکایی که دو سوم GDP آمریکا را تأمین می‌کنند ایجاد شود. که وضع آن‌قدر هم بد نیست. مصرف‌کننده‌هایی که کردیت کارت دارند و وام ماشین، وام خانه و وام دانشجویی می‌گیرند.


چند وقت پیش 43 میلیون آمریکایی رفتند تقاضای بیمه بیکاری کردند. این‌ها کسانی بودند که طبق قانون آمریکا قبل از بحران کرونا در استخدام بودند. بعد از شروع بحران ترامپ 6 تریلیون دلار کمک اقتصادی به کسب‌وکارها در قالب bail out داشت. 1200 دلار هم به مردم دادند. این‌ها برای این است که اقتصاد آمریکا را تحریک کنند و کسب‌وکارها دوباره رونق بگیرد.


جمعیت خاموش وارد انتخابات نمی‌شوند


آنا: آیا دموکرات‌ها موفق می‌شوند اکثریت خاموشی که احتمالاً از ترامپ ناراضی هستند را پای‌کار بیاورند؟


یگانه: من فکر نمی‌کنم. ببینید بایدن قول داد یک زن را به‌عنوان نامزد معاونت ریاست جمهوری می‌گذارد و به قولش عمل کرد. چرا؟ چون آن‌طرف با ترامپی سروکار دارد که تمام قول‌هایی را که داده عملی کرده است. ترامپ به لابی تل‌آویو و ریاض قول داد که از توافق اتمی با ایران خارج شود و خارج شد؛ قول داد اورشلیم را پایتخت رژیم صهیونیستی کند و به رسمیت بشناسد و این کار را کرد؛ قول داد مالکیت اسرائیل بر بلندی‌های جولان را که رژیم صهیونیستی ژوئن 1968 به زور در سوریه تصرف کرد را به رسمیت بشناسد و این قول را عملی کرد. پس بایدن هم باید قول‌های خود را عملی کند، چون با یک چنین آدمی طرف است.


اما آیا واقعاً انتخاب خانم هریس در روز انتخابات تأثیر خواهد گذاشت؟ نه! به شما می‌گویم تأثیر آن‌چنانی نخواهد گذاشت.



در انتخابات آمریکا اصطلاحی داریم که معادل آن را در فارسی می‌گوییم «طرف فحش‌خورش ملس است». عین این عبارت در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا به متحدهای انتخاباتی اطلاق می‌شود. فحش‌ها را همیشه این‌ها می‌خورند. همیشه این‌ها سینه سپر می‌کنند در دفاع از رئیس‌جمهورها. اصلاً این‌ها محور کمپین‌ها می‌شوند.



معاون ترامپ مایک پنس است. مدلی که مایک پنس حرف می‌زند، مدلی که لباس می‌پوشد، مویش را درست می‌کند، دقیقاً مدل کشیش‌های کلیساهای محلی اونجلیکال آمریکاست. اصلاً این آدم وقتی به‌عنوان معاون ترامپ صحبت می‌کند انگار روز یکشنبه در کلیسای اونجلیکال صحبت می‌کند.



پنس یک ماشین رأی‌سازی برای ترامپ بود چون از طرف اوانجلیکال‌ها تأییدشده بود.


حالا خانم هریس از آن‌طرف یک متحد انتخاباتی معمولی دموکرات (معاون جو بایدن) است که می‌گوید من ترقی‌خواه هستم، من طرفدار حقوق زنان هستم، من طرفدار سقط‌جنین هستم و من طرفدار به رسمیت شناختن ازدواج هم‌جنس‌گرایان هستم. از آن‌طرف هم جمهوری‌خواهان می‌گویند این‌ها بی‌خدا هستند، سقط‌جنین قتل است، هم‌جنس‌گرایی اصلاً برخلاف قوانین انجیل است.


مجموعاً در این فضا من فکر نمی‌کنم انتخاب هریس بتواند جمعیت خاموش را به سمت انتخابات سوق دهد و تأثیر بزرگی بر نتیجه انتخابات بگذارد.


انتخابات پستی به ضرر جمهوری‌خواهان است


آنا: اخیراً شاهد تمایل ایالت‌ها به برگزاری انتخابات به شیوه پستی هستیم. دموکرات‌ها به خاطر شیوع کرونا خواهان برگزاری انتخابات به‌صورت پستی هستند. اما جمهوری‌خواهان مخالف هستند و می‌گویند در رأی‌گیری پستی احتمال تقلب زیاد است. فکر می‌کنید استدلال جمهوری‌خواهان درست باشد؟


یگانه: بدنه رأی جمهوری‌خواهان کسانی هستند که کالج نرفته‌اند. پستی شدن انتخابات ممکن است موجب ریزش رأی این دسته شود. فردی که سواد درست‌وحسابی ندارد باید این را درست بخواند، آنجا را تیک بزند، اینجا را فلان کند. حالا این فرمها را هم پر کرد، آدرس پستی را چی بنویسد؟ درست می‌گویند، واقعاً پستی شدن انتخابات برای جمهوری‌خواهان ریزش می‌آورد.


در کل برگزاری انتخابات به‌صورت پستی کار دشواری است و فرآیند شمارش آرا کند خواهد بود. اما بااین‌وجود ایمنی آن در شرایط کرونا از روش حضوری بالاتر است. اگر دموکرات‌ها حسابی برای پستی شدن انتخابات فشار بیاورند ممکن است موفق شوند و این به نفعشان تمام خواهد شد.


انتهای پیام/4106/


انتهای پیام/

ارسال نظر