سردرگمی مشمولانی که یارانه نمی‌گیرند/ فاصله یارانه معیشتی با عدالت اجتماعی چقدر است؟

به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری آنا - قاسم شجاع؛ در پی افزایش قیمت بنزین در 24 آبان سال گذشته دولت تصمیم گرفته تا برای کمک به خانواده‌ها، علاوه بر یارانه واریزی هر ماهه، رقمی را حسب جمعیت هر خانواده به حساب سرپرست خانواده واریز کند.

رقم واریزی هر ماهه با تلورانسی نسبتاً عجیب بین 55 هزار تومان برای هر نفر تا 205 هزار تومان برای خانواده‌هایی با جمعیت 5 نفر تقسیم شده است.

اعلام رقم‌های واریزی، با ملاحظه تعداد جمعیت هر خانوار کاملاً با عدالت همسو است. اما نکته‌ای که دراین‌بین با عدالت همخوانی ندارد، منطقی نبودن ارقام واریزی خانوارها نسبت به همدیگر است.

درحالی‌که خانواده یک‌نفره 55 هزار تومان به حسابش واریز می‌شود، خانواده 2 نفره که باید 110 هزار تومان در ماه عایدی داشته باشند، در کمال تعجب واریزی ماهانه این خانواده 7 هزار تومان در ماه کمتر از آن چیزی است که باید واریز شود!

سری سوم، خانواده‌های 3 نفره هستند که به‌جای اینکه 55 هزار تومان با ضریب 3 به ایشان پرداخت شود اما دریافتی ماهانه‌شان 27 هزار تومان کمتر از استحقاق‌شان است. همچنین خانواده 4 نفره هم به‌جای واریزی 220 هزار تومانی 172 هزار تومان واریزی دارند.

در پایان دسته‌بندی خانوارها به خانواده 5 نفره می‌رسیم؛ خانواده‌هایی که حتماً با شرایط اقتصادی حال حاضر به‌سختی امور خود را رتق‌وفتق می‌کنند؛ این خانوارها به‌جای اینکه ماهانه 275 هزار تومان دریافتی داشته باشند، دولت تدبیر و امید با کاهش 70 هزار تومانی واریزی ماهانه این خانواده‌ها، به نسبت خانوادهٔ تک‌نفره، احتمالاً سعی داشته نسخه‌ای جدید از محاسبات علم اقتصاد را به رخ این خانواده‌ها بکشاند.

به‌جز خانوارهای تک‌نفره بقیه خانواده‌ها هرچقدر که بر جمعیت‌شان افزوده می‌شود بیشتر بر نارضایتی‌شان افزوده می‌شود و احتمالاً از خود می‌پرسند: واقعاً گروه اقتصادی دولت چگونه و با کدام فرمول محاسباتی به این اعداد رسیده است؟!

نفر ششم به بعد در هر خانواده، سُماق بمکد!

ابهام بعدی یارانه معیشتی ماهانه که علیرغم عبور از ماه نهم همچنان لاینحل باقی مانده است؛ یارانه نفر ششم به بعد خانواده‌ها هست.

سازمان برنامه‌وبودجه ظاهراً برای خانواده‌هایی که بیش از 6 نفر جمیعت دارند و غالباً نیز خانوارهایی با جمعیت‌هایی این‌چنینی در شهرستان‌ها و روستاها زندگی می‌کنند که از درآمد کافی برخوردار نیستند، چیزی لحاظ نکرده است! و سؤال اینجا است دولت محترم با چه‌کار کارشناسی به این نتیجه رسیده که نفر ششم به بعد خانواده نیازی به یارانه ندارد؟

این امر، از دو حالت خارج نیست؛ دولت صلاح ندید به نفر ششم به بعد یارانه بدهد و یا اینکه گروه بررسی‌کننده احتمالاً به این نتیجه رسیده‌اند، با این وضعیت گرانی‌ها اصولاً نفر ششمی وجود نخواهد داشت تا دولت نگران یارانه معیشت هر ماهه ایشان باشد!

پلتفرم

تقسیم درآمد حاصل از فروش بنزین سه هزار تومانی بین خانواده‌ها، برای مخاطب رسانه‌ای تداعی‌گر فیلم «پلتفرم» را ایجاد می‌کند.

پلتفرم فیلمی از ژانر وحشت و داستان در مورد زندانی عمودی و متحرک در 333 طبقه است. در وسط هر طبقه از زندان که حکم سلول دونفره دارد، حفره‌ای وجود دارد که به‌صورت روزانه غذای زندانیان بر روی سکویی متحرک که از طبقه صفر شروع به حرکت می‌کند، سرو می‌شود.

میز غذای سرو شده در طبقه صفر کامل‌کامل است انواع غذاهای اصلی، نوشیدنی‌ها به همراه پیش غذا و دسر و میوه؛ اما همین میز غذا هر چه از طبقه صفر فاصله می‌گیرد کم و کمتر می‌شود تا جایی که در چندین ده طبقه مانده به طبقه آخر درواقع غذایی روی میز، وجود ندارد و چیزی عاید زندانیان طبقات زیرین نمی‌شود...

تقسیم درآمد حاصل از افزایش سوخت در قالب یارانه معیشت، دست کمی از توزیع غذا به سبک پلتفرم ندارد. یارانه معیشتی به گونه‌ای بین خانواده‌ها تقسیم می‌شود که با افزایش جمعیت هر خانواده، مقدار غذای تقسیم شده بین اعضای آن خانواده کمتر و سفره‌شان کوچک‌تر می‌شود.

با این توضیح خانواده‌هایی که با پدر و مادر خانواده 8 نفر هستند برای نفر ششم و هفتم دولت امید، رقمی درنظر نگرفته است و احتمالاً سرپرست خانواده باید به نفر ششم به بعد بگوید دولت محترم برای شما عزیزان، یارانه‌ای درنظر نگرفته است!

دردِدل‌های مردم جامانده

با خودروی شخصی از محل کار برمی‌گشتم؛ پیرمردی را دیدم که مایحتاجی خریداری کرده بود و کنارگذر خیابان منتظر بود. سوارش کردم. با خریدهایش به‌سختی جلوی ماشین جابه‌جا شد. پرسیدم: حاجی از کجا خرید می‌کنی؟ گفت: اونطرف ریل راه‌آهن خرید می‌کنم اونجا یه کم ارزونتره همه چی ... و در ادامه، گفت: مثلاً این دستمال رولی را ده جا قیمت کردم تا بخرم ... چیکار کنم زندگی سخت شده .... دستمال کاغذی را بسته‌ای از 50 هزار تومان بهم قیمت دادند تا 44 هزار تومن.

پرسیدم: بالاخره چند خریدیش؟ گفت: 42 هزار تومان خریدمش ... زندگی کردن خیلی سخت شده، خصوصاً برای ما که عروس و دوماد داریم.

سید رضا احمدی شریعت، بازنشسته ایران خودرو است وی در مورد یارانه معیشتی گفت: به ما یارانه معیشت ندادند. نمی‌دانم چرا؟ معلوم نیست اصلاً آن‌هایی که یارانه گرفته‌اند چند درصدشان مشمول این طرح می‌شدند و چه تعداد از این خانواده‌ها، واقعاً استحقاق دریافت یارانه را داشته‌اند. چند سری هم اعتراض زدم. گفتند: درآمد شما بیشتر از جدول درآمدهای اعلام شده است من نمی‌دونم این‌ها به چی استناد می‌کنند؟ والله ما که تو خرج خودمون موندیم.

ازش پرسیدم بچه‌هاتون چی به اونها هم تعلق نگرفته؟

گفت: ما پنج خانواده هستیم که مجموعاً 15 نفر هستیم همه هم زندگی معمولی داریم که به هیچ کداممان یک ریال هم یارانه معیشت ندانند. احمدی ادامه داد: من این همه سال دارم کار می‌کنم و از مال دنیا فقط یه خونه دارم شاید دولت توقع داره تو این سن و سال حتماً باید مستأجر باشیم تا به ما یارانه معیشت بده!

حسین محمدی هم ساکن ورامین و کارمند شرکتی خصوصی است وی می‌گوید: من کارگر خدماتی اون شرکتم و یه دختر مریض دارم. پسری 18 ساله هم دارم که در تهران فروشنده مغازه هست و به امرار معاش خانواده به ما کمک می‌کند محمدی می‌گوید: من حدود 5 صبح از خونه بیرون می‌زنم تا 7 صبح به محل کارم که نزدیک مترو مفتح است، برسم.

وی ادامه داد: از اول اعلام یارانه معیشت من همه کارهای مربوط به ثبت‌نام را انجام دادم بعد از آن هم خیلی پیگیری کردم اما هنوز که به من و خانواده‌ام چیزی پرداخت نکردند حتی چند وقت پیش یکی از دوستان پیشنهاد داد تا از طریق نمایندگان مجلس اقدام کنم اقدام هم کردم درخواستی برای یکی از نمایندگان نوشتم و مشکلاتم را شرح دادم. ایشان هم نامه‌ای برای وزارت رفاه دادند که علیرغم پیگیری‌های چندین ماهه آخرش دفتر معاونت مربوطه در وزارتخانه اعلام کرد: شما مشمول نیستید ... گفتم: چرا مشمول نیستم؟ کارشناس مربوطه گفت: من دارم گردش مالی شما را می‌بینم شما سال گذشته مبلغ 15 میلیون تومان در حسابتان بود به خاطر همین به شما یارانه نمی‌دهند. گفتم: خوب چه ربطی داره! من اون موقع وامی را از بانک ملی گرفتم برای تعمیرات منزل مسکونی خودم ... هر چی تلفنی اصرار کردم که این جزء درآمدهای من نیست که ملاک کار قرار می‌دهید، اما کارشناس مربوطه حرفم را قبول نکرد و گفت: متأسفانه این‌طوری هست که وقتی گردش مالی شما را سیستم، چک می‌کند مبالغی به این صورت را وام یا قسط تشخیص نمی‌دهد بلکه همه این ارقام را جزء درآمد شما لحاظ می‌کند. این شد که درواقع دست ما دیگه به‌جایی نمی‌رسد و فکر هم نمی‌کنم به ما در آینده یارانه‌ای تعلق بگیرد.

مشمولان صبور باشند 6 ماه دیگر به اعتراضشان رسیدگی می‌شود

میرزایی، سخنگوی ستاد معیشت چندی پیش در گفتگو با رسانه‌ها اعلام کرد؛ ما در خصوص بسته معیشت تابع مصوبه قانونی هستیم که 15 دی 98 تصویب شد.

در مورد اعتراضات و یا خانواده‌های جامانده، فقط در خرداد و آذر هر سال به اعتراضشان رسیدگی می‌شود و پس از بررسی درصورتی‌که اعتراض ایشان به‌حق باشد، یارانه معیشت تعلق می‌گیرد.

سؤال اینجا است؛ واقعاً چرا فقط این دو ماه باید به موضوعی با این درجه از اهمیت که با امرارمعاش خانواده‌ها سروکار دارد، رسیدگی شود؟ چرا هر ماهه و به‌صورت شناور به شکایات و اعتراض‌های مردم رسیدگی نمی‌شود؟

آیا وقت آن نرسیده است تا اقناع عمومی هم در دستور کار متولیان امر گنجانده شود.

وقتی دولت به‌جای کسب درآمد، از جیبش هزینه می‌کند!

تاکنون و به‌طور متوسط یارانه معیشت خانواده‌ها بین قریب به 19 میلیون خانواده ایرانی طی دوره‌ای 9 ماهه پرداخت شد.

با توجه به اعلام ستاد معیشت این یارانه حدود 60 میلیون ایرانی را پوشش می‌دهد که رقم پرداختی ماهانه آن درصورتی‌که متوسط رقم واریزی را در نظر بگیریم و واریزی هر نفر را با این فرمول که نسبت 60 میلیون نفر به 19 میلیون خانوار ایرانی 3.15 است به عبارت بهتر وقتی دولت برای 19 میلیون خانوار و سرجمع برای 60 میلیون نفر یارانه‌ای واریز می‌کند می‌توان به‌طور متوسط هر خانوار را نه یک یا دونفره لحاظ کرد و نه 5 نفره بلکه می‌توان خانواده‌ها را به‌طور متوسط 3.15 نفر لحاظ کرد که با این وصف رقم واریزی پرداختی دولت ماهانه برای هر خانواده با احتساب خانواده 3 نفره 138 هزار تومان به ماهانه 144 هزار تومان افزایش پیدا می‌کند که این عدد با ضریب 19 میلیون خانواده به دو هزار و 736 میلیارد تومان در ماه و در این دوره 9 ماهه به بیش از 24 هزار میلیارد تومان می‌رسد.

این در حالی است که سازمان برنامه‌وبودجه درآمد ایجادشده از محل افزایش قیمت بنزین را سالانه 30 هزار میلیارد و ماهانه 2500 میلیارد تومان اعلام کرده است! با این نرخ‌های اعلام شده درآمدی و هزینه‌کرد دولت، چالش اصلی اینجا است که دولت محترم اضافه پرداختی یارانه معیشت خانوار که هر چند وقت یک‌بار هم به آمار آن افزوده می‌شود را از چه محلی تأمین می‌کند؟ و آیا می‌شود به رقم اعلام شده با توجه به زمزمه‌هایی از درآمد 87 هزار میلیارد تومانی دولت در این بخش، اعتماد کرد؟!

چشم‌انتظاری جاماندگان به مجلس جدید

چند روز پیش تعدادی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی از وزارت تعاون درخواست اجرای صحیح قانون هدفمندی یارانه‌ها و ایضاً یارانه کمک معیشتی را داشتند؛ در بخشی از این نامه آمده است؛ ... «در اجرای مصوبه شورای عالی هماهنگی سران سه قوه، شناسایی خانوارهای مشمول دریافت کمک معیشتی به‌خوبی صورت نگرفته و هم‌زمان داشتن مسکن، خودرو و شغل دلیلی بر تمکن مالی خانوار نیست.

چرا که فقط درآمد خانوار مدنظر ولی مخارج و بدهی‌های او به بانک‌ها بابت خرید خودرو و مسکن لحاظ نشده است.

آقای وزیر آیا می‌دانید خط فقر واقعی چقدر است؟ اگر بنزین گران می‌شود پولش باید به حساب همه مردم واریز شود حتی افرادی که خودرو و مسکن هم دارند چون که مردم بابت افزایش قیمت بنزین هزینه می‌پردازند. هزینه‌های اضافی ناشی از افزایش قیمت بنزین، حذف یارانه کمک‌معیشتی مردم را بی‌طاقت کرده، این چه عدالتی است؟»

با این همه جاماندگان یارانه معیشت که عموماً از خانواده‌های متوسط رو به پایین جامعه را تشکیل می‌دهند در ماه‌های پایانی دولت تدبیر منتظر اقدامات جهادی و انقلابی مجلسی هستند که رهبر معظم انقلاب از ایشان به «نیروهای پُرانگیزه و پُرایمان،‌ پُرتوان، جوان، تحصیل‌کرده و انقلابی و جوانان کاربلد» یاد کرده‌اند تا آنچنان که شایسته است طَنین عدالت در جامعه شنیده شود.

انتهای پیام/پ