صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۰۹:۴۸ - ۲۱ مرداد ۱۳۹۹
تحلیلگر برزیلی:

چه طرف‌هایی از انفجار بیروت سود می‌برند؟/ کارفرما و مجری احتمالی «چرنوبیل لبنان»

یک تحلیلگر برزیلی می‌گوید شبکه جهانی اقتصادی متصل به صهیونیسم بیشترین منفعت را از انفجار بیروت می‌تواند ببرد و در صورت عمدی بودن انفجار، اسرائیل مظنون اصلی ارتکاب چنین جنایتی است.
کد خبر : 507270

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا، پپ اسکوبار، روزنامه‌نگار نامدار برزیلی در یادداشتی که برای وب‌سایت «آسیاتایمز» نوشته با بررسی شواهد و مدارک این گمانه را مطرح می‌کند که بیشترین منافع اقتصادی را حکومت آمریکا، فرانسه، صندوق بین‌المللی پول و نهادهای همکار آن‌ها می‌توانند ببرند.


وی می‌گوید این انفجار او را به یاد اظهارات وسلی کلارک، از ژنرال‌های پیشین ارتش آمریکا انداخت که در یک سخنرانی در سال ۲۰۰۷ گفت ۹ روز پس از حادثه 11 سپتامبر مقرر شده بود که باید به عراق حمله شود و چند هفته بعد نامه‌ای در وزارت دفاع تنظیم شد مبنی بر این‌که باید در پنج سال آینده هفت کشور نابود شوند: عراق، سوریه، لیبی، لبنان، سومالی، سودان و آخر ایران.


خلاصه‌ای از این یادداشت به شرح زیر است:


روایت غالب رسانه‌های غربی این است که انفجار بزرگ بندر بیروت نتیجه غفلت و فساد میان مقامات لبنانی بود؛ اما اگر کمی عمیق‌تر نگاه کنیم می‌بینیم این امکان وجود دارد که خرابکارانی از غفلت و فساد مقامات دولتی سوءاستفاده کرده باشند و این حادثه تلخ را رقم‌ زده باشند.




بیشتر بخوانید:


آیا رژیم‌ صهیونیستی عامل انفجار بزرگ بیروت بود؟ /احتمال استفاده از موشک‌های «گابریل» و «دلیله»




لبنان کشور شلوغی است و قدرت‌های زیادی در آن حضور دارند، از عربستان و اسرائیل و ترکیه بگیرید تا قاچاقچیان و اپوزیسیون بعضی کشورهای عربی. در شرایط فعلی لبنان هدف یک جنگ اقتصادی تمام‌عیار است که علیه یک عضو محور مقاومت جریان دارد، شبیه جنگی که اسرائیل علیه سوریه و ایران راه انداخته است.


محموله مشکوک


محموله 2 هزار و 750 تنی آمونیوم نیترات از سال 2013 در بندر بیروت بود، وقتی یک کشتی مولداویایی که از گرجستان به سمت موزامبیک حرکت می‌کرد در لبنان توقیف شد.


اجاره‌کننده کشتی یک تبعه روس به نام ایگور گرچوشکین بود که در قبرس اقامت دارد. وی هیچ‌وقت برای تحویل گرفتن یا تعیین تکلیف محموله خود به لبنان نرفت تا سرنوشت پرونده مبهم شود.


گمانه‌هایی مطرح هست مبنی بر اینکه گیرنده واقعی محموله «شورشیان میانه‌رو» در سوریه بودند که قرار بود از آن برای ساخت بمب کنار جاده‌ای یا کامیون‌های انتحاری استفاده کنند، مانند کامیونی که بیمارستان الکندی را در حلب نابود کرد.



مقامات بندر از سال 2014 تا 2017 بارها از دادگستری لبنان درخواست کردند اجازه صادرات یا فروش محموله را بدهد، اما هیچ‌وقت پاسخی به درخواست‌ها داده نشد.


آمونیوم نیترات ماده انفجاری نسبتاً ایمنی است و با آتش معمولی منفجر نمی‌شود. تنها راه انفجار مخلوط شدن با یک ماده اشتعال‌زای دیگر یا گرمای بالاست.


بعضی گزارش‌ها می‌گویند جوشکاری در نزدیکی انبار موجب انفجار شده است. اما بر اساس این روایت مشخص نیست چرا در ویدئوهای حادثه ابتدا شاهد انفجارهای کوچک متعدد در بندر هستیم.


منافع اقتصادی بی‌ثباتی لبنان


لبنان دارایی فراوان و بازار املاک و مستغلاتی دارد که میلیاردها دلار می‌ارزد. این کشور می‌تواند مورد طمع کرکس‌های اقتصادی در سراسر جهان باشد که در آرزوی به یغما بردن این ثروت با حداقل هزینه در میانه یک بحران بزرگ اقتصادی هستند.


همچنین صندوق بین‌المللی پول هم احتمالاً بدش نمی‌آید در لبنان سیاست «تعدیل ساختاری» اجرا شود تا در عوض بخشی از بدهی‌های لبنان بخشیده شود.



به نظر می‌رسد از نگاه ژئوپلیتیک و ژئواکونومیک طرف‌هایی که سود می‌کنند آمریکا، عربستان و فرانسه باشند. تصادفی نیست که امانوئل مکرون، خادم وظیفه‌شناس خاندان روچیلد، روز پنجشنبه به بیروت آمد تا در سخنانی که یادآور عصر استعمار بودند از «پشتیبانی» از فرانسه و لزوم اجرای «اصلاحات» سخن بگوید.



حدود یک ماه قبل صندوق بین‌المللی پول هشدار داد که روند «انفجار درونی» اقتصاد لبنان در حال تسریع است. دولت لبنان یا باید توصیه‌های صندوق را بپذیرد و کمک مالی دریافت کند یا منتظر عواقب تصمیم خود باشد.



در این صورت می‌توان گفت فشار شدید روی ارز ملی لبنان که حدود یک سال است ادامه دارد، هشداری مؤدبانه بوده است.


در این شرایط لبنان مجبور به فروش شرکت‌ها و صنایع بزرگ خواهد بود و این فرصت خوبی برای صندوق بین‌المللی پول و ابربانک‌های غربی خواهد بود تا منابع ثروت لبنان را ببلعند.


البته برای این غول‌ها فقط شرکت‌ها کافی نیست و احتمالاً باید شاهد فروش بخش زیادی از املاک و مستغلات در لبنان باشیم.


مجری عملیات که بود؟


اما اسرائیل مظنون اصلی انفجاری است که غربی‌ها آن را «چرنوبیل لبنان» می‌خوانند.



یک روزنامه اسراییلی سال 2016 از طرحی برای نابودی شهر بیروت به‌منظور از بین بردن توان حزب‌الله سخن گفته بود.



انفجار لبنان بلافاصله بعد از زنجیره انفجارهای مشکوک در ایران و تشدید تنش‌ها بین اسرائیل و سوریه رخ داد.


درست همان روز انفجار نتانیاهو توئیت کرده بود: «ما یک گروهک را هدف قرار دادیم و اکنون ارسال‌کنندگان را هدف قرار می‌دهیم. ما هر کاری برای دفاع از خود انجام می‌دهیم. من به همه آن‌ها ازجمله حزب‌الله توصیه می‌کنم این را در نظر بگیرند.»


اسرائیلی‌ها هفته قبل از انفجار نیز تهدید کرده بودند در صورت آسیب دیدن نیروهای خود توسط حزب‌الله زیرساخت‌های لبنان را هدف قرار خواهند داد.


این انفجار هم‌راستا با خواسته کنگره آمریکا است که با تصویب لوایح متعدد خواهان اخراج حزب‌الله توسط دولت لبنان شده است.


ضربه آخر بر کمر لبنان


حتی ممکن است انفجار نتیجه عملیات موساد برای از بین بردن موشک‌های حزب‌الله در بندر بیروت یا حوالی آن باشد. در این صورت احتمالاً عملیات با خطا همراه بوده و این فاجعه رقم خورده است. با در نظر گرفتن این فرضیه توئیت نتانیاهو معنی خاص خود را خواهد داشت.



همچنین علت سکوت مقامات اسرائیلی بعد از حادثه نیز مشخص می‌شود.


در این صورت اظهارات ترامپ در روز سه‌شنبه مبنی بر اینکه ژنرال‌های آمریکایی به او گفتند حادثه بیروت نتیجه یک حمله بوده نیز معنی‌دار می‌شود.


اما این حادثه پیش از هر چیز من را به یاد اظهارات ژنرال وسلی کلارک در سال 2007 انداخت که از برنامه ارتش آمریکا برای نابودی هفت کشور طی پنج سال سخن گفته بود.


اکنون ارزش لیره لبنان سقوط کرده است، اکثر لبنانی‌ها ورشکسته شده‌اند و بیروت نیز آسیب شدیدی دیده است. شاید انفجار بیروت ضربه آخر بر کمر لبنان باشد.


انتهای پیام/4106/پ


انتهای پیام/

ارسال نظر