صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۵:۲۱ - ۲۲ مرداد ۱۳۹۹
یک نویسنده در گفتگو با آنا مطرح کرد؛

«دوران کوران» داستانی برای ثبت جهاد مدافعان سلامت است/ حضور در بیمارستان‌های ویژه بیماران کرونایی برای نگارش رمان

سید حسام‌الدین رایگانی گفت: برای دیدن واقعیت‌های بیماری کرونا با رعایت پروتکل‌های بهداشتی از بیمارستان ویژه بیماران کرونایی بازدید کردم.
کد خبر : 505633

به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات و کتاب گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، رمان «دوران کوران» اثر سید حسام‌الدین رایگانی روایت داستانی عاشقانه و اجتماعی است که در بستر دو‌ ماه ابتدایی شیوع ویروس کرونا به نگارش درآمده و در مدت کوتاهی با استقبال مخاطبان به چاپ سوم رسیده است. در این رمان روایت‌هایی حقیقی از کادر درمان و فضای بیمارستان‌ها با تخیل نویسنده تلفیق شده‌اند تا یک ملودرام رقم بخورد.


«دوران کوران» روایتی دسته اول از ویروس کرونا


سید حسام‌الدین رایگانی نویسنده جوان این رمان در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری آنا درباره حال هوای این کتاب گفت: «دوران کوران» رمانی عاشقانه و اجتماعی است که در بستر بروز بیماری کرونا و حال امروز جامعه نوشته شده و بازتاب‌دهنده خیلی از اتفاقات و روایت‌های مختلفی است که در محیط بیمارستان‌ها یا حال عمومی جامعه اتفاق افتاده و تلفیقی از حقیقت و خیال است.


وی با اشاره به اینکه شخصیت اول داستان رزیدنت رشته عفونی است و تقریباً شخصیت‌های اصلی داستان پزشک هستند، افزود: شاید بتوان گفت 60 تا 70 درصد اتفاقات داستان واقعی است اما یک خط سیر داستانی و یک نخ تسبیحی دارد که در مورد یک شخصیت خانم است که به عنوان رزیدنت عفونی عضو کادر درمانی است و همه آنها با این بیماری مواجه می‌شوند و تقریباً دو ماه ابتدای بیماری را از همان روزهای آغازین روایت می‌کند.


حضور در کانون شیوع کرونا برای نگارش رمان


این نویسنده اظهار کرد: یک هفته از اعلام رسمی بروز کرونا گذشته بود و من دیدم که روایت‌های مختلفی از بیمارستان‌ها و ... در سطح جامعه منتشر می‌شود و شایعات زیاد است؛ فکر کردم حال و هوای آن روزها را می‌توان به گونه‌ای بازتاب داد که بعدها مردم بخوانند و بفهمند که در این ماجرا چه گذشته است. هم به آنها یادآوری شود و هم اینکه نسل‌های بعدی که این تجربه را ندارند، متوجه شوند که وقتی این ویروس آمد چه حال و روزی بر جامعه حاکم شده بود.



رایگانی درباره حضور در بیمارستان‌های مخصوص بیماران کرونایی گفت: با رعایت پروتکل‌های بهداشتی اقدام به بازدید از بیمارستان ویژه بیماران کرونایی کردم؛ و از مرحله ورود به اورژانس و تریاژ و معاینه خیلی سطحی تا بستری در بخش و در ICU و فوت و ... سعی کردم همه اینها را در نزدیک‌ترین حالت ممکن ببینم. با مریض‌ها، پرستارها و کادر درمان صحبت کردم و همه مشاهداتی را که داشتم نوشتم و خیلی چیزها را هم ضبط کردم. بعد از آن چند بار دیگر هم مراجعه داشتم، به بیمارستان‌های مسیح دانشوری، بعثت و بقیةالله  و به یک‌سری از درمانگاه‌هایی که مخصوص عکس گرفتن از ریه بودند. خیلی از اتفاقاتی هم که روایت شده برگرفته از این مشاهدات است که به رشته تحریر درآمده است.


ثبت جهاد مدافعان سلامت برای آیندگان


وی با بیان این مطلب که آنچه از این روزگار خواهد ماند روایت است،  عنوان کرد: اینکه ما فکت‌ها و وقایع خشک کرونا را یک مقدار نمک اضافه کنیم، به آن درام بدهیم، یک داستان ملودرام درست کنیم که شخصیت دارد، شخصیت‌هایش زنده هستند، آدم‌ها با آنها هم‌ذات‌بنداری می‌کنند؛ وقایع و گره دارد، مواردی از این دست به جذابیت قضیه خیلی کمک می‌کند و باعث می‌شود در ذهن مخاطب ثبت و تثبیت می‌شود.


این نویسنده جوان درباره بازخوردهای مخاطبان رمان گفت: وقتی تلاش‌های مدافعان سلامت را در یک داستان بخوانید و با شخصیت‌های آن زندگی کنید، با جزئیات و حالات وصف شخصی آنها پیش بروید در ذهن افراد به شدت تثبیت شود و واقعاً من بازخورد اینچنینی زیاد داشتم که ما از این به بعد بیشتر رعایت می‌کنیم، که مثلاً ما خیلی ترسیدیم، خیلی گریه کردیم، یک جاهایی خیلی بغض کردیم. یک عده می‌گفتند ما خودمان کادر درمان هستیم و حالات را خوب نوشتی و ما هم همه اینها را تجربه کردیم.


رایگانی خاطرنشان کرد: مفهوم اصلی داستان این است که در مخوف‌ترین و بدترین شرایط هم می‌شود تأثیرگذار بود و آدم باید تأثیرش را بگذارد. این مفهوم کلی قضیه بود که این شخصیت اصلی قهرمان داستان هم اقدامات زیاد مختلفی در بیمارستان انجام می‌دهد تا امید را افزایش دهد و فضا را زنده‌تر کند.


انتهای پیام/4028/


انتهای پیام/

ارسال نظر