مولتی‌ورس؛ از نظریه تا واقعیت/ آیا در جهان موازی زندگی می‌کنیم؟
گروه دانشگاه خبرگزاری آنا-هانا حیدری؛ ممکن است جهانی که در آن زندگی می‌کنیم، تنها جهان موجود نباشد. درواقع جهان ما می‌تواند تنها یکی از جهان‌های بی‌نهایتی باشد که «مولتی‌ورس» یا چندجهانی را تشکیل می‌دهند. شاید در ابتدا مولتی‌ورس مفهومی غیرواقعی و غیرمنطقی به نظر برسد؛ اما باید بدانید که بر اساس قوانین فیزیک وجود جهان‌های موازی کاملاً امکان‌پذیر است.
در علم فیزیک تنها یک راه به مولتی‌ورس ختم نمی‌شود؛ در نظریه‌های متعددی به طور مستقل به این نتیجه‌گیری اشاره می‌شود. در حقیقت برخی از متخصصان بر این باورند که احتمال وجود جهان‌های پنهان بیشتر از عدم‌وجود آنهاست. در ادامه با نظریه‌های علمی معتبری در خصوص مولتی‌ورس آشنا می‌شوید.
جهان‌های بی‌نهایت
دانشمندان مطمئن نیستند که فضا-زمان چه شکلی دارد؛ اما به احتمال زیاد صاف و تخت است و تا بی‌نهایت گسترده شده است. در فیزیک، فضا-زمان عبارت است از یک مدل ریاضی که زمان و فضا را به صورت درهم‌تنیده و به عنوان یک کمیت پیوسته با یکدیگر ترکیب می‌کند. بنابراین، اگر فضا-زمان تا ابد گسترش یافته باشد، پس باید در مقاطعی تکرار شده باشد، چرا؟ زیرا روش‌های قرارگیری ذرات در فضا و زمان محدود است.
بدین‌ترتیب در مقاطع تکراری فضا-زمان نسخه‌ای دیگری از شما وجود دارد. درواقع نسخه‌های بی‌نهایتی از شما در طیف بی‌نهایت و تکراری فضا-زمان وجود دارد. برخی از این نسخه‌ها دقیقاً کاری را انجام می‌دهند که شما در حال انجام آن هستید، در حالی که برخی دیگر از آنها انتخاب‌های متفاوتی در زندگی شخصی و شغلی خود داشته‌اند.
از آنجایی که جهان قابل‌رؤیت تنها تا جایی ادامه دارد که نور طی 13.7 میلیارد سال پس از انفجار بزرگ به آن راه یافته است، پس فضا-زمان ماورای این فاصله متعلق به جهان دیگری است. بدین ترتیب تعداد زیادی جهان در کنار یکدیگر قرار دارند و لحافی غول‌پیکر از جهان‌ها را تشکیل داده‌اند.
جهان‌های حبابی
در کنار جهان‌های متعدد ایجادشده از طریق گسترش بی‌نهایت فضا-زمان، نظریه دیگری به نام «تورم ابدی» وجود دارد که ایجاد جهان‌های دیگر را توضیح می‌دهد. طبق این نظریه، جهان بعد از انفجار بزرگ با سرعت زیادی گسترش یافته است، درواقع مانند یک بادکنک. تورم ابدی برای نخستین بار توسط الکساندر ویلنکین، کیهان‌شناس دانشگاه تافتز مطرح شد. به گفته وی؛ تورم برخی از بخش‌های جهان متوقف شده اما باقی مناطق همچنان در حال متورم شدن هستند و این امر باعث ایجاد جهان‌های حبابی مجزا شده است.
جهان ما یکی از آن جهان‌هایی است که تورم در آنها متوقف شده که این امر اجازه تشکیل ستارگان و کهکشان‌ها را داده است. با این حال جهان ما یک حباب کوچک در دریای بزرگی از فضاست، تورم در برخی از این جهان‌های حبابی همچنان ادامه دارد. قوانین و اساس فیزیک در برخی از این جهان‌های حبابی با جهان ما متفاوت است که باعث عجیب‌وغریب بودن این جهان‌ها می‌شود.
جهان‌های موازی
یکی دیگر از ایده‌های برخاسته از نظریه ریسمان مفهوم «جهان‌های چندبُعدی» است، جهان‌های موازی که دور از دسترس ما شناور هستند. این نظریه توسط پل ستینهارد از دانشگاه پرینستون و نیل توروک از مؤسسه فیزیک تئوری پریمتر مطرح شده است. بر اساس این ایده، بعدهای بیشتری در جهان وجود دارد؛ در حقیقت بعدها تنها به سه بعد فضا و بعد زمان موجود در جهان محدود نیستند.
در فیزیک، نظریه ریسمان چهارچوبی نظری فراهم می آورد که در آن ذرات نقطه‌ای فیزیک ذرات با اشیای یک‌بعدی به نام ریسمان‌ها جایگزین شده‌اند. این نظریه به توصیف چگونگی انتشار ریسمان‌ها در فضا و برهمکنش آنها بر یکدیگر می‌پردازد. در مقیاس‌های بزرگ‌تر از ابعاد ریسمان‌ها، ریسمان‌ها شبیه ذرات نقطه‌ای هستند که جرم، بار، و دیگر خواص آن توسط وضعیت ارتعاشی آن ریسمان مشخص می‌شود.
بر اساس نظریه جهان‌های موازی، ممکن است در کنار جهان سه‌بعدی ما، جهان‌های سه‌بعدی دیگری نیز وجود داشته باشد که دور از دسترس ما شناور باشند. البته جهان‌های دیگر همواره موازی و دور از دسترس نیستند و گاهی اوقات با یکدیگر تلاقی می‌کنند که باعث تکرار انفجار بزرگ و شروع مجدد می‌شود.
جهان‌های دختر
جهان ذرات ریزاتمی مبتنی بر قوانین نظریه مکانیک کوانتوم است. این نظریه احتمال دیگری در خصوص وجود مولتی‌ورس را مطرح می‌کند. مکانیک کوانتوم جهان را بر اساس احتمالات تعریف می‌کند و نتایج قطعی برای آن در نظر نمی‌گیرد. محاسبات ریاضی این نظریه نشان می‌دهد که تمامی نتایج احتمالی یک موقعیت اتفاق می‌افتد، درواقع هر نتیجه در یک دنیای مجزا اتفاق می‌افتد.
برای مثال اگر شما بر سر دوراهی قرار بگیرید، جهان فعلی دو جهان دختر به وجود می‌آورد که در یکی از آنها شما راه سمت راست و در دیگری راه سمت چپ را انتخاب می‌کنید.
جهان‌های ریاضیاتی
بحث و گفتگوهای بسیاری در این خصوص وجود دارد که آیا ریاضی یک ابزار مفید برای تعریف جهان یا واقعیتی بنیادین است. آیا مشاهدات ما از جهان درک ناقصی از ماهیت واقعیت ریاضی است؟ بنابراین شاید ساختار ریاضیاتی خاصی که جهان را تشکیل داده است تنها گزینه موجود نباشد. شاید تمام ساختارهای ریاضیاتی ممکن به عنوان جهان‌های جداگانه‌ای وجود داشته باشند. یک ساختار ریاضیاتی مفهومی است که می‌توان کاملا مستقل از بشریت تعریف کرد. بنابراین احتمال دارد جهانی مستقل از انسان‌ها وجود داشته باشد.
انتهای پیام/4021/پ
انتهای پیام/