اثر توانبخشی شنوایی کودکان کم‌شنوا بر میزان استرس، اضطراب، افسردگی و امید به زندگی والدین

به گزارش خبرنگار گروه استان‌های خبرگزاری آنا، طرح پژوهشی پروین ویسکرمی دانشجوی دکتری روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد با راهنمایی مهدی روزبهانی و کوروش گودرزی از اعضای هيئت علمی اين واحد دانشگاهی با عنوان «مقایسه جنبه‌های منتخب رشدی (حرکتی ظریف، حرکتی درشت، فردی اجتماعی، زبان) در کودکان ۶ تا ۱۸ ماهه شنوا، ناشنوا و ناشنوای توانبخشی شده براساس مقیاس دنور ۲» در سومین دوره جشنواره پایان‌نامه‌های برتر جایزه پروفسور حسابی حضور يافت و به عنوان طرح برتر برگزیده شد و مورد قدردانی قرار گرفت.

پروین ویسکرمی دانشجوی دکتری روانشناسی عمومی روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری آنا هدف از انجام این مطالعه را بررسی اثربخشی توانبخشی شنوایی کودکان کم‌شنوا بر میزان استرس، اضطراب، افسردگی و امید به زندگی والدین آنها عنوان کرد.

امید به زندگی که در والدین کودکان سخت‌شنوا وجود دارد، نمی‌تواند بر اساس تربیت شنوایی و تکنیک‌های توانبخشی شنوایی فرزندان آنان توسعه پیدا کند و یا مقدار آن کاهش یابد

وی در تشریح روش‌ها و نتایج این پژوهش بیان کرد: این پژوهش از نوع مطالعه علّی ـ مقایسه‌ای بود. جامعه مورد مطالعه‌ تمام والدین کودکان کم‌شنوا در شهرهای خرم‌آباد و نورآباد استان لرستان در سال 1396 بود. بر این اساس 60 پدر و مادر دارای فرزند کم‌شنوا به شیوه نمونه‌گیری غیرتصادفی در دسترس انتخاب شدند.

ویسکرمی گفت: فرزندان 30 نفر از پدر و مادران (15 پدر و 15 مادر) خدمات توانبخش شنوایی را دریافت و فرزندان 30 نفر از پدر و مادران (15 پدر و 15 مادر) خدمات توانبخش شنوایی را دریافت نکرده بودند. برای اندازه‌گیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامه‌ استرس، افسردگی و اضطراب –داس 21 (1987، لایبوند) و پرسشنامه امیدواری (1998، میلر وپاورز) استفاده شده است و داده‌ها توسط آزمون آماری تحلیل واریانس چند متغیری تحلیل شدند.

 دانشجوی دکتری روانشناسی عمومی روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد درباره يافته‌های این طرح پژوهشی بیان کرد: نتایج پژوهش نشان داد که میزان استرس، اضطراب، افسردگی و امید به زندگی در والدینی که کودک کم‌شنوای آنها به موقع تحت تربیت شنوایی واقع شده‌اند در مقایسه با والدینی که کودک آنها تحت تربیت شنوایی قرار نگرفته‌اند، بهبود داشته است؛ اما این میزان از نظر آماری معنی‌دار مشاهده نشد (05/0P>).

ویسکرمی یکی از اهداف مطالعه را بررسی اثر توانبخشی شنیداری کودکان کم‌شنوا بر افزایش میزان امید به زندگی والدین آنها دانست و افزود: همانطور که مشاهده شد به طور کلی میزان امید به زندگی در والدینی که کودک آنها تحت توانبخشی شنیداری قرار داشت در مقایسه با والدینی که کودکشان تحت توانبخشی شنیداری قرار نداشت، بیشتر بود.

وی ادامه داد: بنا بر نتایج این پژوهش امید به زندگی که در والدین کودکان سخت‌شنوا وجود دارد، نمی‌تواند بر اساس تربیت شنوایی و تکنیک‌های توانبخشی شنوایی فرزندان آنان توسعه پیدا کند و یا مقدار آن کاهش یابد.

مسئول اديومتری و مدير آموزش و توانمندی گروه شنوايی‌شناسی دانشگاه علوم پزشكی لرستان یکی دیگر از اهداف مطالعه حاضر را بررسی اثر توانبخشی شنیداری کودکان کم‌شنوا بر کاهش میزان افسردگی والدین آنها عنوان کرد و به آنا گفت: همانطور که مشاهده شد به‌طور کلی میزان افسردگی در والدینی که کودک آنها تحت توانبخشی شنیداری قرار داشت در مقایسه با والدینی که کودکشان تحت توانبخشی شنیداری قرار نداشت، کمتر بود.

 دانشجوی دکتری روانشناسی عمومی روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد خاطرنشان کرد: بنا بر نتایج این پژوهش، افسردگی که در والدین کودکان سخت‌شنوا وجود دارد بر اساس تربیت شنوایی و تکنیک‌های فعالیت است که می‌تواند افکار، رفتار، احساسات و احساسات فرد را تحت تأثیر قرار دهد.

عواملی مانند طبقه اجتماعی، کیفیت زندگی، سطح تحصیلی و شغلی پایین والدین دارای فرزندان کم‌شنوا در مناطق جغرافیایی مورد مطالعه عامل مؤثرتری در اضطراب، افسردگی، استرس و امیدواری به دریافت خدمات توانبخشی شنوایی فرزندان است.

وی اظهار کرد: والدین باید توانمندی‌های خاصی را در این ارتباط کسب کنند که به مرور زمان بر شدت تنش و ناراحتی‌های عاطفی آنان می‌افزاید و موجبات بروز افسردگی را در آنان تشدید می‌دهد؛ اما این واقعیت وجود دارد که پژوهش‌های زیادی نشان داده‌اند وجود کودک کم‌شنوا در والدین می‌تواند به بروز افسردگی بینجامد.

ویسکرمی متذکر شد: یکی دیگر از اهداف مطالعه حاضر بررسی اثر توانبخشی شنیداری کودکان کم‌شنوا بر کاهش میزان اضطراب والدین آنها بود. همانطور که مشاهده شد به‌‌طور کلی میزان اضطراب در والدینی که کودک آنها تحت توانبخشی شنیداری قرار داشت در مقایسه با والدینی که کودکشان تحت توانبخشی شنیداری قرار نداشت، کمتر بود.

 دانشجوی دکتری روانشناسی عمومی روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد گفت: نتایج این مطالعه نشان داده است که سطح اضطراب در والدین در حد نرمالی بوده  که می‌توانسته است تحت تأثیر امور روزانه و همیشگی که در زندگی با آن روبه‌رو هستند، قرار گرفته باشد، وضعیت شغلی، معیشتی و تحصیلات والدین در حد پایین بوده که این موضوع نیز می‌توانسته است اثرات متفاوتی بر نحوه اضطراب والدین داشته باشد.

وی با بیان اینکه یکی دیگر از اهداف مطالعه حاضر بررسی اثر توانبخشی شنیداری کودکان کم‌شنوا بر کاهش میزان استرس والدین آنها بود، اظهار کرد: همانطور که مشاهده شد به‌طور کلی میزان استرس در والدینی که کودک آنها تحت توانبخشی شنیداری قرار داشت در مقایسه با والدینی که کودکشان تحت توانبخشی شنیداری قرار نداشت، کمتر بود.

ویسکرمی خاطرنشان کرد: بنا بر نتایج این پژوهش استرسی که در والدین کودکان سخت شنوا وجود دارد نمی‌تواند بر اساس تربیت شنوایی و تکنیک‌های توانبخشی شنوایی فرزندان آنان توسعه پیدا کند و یا مقدار آن کاهش یابد.

 دانشجوی دکتری روانشناسی عمومی روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد یادآور شد: با توجه به یافته‌های پژوهش به نظر می‌رسد، عواملی مانند طبقه اجتماعی، کیفیت زندگی، سطح تحصیلی و شغلی پایین والدین دارای فرزندان کم‌شنوا در مناطق جغرافیایی مورد مطالعه عامل مؤثرتری در اضطراب، افسردگی، استرس و امیدواری به دریافت خدمات توانبخشی شنوایی فرزندان باشد.

انتهای پیام/4062/