دعای حاجت+متن عربی و فارسی

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا،شیخ ابن فَهد از امام رضا(علیه‌السلام) در کتاب «عدّة الدّاعی» روایت کرده: هرکس پس از نماز صبح این کلمات را ادا کند حاجتی نخواهد مگر آنکه برایش فراهم شود و خداوند آنچه برای او اهمیت دارد برایش آماده سازد.

دعای حاجت

بِسْمِ اللّٰهِ وَصَلَّى اللّٰهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ ، ﴿وَأُفَوِّضُ أَمْرِى إِلَى اللّٰهِ إِنَّ اللّٰهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ ، فَوَقَاهُ اللّٰهُ سَيِّئاتِ مَا مَكَرُوا﴾، ﴿لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّى كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ ، فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَكَذَلِكَ نُنْجِى الْمُؤْمِنِينَ﴾ . ﴿حَسْبُنَا اللّٰهُ وَنِعْمَ الْوَكيلُ ، فَانْقَلَبُوا بِنِعْمةٍ مِنَ اللّٰهِ وَفَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ﴾ ، مَا شَاءَ اللّٰهُ لَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلّا بِاللّٰهِ ، مَا شَاءَ اللّٰهُ لَامَا شَاءَ النَّاسُ؛

به نام خدا، درود خدا بر محمد و خاندانش، کارهایم را تنها به خدا واگذار می‌کنم چه خدا به حال بندگان خویش آگاه است، پس خدا او را از نیرنگ آن‌ها نگاه داشت، معبودی جز تو نیست، پاک و منزهی، همانا من از ستمکاران بودم، پس به درخواست او (یونس) پاسخ گفتیم و او را از غم رهانیدیم و بدین‌سان مؤمنان را رهایی می‌بخشیم، خدا ما را بس است و نیکو وکیلی است، پس همراه با نعمت و فضل خدا و درحالی‌که هیچ آسیبی به آن‌ها نرسیده بود بازگشتند. آنچه خدا بخواهد همان می‌شود، هیچ نیرو و توانی نیست جز آنکه به خدا متکی است. آنچه خدا بخواهد آن می‌شود نه آنچه مردمان بخواهند؛

مَا شَاءَ اللّٰهُ وَإِنْ كَرِهَ النَّاسُ ، حَسْبِىَ الرَّبُّ مِنَ الْمَرْبُوبِينَ ، حَسْبِىَ الْخالِقُ مِنَ الْمَخْلُوقِينَ ، حَسْبِىَ الرَّازِقُ مِنَ الْمَرْزُوقِينَ ، حَسْبِىَ اللّٰهُ رَبُّ الْعالَمِينَ ، حَسْبِى مَنْ هُوَ حَسْبِى ، حَسْبِى مَنْ لَمْ يَزَلْ حَسْبِى ، حَسْبِى مَنْ كَانَ مُذْ كُنْتُ لَمْ يَزَلْ حَسْبِى ، حَسْبِىَ اللّٰهُ ، لَاإِلٰهَ إِلّا هُوَ ، عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ ، وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ.

آنچه خدا بخواهد خواهد شد گرچه مردمان خوش ندارند، کفایت می‌کند پروردگار مرا از یاری پروردگان، آفریدگار مرا از کمک آفریده‌ها، روزی دهنده مرا از لطف روزی‌خواران، خدای یکتا پروردگار جهانیان کفایتم می‌کند، مرا بس است آن‌که به‌حقیقت مرا بس است، مرا بس است آن‌که همواره مرا بس است، مرا بس است آن‌که همواره از آنگاه‌که بوده‌ام مرا بس بوده است، مرا بس است خدایی که معبودی جز او نیست، بر او توکل نمودم و اوست پروردگار عرش بزرگ.

بیشتر بخوانید:دعای ابوحمزه ثمالی

انتهای پیام/