«الگوی حکمی - اجتهادی» مهم‌ترین قدم در تحول و تعالی علوم انسانی
محسن زاینده‌رودی در گفتگو با خبرنگار گروه استان‌های خبرگزاری آنا با اشاره به الگوی حکمی- اجتهادی حجت‌الاسلام عبدالحسین خسروپناه معاون علوم انسانی و هنر دانشگاه آزاد اسلامی اظهار کرد: نگاه عمیق و عالمانه استاد خسروپناه به فلسفه علوم اجتماعی و سه مأموریت مهم آن یعنی «توصیف انسان مطلوب»، «توصیف و ارزیابی انسان محقق» و «نقد و تغییر انسان محقق به انسان مطلوب» در هر جامعه و ضرورت تحول در علوم اجتماعی (نظریه‌پردازی) در راستای رسیدن به این اهداف (تمدن‌سازی یا تحول ساختارها) با درنظرگرفتن مبادی، مبانی، روش‌شناسی و استدلال از مهم‌ترین و جدیدترین مباحت علمی توسعه است.»
وی افزود: «دکتر خسروپناه استادانه در مجموعه یادداشت‌های «الگوی حکمی-اجتهادی» به این موضوع پرداخته است. براساس الگوی حکمی-اجتهادی استاد خسروپناه، برای رسیدن به پیشرفت و تمدن سازی باید یک تحول همه‌جانبه را در همه ساختارهای جامعه ایجاد کرد که شرط اصلی آن تحول و تعالی علوم انسانی (به‌روزسازی، بومی‌سازی و حکمی‌سازی) در جامعه اسلامی است.»
بیشتر بخوانید:
تبیین الگوی حکمی-اجتهادی استاد خسروپناه درباره علوم اجتماعی/ ارائه الگویی برای اسلامی‌سازی معرفت
مبنای هستی‌شناختی و انسان‌شناختیِ الگوی حکمی-اجتهادی
دانشیار گروه اقتصاد دانشگاه آزاد اسلامی کرمان تبیین کرد: «نکته مهمی که باید به آن اشاره کرد تا نوآوری استاد خسروپناه روشن‌تر شود، این است که وی قوام اسلامی‌شدن علوم را به روش‌شناسی آن می‌داند به این معنی که اگر کسی بتواند روش‌شناسی یکی از حوزه‌های علوم انسانی (اجتماعی) را اسلامی کند، آنگاه می‌تواند از علوم اجتماعی اسلامی سخن به میان آورد.
زاینده‌رودی ادامه داد: «در جامعه اسلامی اگر علمی در حوزه علوم انسانی (اجتماعی) دارای جهت‌گیری باشد یا کاربردی برای جامعه اسلامی داشته باشد، می‌توان تعالی آن را به بحث گذاشت؛ البته نظر استاد خسروپناه این است که حتی در این مرحله تولید علم دینی نیازمند ارتباط علمای چند رشته از علوم انسانی با یکدیگر هستیم و توجه بیشتر به مباحث میان‌رشته‌ای را نیز به‌دنبال دارد.»
وی یادآور شد: «با توجه به این مقدمه و تأثیری که از مقاله استاد خسروپناه گرفتم و تخصص ناچیزی که در یکی از حوزه‌های علوم اجتماعی یعنی توسعه دارم، به فکر یک کرسی نظریه‌پردازی (در مرحله اول ترویجی) درباره بازتعریفی از مفهوم و معنی توسعه افتادم که شاید بتوانم جرقه‌ای کوچک ولی اثرگذار بین همکارانم ایجاد کنم و این ترس و دلهره برای عدم تغییر مبانی نظری و چارچوب‌های تئوریک رایج را کاهش دهم که شاید در آینده شاهد شعله‌های تحول علوم انسانی در همه زمینه‌ها باشیم.»
دانشیار گروه اقتصاد دانشگاه آزاد اسلامی کرمان اضافه کرد: «با این انگیزه با استاد خسروپناه تماس گرفتم و وی با دلگرمی به‌صورت خیلی جدی از این ایده استقبال کرد و سؤالاتم را در چارچوب مبانی نظری علم توسعه رایج با وی در میان گذاشتم که نتیجه آن برگزاری یک کرسی ترویجی در استان کرمان شد.»
زاینده‌رودی به آنا گفت: «انتظار می‌رود این کرسی ترویجی در آینده به کمک استاد خسروپناه به‌صورت یک کرسی نظریه‌پردازی تبدیل شود.»
وی تأکید کرد: به همین بهانه امیدوارم همکارانم در هفت محور؛ «چرا باید از توسعه 28 تعریف داشته باشیم؟»، «چرا باید توسعه را با غربی‌شدن یکی بدانیم؟»، «چرا باید توسعه را جدا از مفهوم پیشرفت در جامعه اسلامی در نظر بگیریم؟»، «چرا توسعه را مفهومی کیفی و غیرقابل اندازگیری می‌دانیم؟»، «چرا فکر می‌کنیم در فرایند توسعه هر چیز سنتی و قدیمی بد است و هر چیز نو و جدید خوب است؟»، «چرا فکر می‌کنیم که متخصصان ما همان نظریه‌پردازان هستند؟» و «چرا اعتقادی به بررسی و مطالعه و کشف قانونمندی‌های علم توسعه و کاربرد آن در جامعه اسلامی برای رسیدن سریع‌تر به توسعه نداریم؟» بنده را راهنمایی کنند.
انتهای پیام/4103/4062/
انتهای پیام/