کی بود کی بود من نبودم/ شانه‌هایی که از مسئولیت انتخاب ویلموتس خالی می‌شوند
به گزارش خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری آنا، احتمال شکست فدراسیون فوتبال در پرونده مشترک با مارک ویلموتس در دادگاه بین‌المللی حکمیت ورزش (CAS) باعث شده تا شاهد شانه خالی کردن تمامی افرادی که به شکلی به این قرارداد مرتبط هستند، باشیم.
پس از رفتن کارلوس کی‌روش از سرمربیگری تیم ملی فوتبال ایران، بحث انتخاب جانشین او مدت زیادی در محافل خبری مطرح بود. فدراسیون فوتبال چندین ماه در انتخاب سرمربی جدید وقت گذاشت و نهایتاً مارک ویلموتس به عنوان سرمربی معرفی شد. در همان روزهای اولی که کی‌روش جدا شده بود، مازیار ناظمی مدیر کل وقت روابط عمومی وزارت ورزش و جوانان در صحبت‌های خود و همچنین با گذاشتن پُست در توئیتر از نام‌های بزرگی چون زین‌الدین زیدان، ژوزه مورینیو، یورگن کلینزمن و لوران بلان به‌عنوان سرمربیان آینده تیم ملی فوتبال ایران سخن گفت. در شرایطی که در باور هیچ یک از کارشناسان و مربیان کشورمان نشستن چنین مربیان گرانقیمتی با توجه به ظرفیت‌های موجود در فدراسیون وجود نداشت.
با انتخاب مارک ویلموتس رؤسای فدراسیون فوتبال به تعریف و تمجید از این مربی بلژیکی پرداختند. مهدی تاج وی را مربی نجیبی دانست که از وی به‌عنوان مربی با اخلاق، مسئولیت‌پذیر و دارای قدرت فنی مناسب یاد کرد. محمود اسلامیان نیز او را بهترین گزینه برای نشستن بر روی نیمکت تیم ملی دانست و نظیر این توصیف‌ها از سوی محمدرضا ساکت عضو هیئت رئیسه فوتبال نیز شنیده شد.
بعد از مدتی که شاهد نتایج ضعیف ویلموتس بودیم و تیم ملی ایران برابر بحرین و مدتی بعد مقابل عراق شکست خورد، مباحثی چون پروازی بودن این مربی به میان آمد و سپس قرارداد ویلموتس فسخ شد. این اتفاق در شرایطی رخ داد که بحث قرارداد 2 میلیون یورویی ویلموتس از سوی مهدی تاج رئیس وقت فدراسیون فوتبال رد شد و بعد از مدتی مشخص شد قرارداد این مربی 2 میلیون و 200 هزار یورو بوده است.
این روزها که قرارداد ویلموتس منتشر شده و ابعاد آن بر همگان عیان است، ضعف و بی‌کفایتی رئیس و هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال در انعقاد این قرارداد را نمی‌توان کتمان کرد تا جایی که صفی‌الله فغان‌پور مدیر حقوقی فدراسیون هم اعلام کرده او قرارداد را پیش از امضا رؤیت نکرده است. جالب اینکه تمامی مسئولان فدراسیون فوتبال در مورد این قرارداد شانه خالی کردند و توپ را به زمین وزارت ورزش و جوانان انداختند. اگرچه وزارتخانه نقش عمده‌ای در عقد این قرارداد داشت اما نمی‌توان به راحتی از اشتباهات بزرگ تاج، ساکت و اسلامیان گذشت. حتی اگر لازم باشد آن‌ها در مراجع قضایی پاسخگوی خیانت بزرگ خود به فوتبال ایران باشند.
در این موضوع نمی‌توان نقش وزیر ورزش هم نادیده قلمداد شود چون وقتی او در ریزترین مسائل باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس دخالت می‌کند، قطعاً در خصوص تیم ملی فوتبال نیز نظرات خود را لحاظ کرده است. البته خدا را شکر در اساسنامه جدید فدراسیون فوتبال نقش وزیر ورزش به نوعی حذف شده و او پایش را از روی گلوی فوتبال برمی‌دارد.
نکته مهمی که در خصوص انتخاب مارک ویلموتس به‌عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال ایران مغفول مانده این است که در همان زمان که بحث انتخاب سرمربی تیم ملی وجود داشت، بسیاری معتقد بودند که برانکو ایوانکوویچ با توجه به حضور چندین ساله در ایران، بهترین گزینه برای سرمربیگری تیم ملی بود. او که توانسته بود شخصیت از دست رفته پرسپولیس را بازگرداند و این تیم را به قدرت اول فوتبال اول کشورمان تبدیل کند، می‌توانست از تجربیات ارزنده خود در تیم ملی نیز نهایت بهره را ببرد اما به بهانه احترام به هواداران پرسپولیس، برانکو بار دیگر سکاندار فوتبال ملی ایران نشد تا چند ماه بعد با پرداخت نشدن مطالبات معوقه‌اش تصمیم به جدایی از پرسپولیس بگیرد و در حال حاضر هم پرونده طلب وی در فیفا علیه پرسپولیس اجرایی شده است.
آنچه مشخص است، بسیاری در پُست‌های مهم فوتبال ایران به دنبال منافع خود بوده و هستند و در شرایطی که می‌شد برانکو را با یک سوم مبلغ قرارداد ویلموتس به‌عنوان سرمربی تیم ملی معرفی کرد، از این مربی با دانش گذر شد تا دردسرهای مربی بلژیکی دامن فوتبال ملی ایران را بگیرد و اگر دادگاه حکمیت ورزش (CAS) رأی به سود ویلموتس دهد، حکم بزرگ‌ترین بدهی فوتبال ایران به مربیان خارجی اجرایی می‌شود.
انتهای پیام/4048/
انتهای پیام/