ضعف دیپلماسی حلقه گمشده ورزش ایران/ افشاگری‌ها چه سودی دارد؟!
به گزارش خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری آنا، کمتر کسی المپیک ریو و اتفاقات تلخی که برای بهداد سلیمی افتاد را فراموش می‌کند. قهرمان سنگین‌وزن کشورمان چند ماه مانده به المپیک از ناحیه رباط صلیبی دچار مصدومیت شد و زیر تیغ جراحی رفت. سلیمی در حالی به آوردگاه المپیک ریو رسید که به‌سختی توانست با مصدومیت خود را به آمادگی برساند. در المپیک ریو مدال طلای یک ضرب باید به بهداد می‌رسید اما مخالف هیئت ژوری در نهایت دست او را از مدال طلا کوتاه کرد.
در چند روز گذشته بهداد سلیمی در یک فضای غیر رسمی( لایو اینستاگرام) صحبت‌های مطرح کرد که شاید پس از چهار سال گفتنش تأثیری برای وزنه‌برداری نداشته باشد. بهداد سلیمی گفته است: «می‌خواهم حرفی بزنم که هیچ کجا نگفته‌ام. یکی از مسئولان قبلی کمیته ملی المپیک، مطلبی را برای من بازگو کرد و البته گفت اگر جایی به نقل از او عنوان کنم، تکذیب می‌کند. او گفت، شب قبل از مسابقه من، دو ساعت با آیان جلسه داشتند و از آیان خواسته‌اند اجازه بدهد بهداد کار خودش را کند و ایران یک مدال طلای دیگر بگیرد اما او قبول نکرده بود. اکنون که مسئولان کمیته ملی المپیک و فدراسیون جهانی تغییر کرده‌اند، آن موضوع را مطرح کردم. این مسائل آدم را خیلی اذیت می‌کند. من هنوز حسرت المپیک ریو را می‌خورم چون دست‌های کثیفی پشت پرده بود.»
تاماش آیان پدرخوانده وزنه‌برداری دنیا چند وقت پیش به دلیل اتهامات زیادی برکنار شد؛ او به اتهامات وسیع مالی و پنهان‌کاری در مورد دوپینگ وزنه‌برداران متهم بود و در حالی که باید خیلی زودتر از این‌ها با صندلی ریاستش خداحافظی می‌کرد پس از کش و قوس طولانی بالاخره از سمتش کنار رفت. البته تهیه مستندی از سوی آلمان و پرداختن به موضوع اتهامات او در کناره‌گیری‌اش بی‌تأثیر نبود.
افشاگری‌های بهداد سلیمی به‌خوبی نشان می‌دهد در سال 2016 و در جریان المپیک ریو پیرمرد وزنه‌برداری دنیا تمام قد مقابل طلای او در این المپیک ایستاد و حسرت طلای یک ضرب را بر دل بهداد گذاشت. اما سؤالی که این روزها مطرح است چرا بعد از 4 سال باید این افشارگری‌ها صورت بگیرد؟! مگر نه اینکه یکی از مسئولان کمیته المپیک سابق به صراحت گفته که تاماش آیان قبول نکرده که ایران یک مدال طلای دیگر داشته باشد؛ چرا همین صحبت او چهار سال پیش توسط مسئولان ورزش ایران پیگیری نشد؟!
مگر دیپلماسی ورزش غیر از این است که از حق‌وحقوق ورزشکاران ایران دفاع کند؟ چرا در جریان المپیک ریو در شرایطی که بهداد سلیمی به‌سختی و با مصدومیتی که چند ماه قبل از المپیک گرفتار آن شده بود تا دوباره آوردگاه المپیک را ببیند با ناعدالتی محرز دستش از مدال طلا کوتاه ماند و مسئولان ورزش کشور هم می‌دانستند پای پدرخوانده وزنه‌برداری دنیا به میان است اما سکوت کردند!
پس از صحبت‌های بهداد، شهنازی دبیر سابق کمیته ملی المپیک هم مهر تأیید بر صحبت‌های این قهرمان سابق کشورمان زد و در این باره گفته است: «تاماش آیان که مرد قدرتمند وزنه‌برداری جهان در 3 دهه گذشته بود، مدت‌ها با فدراسیون ایران و به‌طور مشخص با آقای علی مرادی زاویه داشت. او فکر می‌کرد علی مرادی به عنوان آلترناتیو برای جایگزینی او تلاش می‌کند و یا حداقل تصور می‌کرد که با وی همراهی ندارد. در المپیک ریو وقتی سهراب مرادی مدال طلا گرفت، خطر بهداد سلیمی را تهدید کرد، زیرا اگر موفق می‌شد مدال طلا بگیرد، این یک موفقیت بزرگ برای فدراسیون ایران و آقای مرادی محسوب می‌شد. حتماً دقت کرده‌اید که بدون اعلام قبلی و به صورت غیرمنتظره در روز مسابقه، هیئت ژوری تغییر کرد و همان فرد عراقی عضو هیئت ژوری شد که البته با اختیاراتی که آیان داشت توانست این جابه‌جایی را انجام دهد.» او اما بحث برگزاری جلسه کمیته ملی المپیک با تاماش آیان را رد کرده و ماجرا را پیچیده‌تر از قبل کرد. شهنازی در این باره گفته بود: «بحث جلسه با او توسط مدیران کمیته اصلاً مطرح نبود چون آیان رسماً چنین موضوعی را بیان نمی‌کرد که بتوان به او ایرادی وارد کرد. او بسیار زیرک بود و به نوعی موضع خود را بروز نمی‌داد.»
در شرایطی که ورزشکار کشورمان به‌خوبی می‌داند دست‌های پشت پرده‌ای برای ناکامی او در رسیدن به مدال طلا وجود داشته بدون شک مسئولان ورزشی کشور هم از آن مطلع بودند؛ اما اینجاست که دوباره پای ضعف دیپلماسی ورزش ایران به میان می‌آید و به راحتی یک طلای المپیک از چنگ ایران خارج می‌شود و جالب اینکه بعد از چهار سال و در شرایطی که بهداد دیگر در وزنه‌برداری نیست و از دنیای قهرمانی خداحافظی کرده این صحبت‌ها مطرح می‌شود که قطعاً تأثیری در سرنوشت ورزشی او نخواهد داشت. دیپلماسی ورزش ایران همیشه حلقه گمشده‌ای بوده است که سال‌ها در تمامی رویدادهای خاص بین‌المللی نبود آن به‌خوبی حس می‌شود.
انتهای پیام/4057/
انتهای پیام/