ترکیب هوش مصنوعی و رایانش کوانتومی چه تأثیری بر پیشرفت دنیای فناوری دارد؟

به گزارش خبرنگار حوزه علم، فناوری و دانش بنیان گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، کاربران اینترنت در سراسر جهان، هر روز 2.5 اگزابایت داده تولید می‌کنند؛ این معادل 250هزار کتابخانهٔ ملی کنگرهٔ آمریکا یا محتوای 5 میلیون لپ تاپ است. روزانه در هر دقیقه 3.2 میلیارد کاربر جهانی اینترنت با اشتراک‌گذاری 9هزار و 772 مطلب در برنامه پینترست، 347هزار و 222 توئیت در برنامه توئیتر و 4.2 میلیون لایک در فیس‌بوک همچنان به بانک‌های داده، اطلاعات اضافه می‌کنند. علاوه بر این بسیاری داده‌های دیگر با گرفتن عکس و فیلم، ذخیره اسناد، افتتاح حساب در شبکه‌های اجتماعی و موارد دیگر به وجود می‌آیند.

به گفته کارشناسان قدرت رایانه‌های سنتی در حد پردازش داده‌ها بوده و جالب اینکه تولید داده‌ها روز به روز در حال رشد است.

این موارد به‌سادگی دلالت می‌کنند که ما برای پردازش داده‌ها در مقیاس گسترده، نیازمند محاسبات زیادی هستیم. چاره این کار، استفاده از پیشرفته‌ترین فناوری‌ها یعنی رایانش کوانتومی (Quantum Computing) و هوش مصنوعی است.

رایانهٔ کوانتومی ماشینی است که از پدیده‌ها و قوانین مکانیک کوانتوم برای انجام محاسباتش استفاده می‌کند. رایانه‌های کوانتومی با رایانه‌های فعلی تفاوت اساسی داشته و سرعت حیرت‌انگیزی دارند. همچنین می‌توانند از خواص و قوانین فیزیک کوانتوم برای ذخیره‌سازی و انجام عملیات روی داده‌ها استفاده کنند.

یک تحقیق توسط Research and Markets نشان می‌دهد که محاسبات کوانتومی و هوش مصنوعی با یکدیگر بسیار هم افزا هستند، زیرا محاسبات کوانتومی در حل مسئله به هوش مصنوعی سرعت می‌بخشد، و هوش مصنوعی یک ساختار یادگیری خودکار را برای محاسبات کوانتومی فراهم می‌کند. انتظار می‌رود که این ترکیب مزایای بسیاری از جمله کشف سریع‌تر پارامتر، تنظیم و حتی تنظیمات احتمالی الگوریتم را تسریع بخشد. این فراتر از واقعیت نیست که هوش مصنوعی ممکن است در مقطعی بر محدودیت‌های سخت‌افزاری محور محاسبات کوانتومی غلبه کند، و این امکان را به سیستم‌عامل‌ها بدهد تا به ماشین‌هایی با اهداف کمتر تبدیل شوند.

علاوه بر این، محققان ایتالیایی نشان داده‌اند که امکان انتقال یک بیت کوانتومی (یا qubit) در آنچه که می‌تواند یک وضعیت دنیای واقعی نامیده شود، وجود دارد. آن‌ها این کار را توسط هوش مصنوعی انجام دادند. پدیده انتقال qubit چیز جدیدی نیست، اما این کار که به سرپرستی Enrico Prati از انستیتوی فوتونیک و نانوتکنولوژی در میلان انجام شده، اولین باری است که در شرایطی انجام می‌شود که سیستم از شرایط ایدئال منحرف شده باشد. علاوه بر این، این اولین بار است که یک کلاس از الگوریتم‌های یادگیری ماشین موسوم به یادگیری تقویت عمیق برای یک مسئله محاسبات کوانتومی اعمال شده است.

محققان روسی از انستیتوی فیزیک و فناوری مسکو، انستیتوی فیزیک و فناوری ولیف و دانشگاه ملی تحقیقاتی، فناوری اطلاعات، مکانیک و اپتیک سن‌پترزبورگ، یک شبکه عصبی ایجاد کرده‌اند که با تجزیه و تحلیل ساختار آن دریافتند که می‌توانند رفتار یک سیستم کوانتومی را پیش‌بینی کنند. شبکه عصبی به‌طور مستقل راه‌حل‌هایی را پیدا می‌کند که با اثبات مزیت کوانتومی سازگار باشد. این به محققان در ساخت رایانه‌های کوانتومی جدید و مؤثر کمک می‌کند. وقتی در مورد پیشرفت‌های هوش مصنوعی صحبت می‌کنیم، تنها چیزی که می‌توانیم بدست آوریم این است که هوش مصنوعی پیشرفته است اما به اندازه هوش انسانی خوب نیست.

علاوه بر این، مدل‌های یادگیری عمیق هوش مصنوعی در پیش‌بینی رفتار انسان زیاد خوب عمل نکرده اند چه رسد به تقلید از آن. کامپیوترها صرف‌نظر از سرعت، تمایل دارند به‌صورت خطی فکر کنند، ولی انسان‌ها این‌گونه نیستند.
این فقط درباره تفاوت‌های بدنی بین پردازنده‌ها و مغز انسان نیست؛ این واقعیت است که مغز به‌طور موازی مقدار زیادی از اطلاعات را پردازش می‌کند، و کامپیوترهای کلاسیک نمی‌توانند این سطح عظیم موازی را تحمل کنند.

اما، همان‌طور که توسط نشریه Datamation عنوان شده، كامپيوترهای كوانتومی آن طور که در اطلاعات به نظر می‌رسند، به‌طور انبوه موازی نیستند. و به گفته دانشمندان دانشگاه علم و فناوری چین، این ممکن است کامپیوترهای کوانتومی را قادر سازد پیوند مورد نیاز برای تقلید و پیش‌بینی دقیق انسانی را ایجاد کنند.

اکنون در ایالات‌متحده، فقط شرکت IBM رهبری در هر دو حوزه هوش مصنوعی و محاسبات کوانتومی دارد که نشان‌دهنده حرکت درست این شرکت است. IBM معتقد است كه آن‌ها در بازه زمانی 2025 دارای یک كامپیوتر كوانتومی فعال خواهند بود، و این نشان می‌دهد كه آن‌ها قبل از سال 2030 نیز می‌توانند سیستمی داشته باشند كه با محاسبات كوانتومی بتوانند یك هوش مصنوعی انسانی دقیق ایجاد کنند.

انتهای پیام/4112/