صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۶:۲۹ - ۳۱ ارديبهشت ۱۳۹۹
در برنامه اتفاق رقم خورد؛

تاریخچه ادویه‌شناسی به روایت یک پژوهشگر خوراک‌شناس

برنامه تلویزیونی«اتفاق» در سی‌امین شب اردیبهشت‌ماه با موضوع ادویه‌شناسی میزبان یک پژوهشگر خوراک‌شناس بود.
کد خبر : 491123

به‌گزارش خبرنگار حوزه رادیو و تلویزیون گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا داور ملی سازمان میراث فرهنگی در برنامه تلویزیونی «اتفاق» گفت: فلفل سیاه متداول‌تر از همه ادویه‌ها است و نقطه مخالف آن زعفران است زیراکه گران‌ترین ادویه می‌باشد.


ستایش فرجی، داور ملی سازمان میراث فرهنگی مهمان سی‌امین شب اردیبهشت ماه در برنامه اتفاق بود وی در رابطه با تاریخچه ادویه با اشاره به اینکه سابقه مصرف ادویه به  ۴۵۰۰ سال پیش باز می‌گردد بیان کرد: شکارچیانی که حیوانات را شکار می‌کردند و  شکار آنها روی گیاهان دارویی می‌افتاد جزو اولین نفراتی هستند که با طعم و مزه ادویه آشنا شدند.


عضو هیئت موسس انجمن خوراک و نوشیدنی ایران ادامه داد: مصریان هنگام ساخت اهرام ثلاثه زمانی که گرفتار سختی کار بودند برای در امان ماندن از بلاها به سیر و پیاز مراجعه می‌کردند و این شیوه در کشورما نیز وجود داشت و اگر خانواده دچار بیماری می‌شد گردنبندی از سیر بر گردنش آویزان می‌کردند.


فرجی افزود: مصریان در ادامه ادویه دیگری مانند؛ رازیانه، میخک، دارچین و غیره را نیز شناسایی کردند همچنین از آن زمان تاکنون زنان عشایر در شهرکرد، کردستان و لرستان از میخک به عنوان مسکن برای تسکین دردها، آرامش دادن، خوش‌بو کردن موها و... استفاده می‌کردند.


وی افزود:همچنین سیب میخ‌کوب در کردستان نماد مهر، عشق و دوستی است که عاشق سیب آغشته به میخک که بسیار نیز خوش‌بو است را به معشوق می‌دهد، این سیب همیشه خوشبو ماندگار است.


فرجی تصریح کرد: سه هزار سال پیش در پاپیروس‌های مصری به استفاده از آویشن، گشنیز و شنبلیله به منظور حفظ سلامتی توصیه شده است و در فرهنگ ما نیز برای درمان سرماخوردگی از سوپ‌‌های شنبلیله  و دمنوش‌های آویشن استفاده می‌شد.


محقق و پژوهشگر خوراک در پاسخ به سوال مجری برنامه اتفاق که پرسید پیشرفت علم سبب شناخته شدن این ادویه‌ها بود؟ اظهار کرد: سازگاری با محیط کم کم به بشر یاد داد که چه چیزی سبب کاهش و چه چیزی سبب رشد بیماری می‌شود.


فرجی گفت: ملکه صبا پیشکش‌هایی را به حضرت سلیمان می‌داد که یکی از این هدایا ادویه بود همچنین کاروانی که حضرت یوسف از چاه بیرون کشید کاروان تجاری ادویه بود، که این داستان‌های مذهبی جایگاه ادویه را در سه هزار سال پیش نشان می‌دهند ادویه در آن زمان گران‌بها بود حکم طلا داشت.


وی در پاسخ به این پرسش که جهانشمول ترین ادویه کدام است؟ گفت: فلفل سیاه متداول‌تر از همه ادویه‌ها است و نقطه مخالف آن زعفران است زیراکه گران ترین ادویه می‌باشد لذا هنوز وارد بسیاری از فرهنگ‌ها نشده و بیشترین مصرف زعفران در ایران است.


عضو هیئت موسس خوراک و نوشیدنی ایران تصریح کرد: سه هزار پیش از دوران هخامنشیان زعفران وارد زندگی افراد شد و از آن برای رنگ‌دادن به نان و غذا استفاده می‌شد همچنان جوهری از زعفران گرفته شد که حکم پادشاهان با آن نوشته می‌شد.


محقق و پژوهشگر خوراک در پاسخ به این پرسش که چرا دنبال ادویه رفتید؟ گفت: عرق و علاقه بنده به وطن یکی از دلایلی است که به سمت پژوهشگری خوراک رفتم و همچنین دغدغه اصلی‌ام در زندگی سفر برای پیدا کردن نانوشته‌های خوراک و رازهایی در مورد خوراک و فرهنگ خوراک که در حال فراموش شدن هستند لذا ۱۱ سال است که به همه جای ایران سفر می‌کنم.


داور ملی سازمان میراث فرهنگی ادامه داد: بزرگترین تجار ادویه اعراب بودند که سفرهای تجاری خود را از کشورهای شرق آسیا، هند و پاکستان آغاز و تا بخش‌هایی در اروپا ادامه دادند، اما خوراک‌های اروپایی‌ها اوایل طعم‌دار نبودند و زمانی که به با ادویه آشنا شدند ورودشان به آسیا نیز بیشتر شد.


وی گفت: حتی ۳ هزار سال پیش جنگی با هدف استعمار کردن ادویه جنگ‌های ادویه‌ای در بین کشورهای هلند و انگلیس رخ داد.


فرجی افزود: دوره صفویه دوران شکوفایی آشپزی است و چاشنی‌های خاص ایران مانند رب انار در آن زمان رایج شد.


داور ملی سازمان میراث فرهنگی گفت: در آن زمان از موسیر برای ضدعفونی کردن آب استفاده می‌شد، همچنین گل محمدی هم در ایران و هم در اروپا کشت می‌شود اما می‌توان ادعا کرد که بزرگترین تولیدکنندگان گلاب محمدی از زمان هخامنشیان در فارس و زمان صفویه در کاشان انجام شده است.


 انتهای پیام/4104/


انتهای پیام/

ارسال نظر