همنوایی اروپا با آمریکا برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران تکرار می‌شود؟/شریک دزد و رفیق قافله!
گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا – حسین ارجلو؛ روزنامه نیویورک‌تایمز در 26 آوریل گزارش کرد که وزیر خارجه آمریکا با گروهی از مشاورانش در حال تدوین یک متن حقوقی است تا به پشتوانه آن، ایالات‌متحده را یکی از طرف‌های توافق هسته‌ای جا بزند و از این طریق، تحریم تسلیحاتی شورای امنیت سازمان ملل را دائمی کند. این در حالی است که کاخ سفید دو سال پیش رسماً از این توافق خارج شد و این استدلال حتی صدای متحدان اروپایی ترامپ را نیز در آورد.
«پیتر استانو»، سخنگوی امور خارجی و سیاست امنیتی کمیسیون اروپا در واکنش به این طرح تصریح کرد که تروئیکای اروپایی با پیشنهاد آمریکا موافقت نخواهند کرد چراکه پایان تحریم تسلیحاتی، بخشی از برجام به شمار می‌آید. وزارت امور خارجه فرانسه نیز در خصوص رفع تحریم‌های تسلیحاتی ایران، تصریح کرد که پاریس عمیقاً به قطعنامه 2231 و توافق وین، پایبند است.
جزئیات تحریم تسلیحاتی ایران
یکی از مباحث مهمی که در جریان مذاکرات هسته‌ای از سوی گروه ۱+۵ پرداخته شد، موضوع «پی.ام.دی» (PMD) یا «ابعاد احتمالی نظامی» برنامه هسته‌ای کشورمان بود. در همین راستا، غرب خواستار اعمال محدودیت پنج‌ساله ذیل قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل در ژوئیه سال ۲۰۱۵ شد تا به‌اصطلاح از بابت خریدوفروش تسلیحاتی ایران اطمینان حاصل کند.
بیشتر بخوانید:
تمنای محال آمریکا برای تحریم تسلیحاتی ایران/ ضرب شستی که دوباره خواهند چشید
بر اساس این قطعنامه که به مناسبت برجام به تصویب رسید، از کشورهای دنیا خواسته شد تا از معامله و تمهید هر نوع تسهیلات مبادلاتی، مالی و لجستیکی در خصوص تجهیزات نظامی سنگین به ایران طی یک دوره زمانی پنج‌ساله پس از کلید خوردن برجام یا تا موعد ارائه «گزارش جمع‌بندی مشروح» اجرای برجام توسط نهاد ناظر (آژانس بین‌المللی انرژی اتمی) امتناع کنند. در این قطعنامه همچنین لیستی از اقلام تحریمی ارائه شد که بالگردهای تهاجمی، سامانه‌های موشکی، هواپیماهای جنگی، ناو، تانک رزمی، توپخانه سنگین، وفق سیاهه تسلیحات متعارف سازمان ملل و قطعات یدکی و برنامه‌های آموزشی و خدماتی برای آن‌ها ازجمله اقلام و خدمات ممنوعه به شمار آمده‌اند.
مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا فعالانه به دنبال تمدید تحریم تسلیحاتی ایران است
این ممنوعیت به‌صورت خودکار در 18 اکتبر 2020 (27 مهر 99) رفع خواهد شد و ظاهر امر آن است که اروپا با آن مخالف است. اما سؤال اینجاست که مخالفت اروپا با تصمیم آمریکا آیا از تضمین اجرایی برخوردار است؟ اروپا به ایران چه تعهدی داده که در صورت جدیت آمریکا برای الغای خروجش از برجام و ورود دوباره به آن، با تمدید تحریم‌های ایران در حوزه تسلیحات همراهی نکند؟ در طول دوره یکجانبه توافق هسته‌ای از جانب ایران، اروپا تلویحاً و تصریحاً از فشارهای آمریکا به‌منظور ممانعت از اجرای تعهداتش شکوه می‌کرد ولی در مقام عمل آنچه از مقامات قاره سبز مشاهده شد، چیزی جز همراهی و رعایت حال واشنگتن نبود.
تکرار سناریوی برجام
به نظر می‌رسد در این ماجرا نیز همان سناریو در حال تکرار است. واقعیت این است که اروپایی‌ها نشان داده‌اند چیزی جز اظهار تأسف و مخالفت در مقام سخن علیه سیاست‌های ضدایرانی در چنته ندارند و برآیند رفتار آن‌ها، در تحریم‌های وحشیانه و بی‌سابقه آمریکا تجلی‌یافته است.
واقعیت این است که بروکسل هیچ‌گونه مخالفت بنیادی با سیاست‌های واشنگتن ندارد و در بهترین حالت، نمی‌تواند داشته باشد!
نمی‌توان پذیرفت فرانسوی‌ها که از زبان «ژان ایو لودریان»، وزیر امور خارجه این کشور در بهمن 97 تهدید کرده بودند اگر گفتگو غرب با ایران در مورد برنامه موشکی و بالستیک ایران پیشرفت نداشته باشد، تحریم‌های سختی علیه کشورمان اعمال خواهند کرد، امروز مدافع رفع تحریم تسلیحاتی ایران شده باشند.
ژان ایو لودریان، وزیر امور خارجه فرانسه
آلمانی‌ها هم که سخنگوی امور خارجی و سیاست امنیتی کمیسیون اروپا از طرف آن‌ها گفته که با تصمیم آمریکا مخالف هستند، در همان سال بارها از برنامه موشکی ایران ابراز نگرانی کردند. انگلیس نیز از مخالفان سرسخت تقویت تسلیحاتی جمهوری است. هنوز واکنش توهین‌آمیز «دومینیک راب» وزیر خارجه انگلیس به انتقام موشکی ایران از آمریکا در جریان حمله به پایگاه عین الاسد را فراموش نکرده‌ایم، زمانی که گستاخانه گفت: «ما از ایران می‌خواهیم این حملات بی‌ملاحظه و خطرناک را تکرار نکند و در عوض به دنبال کاهش تنش فوری باشد».
ازاین‌رو، به نظر می‌رسد که اروپا در تلاش برای همراهی با راهبرد فشار حداکثری کاخ سفید به‌منظور خنثی‌سازی و مقابله با استراتژی «مقاومت فعال» است و انتظار رفتاری جز این، با واقعیت مقارن نیست.
انتهای پیام/4106/
انتهای پیام/