روابط‌عمومی؛ چالش‌ها و فرصت‌ها
گروه استان‌های خبرگزاری آنا؛ به‌صورت مقدمه ورود به بحث و در مقام تعریف حاصل جمع، تعاریف مختلفی که علی‌الاطلاق از روابط عمومی می‌توان به دست داد، این است که روابط عمومی مدیریت گردش اطلاعات میان سازمان (در بحث حاضر، دانشگاه) و برون سازمان را فراهم می‌آورد؛ البته مدیریت گردش اطلاعات در درون سازمان نیز مسئله حائز اهمیتی است که در این فقره نیز حضور و تأثیر روابط عمومی تداخل تام و تمام دارد؛ اما عمده انتظار و اثربخشی در ایجاد ارتباط میان سازمان و برون آن است.
بیشتر بخوانید:
لزوم تغییر رویکرد و تأمین زیرساخت در روابطعمومیها
روابط عمومی نقش اساسی دیگری نیز پیدا می‌کند و آن تسهیل‌گری امور است. در این نگاه روابط عمومی به‌عنوان یک کاتالیزور در دانشگاه عمل می‌کند و سرعت پیشبرد فرایندها را افزایش می‌دهد و از این رو روابط عمومی موتوری محرکه و توان افزاست و این تسهیل‌گری را البته به‌صورت هنرمندانه عملیاتی می‌سازند، ساده‌ترین مثال ایجاد یک بانک اطلاعاتی کامل و البته سهل الوصول از دانشگاه و ارائه این بانک به دانشجویان، استادان و کارکنان و ارباب رجوع است که بسته به توانمندی، سلیقه و هنر روابط عمومی می‌تواند رضایت‌بخشی حداکثری و یا حداقلی و حتی نارضایتی را ایجاد کند.
استفاده از ظرفیت روابط عمومی‌ها در سطح کلان کشور به نحو حداقلی بوده است. این مدعا از آنجا به اثبات می‌رسد که در عرصه نشر اطلاعات سازمانی (همه گونه‌های اطلاعات قابل انتشار) هیچ وحدت رویه و روح مشترک حاصل از یک نظام از پیش تعریف شده نشر اطلاعات در بستر رسانه‌ها به چشم نمی‌خورد.
نکته دیگر در این میان نبود یک تشکیلات سازمند، دارای نظام و دارای عنوان و برند با عنوان روابط عمومی در سطح کلان کشور است، مجدداً تأکید می‌کنم که اگر اعتقاد مدیریت کلان (از سطوح ملی گرفته تا یک تک سازمان) به روابط عمومی حقیقتاً وجود داشته باشد، باید مدیریت تهیه و توزیع اطلاعات بر عهده روابط عمومی‌ها باشد و نتیجه این کار خروجی دارای هدف و تأثیرگذار بر جامعه هدف خواهد بود؛ بنابراین رضایت‌مندی نیز حاصل می‌شود، این رضایت‌مندی یک عنصر پنهان یا غیرقابل رصد نیست، به‌راحتی می‌توان تعیین کرد که نظر مخاطبان سازمان‌های مختلف در میزان رضایت‌مندی از عملکرد آنها چه اندازه است و به گمان بنده نتیجه محصل و نمره مناسبی به مجموعه عملکردها در سازمان‌های مختلف کشوری داده نخواهد شد که یک سوی این نبود اقبال عمومی قطعاً به روابط عمومی‌ها بازمی‌گردد.
چالش‌ها:
مهم‌ترین چالش پیش روی روابط عمومی در تمام سازمان‌ها و از جمله دانشگاه، مسئله «پاسخگویی» است. بحران کرونا مثال بسیار مناسبی است که می‌توان از آن به‌عنوان یک تجربه ناب به‌ویژه در عرصه دانشگاهی نظر بیفکنیم.
با شیوع بیماری کرونا و آغاز تعطیلات فراگیر کشوری، رکن آموزشی دانشگاه‌ها یعنی وضعیت برگزاری کلاس‌ها محکوم به تعطیلی شد، فضای مجازی بستر مناسبی برای رفع و رجوع نقصان تعطیلی کلاس‌ها به نظر می‌رسید، استراتژی دانشگاه‌های مختلف از دو حال خارج نبود، برگزاری کلاس‌ها به شیوه برخط (آنلاین) و یا به روش غیربرخط (آفلاین).
طبیعی است که هر کدام از این دو روش را که در پیش بگیریم، پاسخگویی متفاوتی نیز از دل آن برون خواهد آمد، این مسئله در دانشگاه آزاد اسلامی البته بسیار متفاوت است، دانشگاه آزاد اسلامی بر پایه شهریه دانشجویان استوار بوده و بنابراین نوع مطالبات دانشجویان بسیار متفاوت از سایر دانشگاه‌ها، خاصه دانشگاه‌های فاقد شهریه است.
به‌دلیل شیوع یک بیماری ناشناخته (که فقط حامل یک اسم است، اما مسمی ندارد) شرایط کل کشور پراسترس است، وضعیت بنگاه‌های اقتصادی پرابهام است، رکن آموزشی دانشگاه‌ها عملاً با چالش روبه‌رو است و از همه مهم‌تر یک بیماری شناخته شده، اما پنهان و خاموش در حال رشد است، نارضایتی، نارضایتی از چه؟
از هر چیز ممکن، از قرنطینه، تعطیلی بازار، تعطیلی کلاس، اخبار ناگوار، ....
حال کافی است که این نارضایتی در بدنه دانشجو و استاد رسوخ کند، حساسیت فوق العاده بالای روابط عمومی در همین‌جاست، روابط عمومی باید برترین تدبیر ممکن را که همان شفاف‌سازی است، ارائه و از توجیه‌گری و مسامحه در ارائه اطلاعات پرهیز کند و این مسئولیتی خطیر و چالشی جدی است.
فرصت‌ها:
به اعتقاد بنده روابط عمومی‌ها باید به فرصت‌سازی روی بیاورند، به طور کلان این انتظار که مدیریت ارشد سازمان، یک قانون از بالا خلق کند که در آن روابط عمومی به عنوان قلب تپنده و رکن رکین سازمان، مدیریت معنوی کار را بر عهده بگیرد، انتظاری یأس‌آور است؛ بنابراین مسئولان روابط عمومی در سازمان‌های مختلف باید زنجیره‌های کوچک ارتباطی با یکدیگر را تعریف و تقویت کنند و در مرحله بعد این زنجیره‌های اولیه، خود حلقه‌های واسط بعدی را پدید بیاورند و در نهایت یک شبکه تشکیلاتی جامع کشوری فراهم آید که دارای اساسنامه و چارت تشکیلاتی بوده و روح هم‌افزایی و وحدت رویه را در سطوح زیرین خود یعنی روابط عمومی سازمان‌ها، جاری سازد.
از فرصت‌های خرد نیز می‌توان به ظرفیت استفاده از فضای مجازی اشاره داشت، با همه‌گیری استفاده از اینترنت بر بستر شبکه‌های موبایل، فرصت مهمی در اختیار روابط عمومی‌ها قرار گرفته که اطلاع‌رسانی و تبلیغات را در این عرصه روان کنند و البته هنر استفاده از این فضا رکن اساسی جذب مخاطب است.
البته یک اشکال عمده نیز در کاربست فضای مجازی وجود دارد و آن نبود تطبیق بین نیازهای ارتباطی یک سازمان با بوم‌ساخت سخت‌افزاری و نرم‌افزای موجود در کشور است، از این رو مجبور هستیم که در بسترهای بیگانه مانند اپلیکیشن‌ها فعالیت کنیم و این بسترهای نرم‌افزاری که به‌خصوص بر روی پلتفرهای موبایلی (که خود این موبایل نیز تولید داخل نیست) سوار می‌شوند، ما را در پی خود می‌کشند؛ به نوعی خود را بر ما تحمیل می‌کنند و کافی است که یک تحریم ظالمانه رخ دهد و ساخته‌های پیشین و آرشیو زحمات، همه و همه از بین برود.
مسعود محمودی مدیر روابط عمومی دانشگاه آزاد اسلامی همدان
انتهای پیام/4062/
انتهای پیام/