شلیک به خودی نظامیان آمریکایی به امری عادی تبدیل‌شده است/6 پرده از تلفات پنتاگون در کشتار نیروهای خودی

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا، هزاران مورد از شلیک به نیروهای خودی در تاریخ نظامی جهان ثبت‌شده است که حدود 2 تا 20 درصد از تلفات در خلال نبردها را شامل می‌شود. همچنین، موارد متعددی ازاین‌دست وقایع در طول رزمایش‌های نظامی ثبت‌شده است. بر اساس تحقیقی که انجام شد، آمار ثبت‌شده از تلفات شلیک به خودی، به سال 1643 یعنی زمان آغاز جنگ‌های داخلی انگلیس بازمی‌گردد. در طول 377 سال پس‌ازآن، شاخص‌ترین آمار، مربوط به جنگ‌افروزترین کشور جهان است. آمریکایی‌ها فجایع مختلفی در این خصوص آفریده‌اند که حتی بعضی از آن‌ها در مورد افراد شاخص روی‌داده و مهمتر اینکه، از بیان حقیقت – حداقل برای مدت چند هفته – سر باز زده‌اند. در ادامه، به برخی از این رویدادها اشاره می‌شود.

سال 2004، کشته شدن «پت تیلمن»، فوتبالیست معروف آمریکایی در افغانستان

«پاتریک دانیل تیلمن» موسوم به «پت تیلمن»، بازیگر مطرح فوتبال آمریکایی بود که پس از حوادث 11 سپتامبر، ورزش را رها کرد و در ژوئن 2002 برای جنگ علیه تروریسم به ارتش این کشور پیوست. خبر خداحافظی وی از دنیای ورزش و ملحق شدن او به پنتاگون، سر و صدای زیادی به پا کرد و مسئولان وقت این وزارتخانه، نتوانستند ذوق‌زدگی خود را از این حرکت پنهان کنند. بااین‌حال، شعف آمریکایی‌ها چندان دوام نیافت و او در 22 آوریل 2004 در ولایت «خوست» افغانستان کشته شد. ارتش بعدها اعتراف کرد که در همان ساعات اولیه مطلع بود که مرگ وی، به دلیل شلیک نیروهای خودی بوده اما با نقض قوانین، پنج هفته واقعیت را از خانواده او و افکار عمومی آمریکا مخفی کردند.

پاتریک دانیل تیلمن، فوتبالیست آمریکایی که به ارتش پیوست و در سال 2004 در افغانستان به دست همقطارانش کشته شد

حقایقی که پس‌ از این ماجرا افشا شد حتی هولناک‌تر بود. به‌عنوان نمونه، در گزارش ارتش آمده بود که فاصله تیلمن با فردی که به وی شلیک کرد آن‌قدر نزدیک بود که می‌توانست او را ببیند. همچنین، یونیفرم او پس از مرگش سوزانده شد و حفره‌های سرش به دلیل شلیک گلوله در گزارش پزشکی نادیده گرفته شد. فرماندهان به هم‌قطارانش دستور دادند که در مورد مرگ او کنکاش نکنند و به کسی چیزی نگویند. جالب اینکه یک روز پس ‌از انتشار گزارش مرگ او به دلیل «شلیک نیروهای دشمن»، یک ژنرال برجسته آمریکایی تلاش کرد که به «جورج بوش»، رئیس‌جمهور وقت آمریکا هشدار دهد که این روایت با واقعیت مطابق نیست.

سال 2002، کشته شدن سربازان کانادایی شرکت‌کننده در یک رزمایش با بمب‌های آمریکایی

در آوریل 2002، چهار سرباز کانادایی شرکت‌کننده در یک رزمایش نظامی با بمباران یک هواپیمای آمریکایی کشته شدند. خلبان آمریکایی در آن حادثه، یک بمب 500 پوندی را بر سر هم‌پیمانانش ریخت ولی بهانه آورد که گرد و غبار رزمایش باعث شد که تشخیص ندهد شلیک‌ها از ناحیه نیروهای خودی است نه از شبه‌نظامیان طرف طالبان. او همچنین گفت فرماندهانش هرگز به وی نگفته بودند که کانادایی‌ها آن شب در آن منطقه، قرار است رزمایشی با شلیک گلوله‌های جنگی برگزار کنند.

سال 2003، روز خونین عراق

در 23 مارس 2003، روزی مرگبار برای نیروهای آمریکایی رقم خورد. در آن روز، نیروی هوایی آمریکا دستور داد که به سمت یک خودروی دشمن شلیک شود. گزارش پنتاگون درباره این واقعه حاکی است که «مشکلات ارتباطی» (رادیویی) با واحدهای عمل‌کننده منجر به آن حادثه شد. درحالی‌که یک گروه از نیروهای هنگ «چارلی» تحت آتش سنگین توپخانه‌ها، نارنجک، خمپاره و شلیک سلاح‌های کوچک ارتش صدام قرار داشتند، درخواست پشتیبانی هوایی کرد و دو هواپیمای «فیرچایلد ریپابلیک ای-۱۰ تاندربولت 2» به این درخواست پاسخ دادند، غافل از اینکه خودروی هدف قرارگرفته، آمریکایی است، نه عراقی.

هواپیمای آمریکایی فیرچایلد ریپابلیک ای-۱۰ تاندربولت 2

هواپیماها چندین شلیک به‌سوی خودروی نظامی نیروهای آمریکایی انجام دادند و تا زمانی که دستور توقف حمله صادر نشد، دست از شلیک برنداشتند. تمام سرنشینان آن خودروی نظامی براثر شلیک اشتباه، کشته شدند.

سال 2001، سه آمریکایی توسط بمب‌افکن‌های بی -52 کشته شدند

در 5 دسامبر 2001، سه سرباز آمریکایی و پنج افغانستانی در بمباران نیروهای آمریکایی در افغانستان کشته شدند. ماجرا ازاین‌قرار بود که یک فروند بمب‌افکن راهبردی بی- 52 یک بمب 2 هزار پوندی با قابلیت هدایت ماهواره‌ای را روی یک پست فرماندهی که به دست نیروهای آمریکایی و متحدان افغانستانی این کشور افتاده بود، پرتاب کرد که در میان کشته‌شدگان، نیروهای ویژه اسکورت «حامد کرزای»، رئیس‌جمهور آینده این کشور نیز دیده می‌شد. پنتاگون در اطلاعیه‌ای که بعدها صادر کرد، مدعی شد مرکز فرماندهی، مختصات نیروهای خودی را به‌جای نیروهای طالبان ارسال کرده بود.

سال 1994، ساقط شدن 2 بالگرد بلک هاوک توسط جنگنده‌های اف-15

یکی از بدترین حوادث تاریخ نظامی آمریکا در آوریل 1994 در عراق روی داد، هنگامی‌که جنگنده‌های اف -15 دو فروند بالگرد نظامی «بلک هاوک» را بر فراز منطقه پروازممنوع در شمال بغداد سرنگون کردند. بر اثر شلیک به خودی هواپیماهای آمریکایی 26 نفر ازجمله 15 آمریکایی کشته شدند. 11 افسر انگلیسی، فرانسوی، ترکیه‌ای و پنج نفر از امدادگران کرد نیز در آن حادثه جان باختند.

بیشتر بخوانید:

کشته‌شدن سرباز آمریکایی در سقوط بالگرد ارتش در جنوب کابل

فرمانده ناوگان هفتم نیروی دریایی آمریکا برکنار شد

این افراد، از فعالیت بشردوستانه نیروهای کرد در عراق پس از جنگ خلیج‌فارس حمایت کرده و در حال انتقال غذا و دارو بودند. خلبانان اف-15 به‌اشتباه فکر کرده بودند که بالگردهای بلک هاوک، پرنده‌های عراقی هستند که وارد منطقه پروازممنوع شده‌اند و مسئولیت کیفری آن، متوجه هیچ‌یک از مقامات پنتاگون یا خلبانان نشد. 

سال 1991، کشته شدن 9 سر باز انگلیسی در عراق

در 17 فوریه 1991، 9 سرباز انگلیسی که با خودروهای زرهی در شمال عراق در حال انجام مأموریت بودند، از سوی نیروهای آمریکایی به‌اشتباه، اهداف عراقی تلقی شده و هدف حملات هواپیماهای «فیرچایلد ریپابلیک ای-۱۰ تاندربولت 2» قرار گرفتند.

درمجموع، 35 آمریکایی و 9 سرباز انگلیسی در جنگ خلیج‌فارس طی شلیک نیروهای خودی کشته شدند. این اشتباهات فاحش آن‌قدر تکرار شد که روزنامه انگلیسی گاردین در سال 2011، گزارشی با عنوان «چگونه شلیک به خودی نیروهای آمریکایی به یک امر عادی تبدیل‌شده است؟» منتشر کرد.

مستند «دومین ضربه به در»؛ روایتی از سربازان آمریکایی که به‌اشتباه کشته شدند

در سال 2012، مستندی به نام «دومین ضربه به در» (A Second Knock at the Door) به کارگردانی «کریستوفر گرایمز» ساخته شد. این مستند، روایتی از چهار خانواده آمریکایی را به تصویر کشید که کارگردان برای کشف حقیقت پیرامون نحوه کشته شدن عزیزان و فرزندانشان در عراق و افغانستان با آن‌ها همراه می‌شود. این افراد طی شلیک به نیروهای خودی کشته بودند ولی پنتاگون، اطلاعات غلطی به خانواده آن‌ها ارائه کرده بود.

در این مستند، کارگردان شرحی از خانواده‌های را به تصویر کشیده که پس از ماه‌ها به‌صورت اتفاقی از کشته شدن فرزندان و عزیزانشان براثر تیراندازی یا انفجار مطلع می‌شوند که با آنچه در ابتدا شنیده بودند، مغایرت داشت. سپس دست به جستجو زده و پس از مدت‌ها درمی‌یابند که آن‌ها به دست هم‌قطارانشان به‌اشتباه کشته شده‌اند.

انتهای پیام/4106/پ