صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

ورزش

سلامت

پژوهش

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

علم +

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۴:۰۵ - ۲۱ ارديبهشت ۱۳۹۹
نگارش علمی پایان‌نامه 46/

واژه‌هایی که نباید در نوشتن پایان‌نامه و مقاله‌های علمی به کار برد/ 12 اشتباه رایج در نگارش مقاله و پایان‌نامه نویسی

واژه‌ها و عبارت‌هایی را که در نگارش یک پایان‌نامه و یا متن علمی باید از به‌کارگیری آنها پرهیز شود در این گزارش می‌خوانید.
کد خبر : 488673

به گزارش خبرنگار حوزه پایان‌نامه گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، نگارش پایان‌نامه ازجمله موارد تخصصی است که اغلب دانشجویان در نحوه نگارش علمی آن با مشکلاتی روبرو هستند، از انتخاب عنوان گرفته تا نگارش بخش‌های مختلف پایان‌نامه و اصلاحات تخصصی مربوط به آن، ازاین‌رو خبرگزاری آنا بر آن است تا با ارائه سلسله مباحثی در رابطه با نحوه نگارش پایان‌نامه و نکاتی که در این خصوص دانشجویان باید بدانند، چراغ راهی برای علاقه‌مندان به نگارش دقیق و تخصصی پایان‌نامه‌ها باشد.


پس از خواندن این گزارش دانشجویان و علم‌دوستان با «واژه‌هایی که در پایان‌نامه و مقالات علمی نباید به کار برده شود» آشنا خواهند شد.





بیشتر بخوانید:


انواع مقالات علمی را بشناسید/ از آشنایی با مقالات کنفرانسی تا ISI در دنیای علم و فناوری





واژه‌ها و عبارت‌هایی که در نگارش یک پایان‌نامه و یا متن علمی باید از به‌کارگیری آنها پرهیز کرد:


1- قیدهایی مانند «واقعاً»، «در واقع»، «حتماً»، «خوشبختانه»، «بدبختانه«


2- لطیفه و یا ضرب‌المثل


3- واژه‌هایی مانند: «خوب»، «بد»، «عالی»، «زشت»، «زیبا»، «احمقانه»، «وحشتناک»، «مشهور» - لازم به توضیح است که برای نگارش ارزیابی خود از کیفیت باید از واژگان دقیق استفاده کنید و از قضاوت‌های کیفی پرهیز نمایید.


4- واژه‌هایی مانند: «خالص»، «محض»، «حقیقت» که در باطن آنها نوعی قضاوت نهفته است.


5- واژه‌هایی مانند: «کامل»، «جامع» که در دنیای واقعی وجود ندارند.


6- واژه‌هایی مانند «ایده آل» که نسبت دادن آن به هر روش یا راه حلی دربردارنده قضاوت است.


7- واژه‌هایی مانند «امروز»، «به زودی»، «در آینده نزدیک»


8- عبارت‌هایی مانند: «به نظر می‌رسد»، «بیانگر آن است»، «نشان می‌دهد»، «واضح است که»، «حقیقت آن است که»؛ اگر به‌کارگیری این واژه‌ها برای اثبات موضوعی باشد، نباید به‌ کار گرفته شوند.


9- واژه «متفاوت» که گاهی به صورت اشتباه به جای گوناگون در نظر گرفته می‌شود.


10- واژه‌هایی مانند: «تعداد زیادی»، «از نوع»، «از جنس»، «چیزی شبیه به»، «فقط درباره»، «احتمالاً» که همگی آنها مبهم هستند.


11- واژه‌هایی مانند: «باید»، «لاجرم»، «همیشه»، «هر»


12- به کاربردن ضمایر اول شخص مانند: «در فصل بعد شرح خواهم داد» و یا به کار بردن ضمایر دوم شخص مانند «در فصل بعد می‌خوانید» جایی در نگارش یک متن علمی ندارند.


انتهای پیام/4133/پ


انتهای پیام/

ارسال نظر