صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

ورزش

سلامت

پژوهش

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

علم +

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۰۹:۲۱ - ۱۲ ارديبهشت ۱۳۹۹
در گزارش تاریخی آنا بخوانید؛

روزی که 2 بار «روز معلم» نام گرفت/ کدام گروهک «شهید مطهری» را ترور کرد؟

12 اردیبهشت برای تکریم فرهنگیان روز معلم نامیده شده است؛ روزی که در تاریخ دو بار به نام معلمان نام گرفت و شهید مطهری در سال 1358 به دست گروهکی تروریستی به شهادت رسید.
کد خبر : 486782

به گزارش خبرنگار گروه سیاسی خبرگزاری آنا، هر ساله 12 اردیبهشت مصادف با روز معلم است. در این روز آیت‌الله مطهری ترور و به شهادت رسید. به همین دلیل از سال 1358 تاکنون روز معلم نامیده شده است.


البته قبل از انقلاب اسلامی هم 12 اردیبهشت روز معلم نام گرفته بود و دلیل آن به شهادت رسیدن یکی از معلمان به دست رژیم پهلوی بود. در سال 1340 برخی از معلمان به دلیل همسان نبودن حقوقشان دست به اعتراض و تظاهرات زدند و مقابل بهارستان(مجلس شورای ملی قدیم) اعتراض کردند.


با بالا گرفتن اعتراض‌ها یکی از مأموران رژیم شاه اقدام به تیراندازی کرد و معلمی به نام «ابوالحسن خانعلی» را به قتل رساند. این حادثه برای شاه و دولت وقت که شریف امامی مسئولیت آن را برعهده داشت، گران تمام شد. قتل معلم بی دفاع توسط مأموران دولتی سبب شد دولت شریف امامی استعفا دهد.



پیکر ابوالحسن خانعلی در ابن بابویه در جوار مرقد شیخ صدوق در نزدیک حرم حضرت عبد العظیم حسنی با پوشش خبری گسترده به خاک سپرده می شود. کشته شدن دکتر خانعلی دولت وقت را سرنگون کرده و مملکت را تکان می‌دهد و معلمین مدارس اروپایی در کلاس‌های درس خود دانش آموزان را به احترام دکتر خانعلی امر به دقایقی سکوت کنند. حکومت شاه مجبور شد روز 12 اردیبهشت را روز معلم نام گذاری کند.


بعد از انقلاب اسلامی هم شهید مطهری به‌عنوان رئیس شورای انقلاب و امین امام خمینی(ره) پیشبرد انقلاب را در دست داشت تا اینکه در روز عصر 11 اردیبهشت به دست نیروهای جریان «فرقان» به شهادت رسید. 


شهید مرتضی مطهری در فریمان دیده به جهان گشود و راه حوزه را پیمود. او یکی از نظریه‌پردازان حکومت اسلامی و از اساتید الهیات دانشگاه تهران بود که مدت زیادی در حسینیه ارشاد به سخنران پرداخت. از او کتاب‌های زیادی درباره اخلاق، سیاست و تاریخ برجای مانده است. برخی از جریان‌های سیاسی نظیر؛ سازمان منافقین، چریک‌های خلق و گروهک فرقان به شدت مخالف او بودند.



شهید مطهری در شامگاه روز سه‌شنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۳۵۸ پس از پایان جلسه‌ای در منزل یدالله سحابی به همراه گروهی از رجال سیاسی انقلابی، در تاریکی شب و هنگام خروج از محل جلسه در کوچه پارک امین الدوله، هدف گلولهٔ یکی از افراد گروه تروریستی فرقان قرار گرفت و پس از انتقال به بیمارستان طرفه به شهادت رسید.


وی به شدت مخالف کمونیست، مارکسیست و گروه‌های التقاطی مانند؛ منافقین و فرقان بود. شهید مطهری در نقد معرفت‌شناسی مارکسیسم معتقد بود که ادراک امری مادی نیست و مغز فقط یک ابزار است و عمل ادراک به وسیله روح غیرمادی صورت می‌گیرد. او همچنین معتقد بود که پل ارتباطی میان ذهن و خارج ماهیت است و مفاهیم ذهنی آثار مصادیق خارجی را ندارند. به‌طور مثال اگر جسم خارجی دارای حرکت است نیازی نیست که صورت ذهنی آن هم متحرک باشد. حرکت لازمه وجود خارجی است، نه وجود ذهنی.



اما او به دست کدام گروهک ترور شد؟ گروهک فرقان، گروهی بود که در اردیبهشت سال ۱۳۵۸ تأسیس شد و هدف اصلی از تشکیل آن انجام عملیات‌هایی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران بود. سرکرده این گروه اکبر گودرزی بود که در روز ۱۸ دی ۱۳۵۸ خورشیدی دستگیر شد و در روز ۳ خرداد ۱۳۵۹ خورشیدی اعدام شد. این گروه در مسجدی در تهران تحت تأثیر ابتدا موسوی خوئینی‌ها بودند، ولی بعدها این گروه از روحانیت جدا شد و به تبلیغ اسلام منهای روحانیت روی آورد و شروع به ترور نیروهای انقلابی کرد.


شهید محمدولی قرنی، مرتضی مطهری، محمد مفتح، حاج مهدی عراقی و اکبر هاشمی رفسنجانی (ناموفق بود) از مشهورترین کسانی هستند که این گروه ترور کرد.



اکبر گودرزی سرکرده این گروه بود. گودرزی در سال ۱۳۵۶، کلاس‌های تفسیر در مناطق مختلف تهران (نازی‌آباد، سلسبیل، قلهک، جوادیه و خزانه) برپا و نیروهایش را نیز از همین جلسات جذب می‌کرد. البته برخی از این جلسات هم به اقتضای فضای آن سال‌ها در خانه‌های افراد علاقه‌مند تشکیل می‌شد. مساجدی که گودرزی جلسات قرآن را در آنها برگزار می‌کرد، عبارت بود از مسجد «الهادی»، (خیابان شوش)، مسجد «فاطمیه خزانه»، مسجد «رضوان» (خیابان اتابک)، مسجد «شیخ هادی» و مسجد «خمسه قلهک». مسجد «اعظم» هم که کتابخانه قائم در آن بود.



مرتضی الویری از اعضای ارشد سپاه در آن زمان درباره سرکرده این گروه گفت: «گوش به حرف کسی نمی‌داد و معتقد بود که تمام حقایق در ذهن او جمع شده و دیگران همه دچار انحراف شده‌اند، برای همین هم در آغاز، فرقانی‌ها بسیار پابرجا و محکم از خودشان دفاع می‌کردند».


انتهای پیام/4082/


انتهای پیام/

ارسال نظر