اکتشاف زیبایی‌های کهکشان با مادون قرمز
به گزارش خبرنگار حوزه علم،فناوری و دانش‌بنیان گروه دانشگاه خبرگزاری آنا از نیواطلس، ناسا در ژانویه 2020 تلسکوپ فضایی اسپیتزر را بازنشسته کرد و این تلسکوپ بعد از 16 سال تصویرداری مادون قرمز از آسمان‌ها مأموریت خود را به پایان رساند. اسپیتزر تاکنون تصاویر شگفت‌انگیز بسیاری از فضا ثبت کرده و رازهای کیهانی بسیاری را برملا کرده است.
بخشی از طیف نور را که انسان قادر به دیدن آن است، نور مرئی گفته می‌شود که تلسکوپ‌هایی چون هابل در این حوزه فعالیت می‌کند. تلسکوپ‌هایی چون اسپیتزر طراحی شده‌اند تا در نور مادون قرمز دنیایی کاملا پنهان را رصد کند. این تسلکوپ در سه طول موج متفاوت مادون قرمز کیهان را رصد می‌کند که هر کدام به رنگ متفاوتی است. قسمت‌های آبی در تصاویر نشان‌دهنده طول موج 3.6 میکرون، قسمت‌های سبز نشان‌دهنده طول موج 4.5 میکرون و قسمت‌های قرمز نشان‌دهنده طول موج هشت میکرون است.
این سه طول موج به اسپیتزر اجازه می‌دهد که تصاویری با طیف گسترده از فیروزه‌ای تا ارغوانی ثبت کند. بدین ترتیب شکل و ساختار اجسام آسمانی به دست می‌آید که به طور معمول ثبت نمی‌شوند. نتایج این نوع تصویربرداری نفس‌گیر و شگفت‌انگیر هستند. یکی از نخستین تصاویری که این تلسکوپ فضایی گرفته، عکسی از سحابی رتیل است که در سال 2004 منتشر شد. سحابی رتیل در صورت فلکی ماهی زرین قرار دارد که در کهکشان ابر ماژلانی بزرگ است. این سحابی درخشان‌ترین جرم غیر ستاره‌ای ست که تا کنون کشف شده است.
هسته ابرهای سرپنس در نور مرئی توده‌ای درهم‌تنیده از گاز و گردوغبار است اما در نور مادون قرمز جلوه دیگری دارند. در تصویر زیر ابرها از هم باز شده‌اند، منظره‌ای از ستاره‌های زیبا دیده می‌شود. هسته ابرهای سرپنس گروهی از ستاره‌های جوان در کهکشان راه شیری هستند و در فاصله 750 سال نوری از زمین قرار دارند.
انتهای پیام/4021/
انتهای پیام/