صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۳:۵۰ - ۰۹ ارديبهشت ۱۳۹۹
یک اتفاق عجیب برای خانواده مرحوم عزیزی؛

اعتراض سعید بیابانکی به حکم تخلیه منزل شاعر انقلاب/ منازل مسکونی شاعران باید به مرکز فرهنگی تبدیل شود

پس از چهار سال از درگذشت احمد عزیزی؛ شاعر انقلاب، خانواده وی با حکم تخلیه منزل خود مواجه شده‌اند.
کد خبر : 486260

به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات و کتاب گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، منزل استاد حمید سبزواری، پدر شعر انقلاب، با قدمتی بیش از 120 سال قرار بود به‌عنوان موزه شعر انقلاب معرفی شود؛ اما این بنای قدیمی در سبزوار نه‌تنها تبدیل به موزه نشد بلکه چند روز پیش بخشی از آن توسط شهرداری سبزوار تخریب شد.


هنوز چند روزی از تخریب منزل استاد حمید سبزواری نگذشته است که خبر تلخ بازپس‌گیری و تخلیه منزل مسکونی مرحوم احمد عزیزی از خانواده‌اش به گوش می‌رسد.


احمد عزیزی شاعر انقلابی و معاصر کشور در اسفندماه سال ۱۳۹۵ درگذشت. حالا و پس از چهار سال از درگذشت این شاعر خانواده وی با حکم تخلیه منزل خود مواجه شده‌اند.


سعید بیابانکی شاعر برجسته کشور با انتشار تصاویری از این شاعر در کنار تصویر حکم تخلیه منزل مسکونی آن مرحوم در یادداشتی کوتاه نوشت: «روزگار غریبی است نازنین... احمد عزیزی عمر و آبرویش را پای شعر انقلاب گذاشت. ذوق سرشار و سلیم او و تاثیرش بر جریان شعر انقلاب به ویژه در حوزه نوآوری در زبان بر هیچکس پوشیده نیست. مثنوی‌های ارجمند او در کفش‌های مکاشفه و بعدها در کتاب‌های دیگر هنوز که هنوز است دلربا و استوار است.


سال‌ها پیش که این شاعر روستایی از سرپل‌ذهاب به تهران آمد یک واحد مسکونی در اختیارش گذاشتند تا برای خانواده‌اش سرپناهی باشد ولی نگفتند وقتی پس از سال‌ها بیهوشی و بی حالی در کما از دنیا می‌روی این خانه را از تو خواهیم گرفت و خانواده‌ات را آواره خواهیم کرد که اگر به او می‌گفتند زیر بار این منت هرگز نمی‌رفت».



این شاعر در بخش دیگری از یادداشت خود آورد: «همه جای جهان منازل مسکونی شاعران و هنرمندان را به شکل‌های مختلف حفظ می‌کنند و به موزه و خانه فرهنگ تغییر کاربری می‌دهند و به بازماندگان ایشان هم احترام می‌گذارند... از بیگانگان که نه ادعای مسلمانی دارند و نه ادعای انقلابی بودن می‌توان این رفتارها را آموخت».
بیابانکی در پایان شعری از حافظ آورده و نوشته است: «ما آبروی فقر و قناعت نمی‌بریم/ با پادشه بگوی که روزی مقدر است».


انتهای پیام/4028/


انتهای پیام/

ارسال نظر