بی‌توجهی وزارت علوم به اساتید حقالتدریس/ مسئولان چشم خود را بر روی مشکلات اساتید بسته‌اند!
زهرا قدسی در گفتگو با خبرنگار حوزه صنفی گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، با اشاره به اینکه اساتید حقالتدریس دانشگاه‌ها پایگاه والای اجتماعی و نقش بسزایی در توسعه علم، دانش و پیشرفت کشور دارند اظهار کرد: این اساتید هیچ متولی حمایتی نداشته و از مستضعف‌ترین اقشار جامعه بوده که مسئولان چشم خود را بر روی مشکلات عدیده معیشتی، استخدامی، رفاهی و... آنان بسته‌اند!
وی افزود: با وجود اینکه این قشر فرهیخته بهترین سال‌های عمر خود را صرف علم‌اندوزی کرده‌اند اما در عمل هیچ استقبالی از دانش، تجربه و خرد آنان نشده و فاقد هرگونه تسهیلاتی هستند؛ شاید در تصور کسی نگنجد که حق‌الزحمه یک استاد حق التدریس حتی از کمترین اقشار جامعه که هیچ سواد و تخصصی هم ندارند کمتر باشد.
رئیس انجمن اساتید حقالتدریس دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی استان البرز با بیان اینکه دستمزد اساتید حق التدریس سا‌لهاست ثابت مانده است، گفت: هیچ نظارتی بر نحوه پرداخت مبلغ اندک حقوق اساتید حقالتدریس وجود ندارد؛ دانشگاه‌ها با تاخیر گاهی بیش از یک‌سال، آن هم بصورت پرداخت اقساطی دستمزد اساتید را می‌پردازند که در قیاس با تورم و رشد قیمت‌ها زمانی که استاد مبلغ حق‌الزحمه خود را دریافت می‌کند، عملا به هیچ‌کار او نمی‌آید و هیچ گره‌ای از گره‌های کور زندگی او را باز نمی‌کند.
قدسی تصریح کرد: آیا عدالت است که امروز دستمزد یک استاد ساعتی ۷ هزار و ۵۰۰ تومان و حتی کمتر باشد؟ آیا عدالت است که دستمزدها با اینهمه تاخیر پرداخت شود؟ آیا عدالت است که غالب دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی حتی از اجرای قانون و بیمه کردن اساتید که از حقوق اولیه هر شهروندی است استنکاف کرده و به‌صورت رسمی بخشنامه کنند که از به‌کارگیری اساتید فاقد بیمه خودداری شود؟ کجای دنیا رسم است که از حقوق ناچیز که در سال شاید به یک میلیون تومان هم نمی‌رسد، ۱۰ درصد مالیات کسر شود.
وی ادامه داد: ما که داعیه حقوق بشر، عدالت‌گستری و عدالت‌محوری داریم، چطور به‌راحتی نقض قانون کرده و در حالی که طبق قانون افراد با درآمد کمتر از ۳۶ میلیون در سال، از مالیات معاف هستند چشم طمع به حقوق واقعا ناچیز حقالتدریس دوخته و ۱۰ درصد مالیات از آنان کسر می‌شود؛ چطور می‌شود که در این بحبوحه کرونا، دانشگاه به خود حق می‌دهد به‌صورت یک‌طرفه قرارداد با استاد را در میانه ترم فسخ کرده و درس استاد حقالتدریس را به اعضای هیئت علمی آن دانشگاه واگذار کند؟! کجای دنیا مرسوم است که استاد از داشتن نسخه‌ای از قرارداد محروم باشد و در قرارداد ذکر می‌شود که استاد تعهد می‌دهد هیچ ادعایی برای بیمه و... نداشته باشد؟
این استاد دانشگاه تاکید کرد: طبق مقررات تامین اجتماعی و وزارت کار، مزایایی به کارگر مانند عیدی، پاداش، حق اولاد و... تعلق می‌گیرد اما استاد حقالتدریس دانشگاه، فاقد همه این مزایاست. هیچ اولویت جذب و استخدام برای استادی که بهترین سال‌های عمر خود را وقف تدریس کرده، حتی در وزارت علوم هم پیش‌بینی نشده است؛ عدم امنیت شغلی از آسیب‌زننده‌ترین مسائلی است که متاسفانه هیچ تدبیری تاکنون برای آن اندیشیده نشده است و دانشگاه‌ها نیز از این معضل نهایت سوءاستفاده کرده و اغلب به محض اینکه استادی پیگیر حق و حقوق خود شود به سادگی عذر وی را خواسته و از ادامه همکاری با او خودداری می‌کنند.
عضو هسته اصلی شورای راهبردی اساتید کشور گفت: بارها در خبرها شنیده‌ایم که وزارت آموزش و‌پرورش با کمبود معلم مواجه است و بارها ما مراجعه کردیم، درخواست رسمی دادیم که اساتید حقالتدریس با توان علمی و تجربه بالا آماده خدمت هستند که با این اقدام، بسیاری از هزینه دولت کاسته شده و مخارج آزمون، مصاحبه، آموزش و... را ندارد چراکه این اساتید قبلا همه این مراحل را طی کرده‌اند؛ از مسئولان خواهش می‌کنم که نیم نگاهی هم به وضع معیشتی قشر فرهیخته داشته باشند. درد را چطور بنویسم که گویای عمق و اندازه آن باشد، ما درد نادیده‌انگاری داریم.
قدسی تاکید کرد: پس از سه سال و اندی دوندگی کردن در سازمان تامین اجتماعی موفق شدیم مصوبه‌ای بگیریم که خلا بیمه را خودمان پرداخت کنیم تا سابقه‌ای برای بازنشستگی لحاظ شود اما متاسفانه نرخ بیمه آنقدر بالاست که همکاران قادر به پرداخت نیستند و هیچ ماخذ حمایتی نیز وجود ندارد که از محل اعتبارات بودجه‌ای اختصاص یابد؛ فکر می‌کنم شعار وزیر کار، تعاون و رفاه اجتماعی صیانت از مشاغل موجود باشد و این در حالی است که روزبه‌روز بر شمار اساتید حق‌التدریسی که شغل خود را از دست می‌دهند، افزوده می‌شود.
وی خاطرنشان کرد: کاش در این شرایط بحرانی که با رکود انواع مشاغل مواجه هستیم فکری هم برای اساتید خانه‌نشین‌شده بشود؛ با وجود اینکه اساتید حقالتدریس همچون گنجینه و شاه‌کلیدی برای کشور محسوب می‌شود، اما به‌راحتی حق آنان نادیده انگاشته می‌شود و از ظرفیت عظیم آنان استفاده‌ای نمی‌شود؛ این اساتید می‌توانند با اندک توجه و حمایتی شعار سال را که «جهش تولید» است، به منصه ظهور برسانند، کما اینکه تاکنون از دل همین مجموعه توانسته‌ایم تعداد بسیاری شرکت دانش‌بنیان به دست بیاوریم و با رویکردهای نوین علمی با برگزاری استارت‌‌آپ‌های مختلف زمینه بسط و گسترش علمی آنان را فراهم کنیم.
انتهای پیام/۴۱۱۸/
انتهای پیام/