درد هندبال بانوان تصمیم‌گیری آقایان برای آنهاست/ دنیای ورزش افراد اتوکشیده نمی‌خواهد
شمسی گوران در گفتگو با خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری آنا، درباره رقابت‌های لیگ برتر هندبال بانوان در سال گذشته که به صورت نصفه‌نیمه کار تمام شد، گفت: با توجه به شرایط موجود و موضوع کرونا این اتفاق در تمامی رشته‌های ورزشی افتاد که به نظرم یک امر عادی بود. البته در این میان برخی مربیان ناراضی بودند، برخی دیگر هم از تصمیم گرفته شده رضایت داشتند. اما فکر می‌کنم با توجه به شرایط موجود تصمیم عاقلانه گرفته شد.
وی در مورد حضور تیم‌ها در لیگ برتر و انصراف آنها در میانه راه اظهار کرد: متأسفانه این یک موضوع چالش‌برانگیز در فدراسیون هندبال است و سال‌هاست که این اتفاق می‌افتد. برخی از باشگاه‌ها به جوانب امر و وضعیت مالی توجه نمی‌کنند و تصمیم می‌گیرند در لیگ تیم‌داری کنند. این باشگاه‌ها وضعیت اقتصادی خود را بررسی نمی‌کنند و گاهی اوقات هم بازیکنان صدمه می‌بینند و از ادامه لیگ انصراف می‌دهند. به نظرم برای جلوگیری از این شرایط باید برای لیگ هندبال سقف تعیین کرد. بهترین لیگ این است که تعداد تیم‌ها حداقل ۸ یا حداکثر ۱۰ تیم باشد. اگر تعداد تیم‌ها بیشتر از این باشد تجربه ثابت کرده که بازدهی کافی نخواهند داشت. بنابراین تعداد تیم‌هایی که قرار است در لیگ برتر حضور پیدا کند باید با شرایط ویژه حضور داشته باشند که در میانه راه انصراف ندهند و لیگ هندبال را با چالش روبرو نکنند.
گوران در مورد عدم اعزام تیم‌ها به مسابقات مختلف و بی‌توجهی فدراسیون به هندبال بانوان اظهار کرد: این موضوع نه تنها الآن بلکه در گذشته هم وجود داشته است، به این خاطر که دیدگاه خوبی به بخش بانوان نداشتند. یکی از معضلات همیشگی در هندبال در حاشیه بودن بانوان است. در صورتی که هندبال بانوان باید رشد و پویایی داشته باشد و از توانایی آشکار بانوان در تمامی امور مهم در بخش‌های داوری مربیگری و بازیکن استفاده کند، اما متأسفانه همیشه حمایت ضعیف باعث شده تا هندبال بانوان تکاپوی لازم را نداشته باشد.
پیشکسوت هندبال بانوان در مورد عملکرد نایبرئیس و سابقه او اظهار کرد: من برای خانم سلوکی احترام زیادی قائل هستم و برای او در جایگاهی که حضور دارد آرزوی موفقیت دارم. اما فکر می‌کنم رئیس فدراسیون باید در انتخاب نایبرئیس دقت بیشتری می‌کرد. نایبرئیس بانوان باید از دل هندبال باشد. درست است که او مربی درجه ۳ بوده و در شهرری فعالیت کرده است، اما زحمت‌کشیده هندبال نیست و فراز و نشیب این رشته را ندیده است. او سابقه تحصیلی و مدیریتی دارد، اما داشتن سابقه در مدیریت ورزش اهمیت دارد. مدیریت در بخش ورزش خیلی سخت است و کسی از پس آن برمی‌آید که از خانواده این رشته و زحمت زیادی کشیده باشد.
وی گفت: من به‌هیچ‌عنوان قصد ندارم عملکرد او را زیر سؤال ببرم، اما در زمینه هندبال افراد زیادی داریم که نام‌آور هستند و سال‌ها مربی، داور و بازیکن بودند و به‌خوبی از وضعیت این رشته و بی‌توجهی که به آن می‌شود مطلع هستند. نایبرئیس در فدراسیون در بخش بانوان حرف اول را می‌زند. در دنیای ورزش افراد اتوکشیده نمی‌خواهیم و به کسانی احتیاج داریم که بتوانند حق بانوان را بگیرند. نایبرئیس باید قدرت و توانمند باشد، شاید نایبرئیس هندبال بانوان چنین ویژگی داشته باشد و هدف‌های برای خود ترسیم کرده و من از آن مطلع نیستم، اما دردهای هندبال را نباید فراموش کرد. ما الآن در بخش بانوان در آسیا تیم اعزام نمی‌کنیم از طرفی تیم ملی هم باید به‌صورت زیربنایی انتخاب شود.
رئیس اسبق کمیته مسابقات خاطرنشان کرد: متأسفانه برای تیم ملی لیگ برگزار می‌کنیم و از بین آنها نفراتی را از شهرهای مختلف انتخاب می‌کنیم که معمولاً این انتخاب‌ها از روی رابطه است نه ضابطه. برای انتخاب یک بازیکن تکنیک، قدرت و قد حرف اول را می‌زد، اما معمولاً افرادی در تیم ملی انتخاب می‌شوند که از چند شهر مختلف هستند و بازیکنان شهرها در طول تمرینات به یکدیگر پاس می‌دهند به این خاطر که آنها اردو ندیدند و هنوز به هماهنگی کامل نرسیدند. از طرف دیگر بحث مربی خارجی در هندبال بانوان مطرح هست اگر قرار باشد یک مربی خارجی درجه دو یا سه به هندبال بانوان بیاید بهتر است از مربیان خوب خودمان استفاده کنیم. متأسفانه در بخش هندبال بانوان ناهماهنگی زیاد است و من امیدوارم یک روزی برسد که بانوان ما جایگاه خود را در فدراسیون هندبال پیدا کرده باشند. یکی از مشکلات همیشگی هندبال بانوان تصمیم‌گیری آقایان برای آنها است. حتی در انتخاب نایبرئیس بانوان هم تصمیم‌گیرنده آقایان هستند و این یک درد بزرگی است.
انتهای پیام/4057/
انتهای پیام/