به سمت ماه و فراتر از آن/ اکتشافات فضایی در آینده چگونه خواهد بود؟

 به گزارش خبرنگار حوزه علم، فناوری و دانش‌بنیان گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، اکتشاف‌های فضایی در سال 2069 یعنی دقیقا 1 قرن پس از اولین فرود انسان برای روی سیاره ماه چگونه خواهد بود؟ این سوالی است که هم‌ اکنون فضانوردان و سازمان‌های فضایی دنیا در کنار تلاش برای دستیابی به موفقیت‌های بزرگ به دنبال یافتن پاسخی مناسب برای آن هستند. سازمان‌های فضایی بزرگ جهان از همین امروز برای آینده برنامه‌ریزی می‌کنند.

از جمله مهم‌ترین اهدافی که کشورهای مختلف دنیا برای دستیابی به آن تلاش می‌کنند ایجاد پایگاه‌های فضایی در یکی از سیارات منظومه شمسی است. دانشمندان معتقدند در صورت ایجاد پایگاه فضایی در خارج از کره زمین به دلایل مختلف امکان سفر و اکتشاف در سیاره‌های دیگر راحت‌تر خواهد بود.

کدام سیاره برای ساخت پایگاه فضایی مناسب است؟

کره ماه به عنوان بزرگ‌ترین قمر سیاره زمین و فاصله کمتر به کره خاکی نسبت به سایر سیاره‌های منظومه شمسی و همچنین به دلیل سابقه تاریخی سفر انسان به این سیاره در نگاه اول گزینه مناسبی برای ایجاد پایگاه فضایی بین‌المللی است. اما ساخت پایگاهی بزرگ به منظور اکتشاف در فضا به هیچ عنوان کار راحتی نیست و سازمان‌های فضایی هم‌ اکنون قادر به انجام آن نیستند.

بیشتر بخوانید: پشت پرده پروژه‌های فضایی محرمانه آمریکا/ اسپیس‌ایکس چگونه به ابزاری برای ایجاد سلطه تبدیل می‌شود؟

وجود نداشتن اکسیژن برای فضانوردانی که قصد حضور طولانی مدت در فضا را دارند، چگونگی تامین انرژی برای ماشین‌ها و دستگاه‌های تحقیقاتی، کمبود آب و ناتوانی در انتقال حجم کافی آب از سیاره زمین، پایین بودن گرانش در مقایسه با زمین و مواردی دیگر از جمله مشکل‌هایی هستند که در حال حاضر ماه را برای سکونت انسان‌ها و ایجاد پایگاه فضایی نامناسب کرده‌ است.

با وجود تمامی این مشکلات دانشمندان امیدوارند در آینده دستگاه‌ها و تجهیزات قابل هماهنگی با شرایط سیاره ماه را تولید کنند و زندگی انسان را در بزرگ‌ترین قمر زمین امکان‌پذیر سازند. الکس اِلری استاد روباتیک و فناوری فضایی در دانشگاه کارلتون کشور کانادا به تازگی ایده‌های جدیدی برای ایجاد پایگاه فضایی ثابت در ماه را مطرح کرده است.

در ادامه این گزارش مطالب نوشته شده به قلم میریام فرانکل و مارتین آرکر محققان دانشگاه کویین مری لندن را در مقاله‌ای با عنوان What space exploration will look like in 2069 بیان و امکان حضور طولانی مدت انسان روی ماه را بررسی می‌کنیم:

قرارگیری در مدار مناسب

اِلری معتقد است ابتدا باید پایگاه فضایی به همراه سفینه فضاپیما در مدار مناسبی از ماه قرار گرفته و همانند ایستگاه بین‌المللی فضایی که به دور ماه گردش کند و پس از شناسایی محل مناسب برای فرود، پایین آمده و در بهترین موقعیت ممکن قرار گیرد.

استفاده از منابع طبیعی ماه

ایده مطرح شده از سوی الکس اِلری فعلا در حد نظریه است و باید تحقیقات بیشتری روی آن صورت گیرد. دیگر روش مطرح شده از سوی دانشمندان برای تبدیل ماه به خانه دوم انسان‌ها، بهره‌گیری از منابع طبیعی و حامل‌های انرژی ذخیره شده در اعماق این سیاره است. هرچند هنوز به طور قطعی وجود مواد معدنی و آلی مورد نیاز انسان‌ها در ماه ثابت نشده است ولی شواهدی نیز وجود دارد که نشان می‌دهد منابع آهن، آلومینیوم، تیتانیوم و سیلیکون در ماه وجود دارد.

اگر بتوان معادن  عناصر طبیعی یاد شده و گازهای ضروری برای حیات انسان و گیاه را در ماه شناسایی کرد تا حد بسیار زیادی شرایط حیات در این کره فراهم می‌شود. هم‌اکنون سازمان‌های فضایی مثل ناسا، سازمان فضایی ژاپن و اتحادیه اروپا روبات‌های هوشمندی را برای انجام فعالیت‌های تحقیقاتی در سیارات دیگر منظومه شمسی طراحی کرده‌اند و تعدادی از آن‌ها نیز اکنون مشغول فعالیت در کرات مختلف هستند.

دانشمندان با ارتقا توانایی‌های این روبات‌های کاوشگر آن‌ها را قادر می‌سازند تا منابع طبیعی ماه را شناسایی و شرایط را برای حضور موقت و ثابت انسان‌ها در این سیاره فراهم کنند. به نظر می‌رسد روش دوم در مقایسه با روش اول میزان امکان‌پذیری بیشتری داشته باشد.

پس از اقامت در ماه به کجا می‌رویم؟

اگر شرایط زندگی در ماه مهیا شود و انسان‌های پایگاه‌های تحقیقاتی بزرگی را در این سیاره ایجاد کنند دیگر لازم نیست تجهیزات فضایی در زمین ساخته شده و با صرف هزینه و انرژی بسیار زیاد به ماه فرستاده شود. در چنین شرایطی مهندسان قادر هستند دستگاه کاوشگر مورد نظر خود را در ماه طراحی کرده و از آن برای اکتشاف در همین سیاره یا نقاط دیگر استفاده کنند.

پینی‌بینی کنونی سازمان‌های فضایی مختلف جهان نشان می‌دهد انسان‌ها بین 30 تا 100 سال آینده به مریخ سفر و برای مدتی طولانی در آن سکونت می‌کنند.

با این روش هم هزینه تولید بسیار کمتر می‌شود و هم به دلیل نزدیکی ماه به برخی از سیاره‌ها امکان دسترسی بیشتری به محل‌های ناشناخته کیهان وجود خواهد داشت. دانشمندان با استناد به عکس‌های ماهواره‌ای از نقاط مختلف ماه، مریخ، قمر اروپا و مشتری به این نتیجه رسیده‌اند که در اعماق این سیاره‌ها ذخایر عظیمی از یخ وجود دارد و با ایجاد گرمایش کافی در آن‌ها می‌توان به مایع اصلی حیات در خارج از کره زمین دست یافت.

فضانوردان و کاوشگران آینده با دستگاه‌های بسیار پیشرفته‌تر از امروز و با امکانات بیشتر به اکتشاف‌هایی می‌پردازند که شاید امروز تصور آن نیز برای انسان‌ها مشکل باشد. وقتی صحبت از آینده تحقیقات فضایی مطرح می‌شود دانشمندان فرضیه وجود عوامل بیگانه در سیاره‌های شناخته شده و ناشناخته کهکشان راه شیری را نیز مطرح  می‌کنند.

پینی‌بینی کنونی سازمان‌های فضایی مختلف جهان نشان می‌دهد انسان‌ها بین 30 تا 100 سال آینده به مریخ سفر و برای مدتی طولانی در آن سکونت می‌کنند. از همین رو اگر تمامی عوامل آسیب زننده(زنده و غیرزنده) به جان انسان‌ها شناسایی و برای مقابله با آن‌ها برنامه‌ریزی نشود ممکن است در مدت زمانی کوتاه همه رویای بشر به نابودی کشیده شود.

تنها مقایسه‌ای ساده بین توانایی‌های کنونی انسان‌ها در تحقیق و سفر به فضا با 50 سال گذشته نشان می‌دهد اکتشاف‌های فضایی در آینده دچار تحولی بزرگ می‌شود و قطعا فناوری‌های فضایی تنها منحصر به زمین نخواهند ماند.

انتهای پیام/4144/